Η γονεϊκότητα είναι πράγματι δύσκολη και απαιτητική. Κανείς δεν γεννιέται έτοιμος και κανείς δεν έχει όλες τις απαντήσεις.
Κι όμως, πολλές φορές την κάνουμε ακόμη πιο ζόρικη, όχι εξαιτίας των παιδιών ή των συνθηκών, αλλά από τις υπερβολικές απαιτήσεις που θέτουμε στον εαυτό μας για να ταιριάξουμε στην εικόνα του «τέλειου γονιού» που νομίζουμε ότι πρέπει να είμαστε. Θέλουμε να εξελισσόμαστε, να γινόμαστε καλύτεροι, να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε σε αυτά τα μικρά πλάσματα που μας εμπιστεύτηκαν τη ζωή τους.
Αυτό είναι όμορφο, αληθινό, πολύτιμο. Εκεί που γίνεται δύσκολο, είναι όταν κάθε μικρό λάθος το μετατρέπουμε σε αποτυχία, κάθε κουρασμένη στιγμή σε ενοχή, κάθε ανθρώπινη αδυναμία σε απόδειξη ότι «δεν τα καταφέρνουμε». Να θέλεις να βελτιώνεσαι; Ναι. Να αγαπάς και να προσπαθείς; Ναι. Αλλά να μην αυτομαστιγώνεσαι.
Γιατί η αγάπη δεν μετριέται με το πόσο τέλειοι είμαστε, αλλά με το πόσο παρόντες είμαστε. Και αυτό, μερικές φορές, αρκεί.
Η ψυχοθεραπεύτρια και σύμβουλος γονέων, Λένα Ταβαντζή, επισημαίνει ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που δυσκολεύουν τον γονεϊκό ρόλο, καθώς και πώς να διαχειριστείς αποτελεσματικά την κατάσταση.
- Να προσπαθείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους, νιώθοντας συνέχεια πως είσαι υποχρεωμένη/ος να κάνεις κάποια πράγματα.
- Να ακούς και να νιώθεις πως ΠΡΕΠΕΙ να απολαμβάνεις κάθε στιγμή με τα παιδιά σου. Όταν μάλιστα, ξέρουμε καλά, πως αυτό δεν μπορεί να ισχύει.
- Να νιώθεις υπεύθυνη/ος ή να παίρνεις προσωπικά τις συμπεριφορές των παιδιών σου.
- Να πρέπει να διαλέγεις μεταξύ του ρόλου σου ως μαμά/μπαμπάς και του εαυτού σου ως άνθρωπος και με άλλα ενδιαφέροντα.
- Να ακούς τον εσωτερικό σκληρό κριτή σου, επιτρέποντάς του να σε κάνει να νιώθεις χάλια.
- Να προσπαθείς να είσαι τέλεια/ος ακολουθώντας τις «τέλεια» ψεύτικες εικόνες στο Instagram.
Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και να προσπαθείς να είσαι εσύ, ο ειλικρινής αυθεντικός σου εαυτός και όχι μια κατασκευασμένη εικόνα ενός τέλειου μα ψεύτικου γονέα.
Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι το πιο σημαντικό: να είμαστε εκεί. Με τις ατέλειές μας, τις καλές και τις δύσκολες μέρες μας, τα λάθη και τις προσπάθειές μας.
Τα παιδιά δεν χρειάζονται έναν γονιό που δεν σφάλει ποτέ· χρειάζονται έναν γονιό που αναγνωρίζει, μαθαίνει, αγκαλιάζει και συνεχίζει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
