Τα χρόνια πριν τη μητρότητα, μια δύσκολη μέρα μπορούσε να σημαίνει: «Αύριο θα φροντίσω τον εαυτό μου».
Κι αυτό ίσως σήμαινε έναν καλό ύπνο, brunch με φίλες, μια βόλτα στα μαγαζιά ή ένα ραντεβού για spa. Από τη στιγμή που έρχονται τα παιδιά, η ίδια φράση αποκτά εντελώς άλλη διάσταση: «Ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα… θα προλάβω άραγε να κάνω ένα ντους; Μόνη;»
Η αυτοφροντίδα δεν είναι η ίδια πριν και μετά τη μητρότητα. Πριν, υπήρχε χρόνος. Τώρα, ο χρόνος αυτός μοιάζει πολυτέλεια ή και κάτι σχεδόν ανύπαρκτο.
Μία μαμά περιγράφει την ιστορία της δικής της προσπάθειας αυτοφροντίδας.
«Μας το υπενθυμίζουν συνεχώς: δεν μπορούμε να φροντίζουμε τους άλλους όταν εμείς είμαστε άδειες. Η αυτοφροντίδα δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη, αν θέλουμε να είμαστε οι μαμάδες που επιθυμούμε. Κι όμως, μέσα στη φρενίτιδα της καθημερινότητας, μοιάζει αδύνατο να προσθέσουμε κι αυτό. Ακόμα κι όταν ξέρουμε πόσο θα μας βοηθούσε.
Με αυτήν τη σκέψη και την ανάγκη να βρω έναν ρεαλιστικό τρόπο, απευθύνθηκα σε μια σύμβουλο που υποστηρίζει μαμάδες στην καθημερινή τους ψυχική φροντίδα. Μου εξήγησε κάτι απλό αλλά καθοριστικό: η αυτοφροντίδα δεν σημαίνει απαραίτητα spa ή ώρες στο γυμναστήριο.
Στην ουσία της, πρόκειται για έναν νέο τρόπο να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα στην ήδη γεμάτη σου μέρα. Να ενσωματώνεις μικρές τελετουργίες, να αλλάζεις νοοτροπία και να προσφέρεις στον εαυτό σου φροντίδα που δεν τον επιβαρύνει, αλλά τον ανακουφίζει.
Μικρές ιεροτελεστίες αυτοφροντίδας
Αυτό που μου συνέστησε η θεραπεύτριά μου ήταν να ξεκινήσω με μικρά τελετουργικά, μικρές πράξεις με μεγάλο αντίκτυπο. Είναι ένα ισχυρό εργαλείο, όπως και να το δει κανείς.
Μερικές από αυτές τις μικρές ιεροτελεστίες είναι οι εξής:
Πλύνε το πρόσωπό σου πριν τον ύπνο: Αντί να βιαστείς να πέσεις στο κρεβάτι σου, αφιέρωσε λίγα λεπτά για να πλύνεις το πρόσωπό σου. Καθώς απλώνεις το καθαριστικό, ανάπνευσε βαθιά και κάνε εικόνα τον εαυτό σου να απελευθερώνει τις εντάσεις της μέρας. Και πες από μέσα σου ή απ’ έξω σου τη φράση: «καθαρίζω τον εαυτό μου από το στρες, τις προσδοκίες και την ενέργεια που δεν με εξυπηρετούν πλέον». Αυτη η μικρή συμβολική πράξη αποφόρτισης και απομάκρυνσης, όσων δεν σου αξίζουν προετοιμάζουν το μυαλό και το σώμα για έναν ήρεμο ύπνο.
Δώσε τον τόνο της μέρας πίνοντας τον πρωινό σου καφέ ή το τσάι σου: Αντί να πιεις μονορούφι τον καφέ ή το νερό σου, δες το σαν ευκαιρία να κατεβάσεις ταχύτητα. Πιες μία γουλιά, ανάπνευσε βαθιά και δώσε έναν ειρηνικό τόνο για το υπολοιπο της ημέρας. Πες από μέσα σου: «αυτή η πρώτη γουλιά είναι η στιγμή μου πριν ξεκινήσει η μέρα μου». Κι αυτό θα βοηθήσει να ανασυντάξεις το νευρικό σου σύστημα και να προσθέσεις μία στιγμή ηρεμίας προτού αρχίσει το χάος.
Κλείσε το laptop ή το κινητό σου τη νύχτα: Μετάβαση στην ξεκούραση. Στο τέλος μίας απαιτητικής εργασιακά ημέρας κλείσε το τηλέφωνο ή τον υπολογιστή σου. Εκμεταλλεύσου μία στιγμή για βάλεις το χέρι σου στην καρδιά και να συνειδητοποιήσεις την προσπάθεια που έχεις κάνει. Πες «τώρα μεταβαίνω από την παραγωγικότητα στον χώρο της ηρεμίας». Αυτό το μικρό τελετουργικό από το «κάνω» στο «είμαι» δίνει στο σώμα σου και στο νου σου το σήμα, ότι ήρθε η ώρα της επαναφόρτισης.
Φρόντισε το δέρμα σου: Η ρουτίνα περιποίησης της επιδερμίδας σου δεν χρειάζεται να είναι μια ακόμη δραστηριότητα στη λίστα υποχρεώσεών σου. Μετατρέψέ την σε μια ιερή στιγμή επιβραδύνοντας τους ρυθμούς και εστιάζοντας στην αίσθηση του προϊόντος στο δέρμα σου. Κάνε το συνειδητό λέγοντας: «Θρέφω το σώμα που με κουβαλάει στη ζωή». Καθώς εφαρμόζεις ενυδατική κρέμα ή ορό, πάρε μια βαθιά ανάσα, εστίασε στον εαυτό σου και τίμησε το σώμα σου για όσα κάνει.
Η φροντίδα του εαυτού δεν χρειάζεται υπερβολές
Δεν χρειάζεσαι πολυτελείς μέρες σε spa ή πολύωρες προπονήσεις για να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Η ουσία είναι να επαναπροσδιορίσεις τι σημαίνει αυτοφροντίδα μέσα στη δική σου απαιτητική καθημερινότητα.
Να ενσωματώσεις μικρές, απλές συνήθειες στη ρουτίνα σου, να αλλάξεις οπτική και να καλλιεργήσεις τρόπους που σε ανακουφίζουν αντί να σε πιέζουν.
Φροντίζοντας ολόκληρο τον εαυτό
Όταν σκέφτηκα τις συνήθειες που ήδη έχω μέσα στην ημέρα —τον καφέ μου, το μακιγιάζ, τη διαδρομή προς το σχολείο— κατάλαβα πως η αυτοφροντίδα δεν χρειάζεται να είναι κάτι επιπλέον. Δεν απαιτεί να ανατρέψω τη ζωή μου ή να βρω παραπάνω ώρες, κάτι που μοιάζει σχεδόν αδύνατο. Το μόνο που χρειάζεται είναι πρόθεση: να αξιοποιώ πιο ουσιαστικά τον χρόνο που ήδη έχω.
Ρώτησα τη θεραπεύτριά μου: «Αν θέλω να γίνω πιο συνειδητή με την αυτοφροντίδα μου, πώς μπορώ να φροντίσω ολόκληρο τον εαυτό μου, χωρίς να προσθέσω άλλο βάρος στην ημέρα μου;»
Η απάντησή της ήταν: «Το να φροντίζεις ολόκληρο τον εαυτό σου δεν σημαίνει να τα κάνεις όλα μαζί. Σημαίνει να κατανοήσεις τι έχει ανάγκη κάθε πλευρά σου και να βρίσκεις, με ευγένεια προς τον εαυτό σου, μικρούς τρόπους για να καλύψεις αυτές τις ανάγκες στην καθημερινότητα που ήδη ζεις.»
Επίσης ξεχώρισε τέσσερις βασικούς τομείς της αυτοφροντίδας, εξηγώντας πώς ο καθένας συμβάλλει συνολικά στην ευεξία σου — και πρόσθεσε ένα σύντομο, εφαρμόσιμο tip για κάθε έναν:
1. Συναισθηματική: Διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου
Η συναισθηματική φροντίδα έχει να κάνει με το να δίνεις χώρο στα συναισθήματά σου, να τα αναγνωρίζεις χωρίς κριτική και να τα επεξεργάζεσαι συνειδητά.
Tip: Όταν νιώθεις πίεση, κάνε μια παύση και ρώτα τον εαυτό σου: «Τι νιώθω αυτή τη στιγμή; Τι χρειάζομαι;» Ακόμα και μια στιγμή επίγνωσης κάνει διαφορά.
2. Σωματική: Ακούω τις ανάγκες του σώματός μου
Η σωματική φροντίδα αφορά την κίνηση, τη διατροφή και τον ύπνο — βασικά στοιχεία για να λειτουργούμε σωστά. Συχνά τα παραμελούμε, αλλά μικρές αλλαγές έχουν μεγάλο αντίκτυπο.
Tip: Κράτα ένα μπουκαλάκι νερό κοντά σου όλη μέρα. Η αφυδάτωση επηρεάζει άμεσα διάθεση και ενέργεια, γι’ αυτό η ενυδάτωση πρέπει να είναι προτεραιότητα.
3. Νοητική: Ξεκουράζω το μυαλό μου
Η νοητική φροντίδα σημαίνει να δίνεις στον εγκέφαλό σου χώρο να αποφορτιστεί και να ανασυνταχθεί. Προστατεύει από το burnout και το άγχος.
Tip: Το βράδυ περιόρισε τη χρήση οθονών. Αντί να σκρολάρεις, διάβασε λίγες σελίδες από ένα βιβλίο ή άκου ένα ήρεμο podcast. Θα σε βοηθήσει να χαλαρώσεις πιο ουσιαστικά.
4. Πνευματική: Συνδέομαι με κάτι μεγαλύτερο
Η πνευματική φροντίδα δεν είναι κατ’ ανάγκη θρησκευτική. Είναι η επαφή με κάτι που σε ξεπερνά — είτε αυτό είναι η φύση, η δημιουργία ή ο διαλογισμός.
Tip: Πέρασε λίγα λεπτά έξω κάθε μέρα. Άφησε τη φύση να σε γειώσει ή κάνε έναν σύντομο διαλογισμό για να επανασυνδεθείς με τον εσωτερικό σου κόσμο.
Πώς το έβαλα σε εφαρμογή
Αρχίζοντας να βλέπω διαφορετικά τη ρουτίνα μου, αναρωτήθηκα πώς μπορώ να κάνω τις ήδη υπάρχουσες συνήθειές μου πιο συνειδητές — και πώς να τις μετατρέψω σε στιγμές που φροντίζω τον εαυτό μου σε κάθε επίπεδο: συναισθηματικό, σωματικό, νοητικό και πνευματικό.
Δοκίμασα δύο νέες μικρές πρακτικές:
Συναισθηματικό check-in στις δουλειές του σπιτιού
Καθώς κάνω δουλειές όπως σκούπισμα, πλυντήριο ή πιάτα, συνήθως σκέφτομαι τη λίστα με τα επόμενα. Αντί γι’ αυτό, αποφάσισα να διαλέγω μία από αυτές τις στιγμές και να κάνω έναν μικρό συναισθηματικό έλεγχο.
Νέο τελετουργικό: Όταν διπλώνω ρούχα, κάνω μια παύση και ρωτάω τον εαυτό μου: «Πώς νιώθω τώρα;»
Συνειδητές αναπνοές στο μακιγιάζ
Κάθε πρωί αφιερώνω λίγα λεπτά στο μακιγιάζ μου. Αποφάσισα να τα χρησιμοποιώ για να συνδεθώ με το σώμα μου μέσα από τη συνειδητή αναπνοή.
Νέο τελετουργικό: Καθώς βάφομαι, παίρνω βαθιές, αργές αναπνοές. Εισπνοή για τέσσερα, κράτημα για τέσσερα, εκπνοή για τέσσερα.
Η αυτοφροντίδα δεν είναι πολυτέλεια — είναι ανάγκη
Αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπω μικρές στιγμές μέσα στη μέρα μου, άλλαξα και τον ορισμό που δίνω στην αυτοφροντίδα. Δεν χρειάζεται πια να βρω παραπάνω χρόνο ή να οργανώσω κάτι περίτεχνο. Αρκεί να δώσω σημασία σε όσα ήδη κάνω — και να τα κάνω με πρόθεση. Μόνο με δύο μικρές αλλαγές, ήδη νιώθω πιο παρούσα και για τον εαυτό μου και για την οικογένειά μου.
Μέσα στη φασαρία της μητρότητας, πλέον δεν βλέπω την αυτοφροντίδα ως πολυτέλεια. Τη βλέπω ως βασική ανάγκη, που μπορεί να ενσωματωθεί, διακριτικά αλλά ουσιαστικά, στην καθημερινή ζωή.
Πηγή: todaysparent.com
