Οι διογκωμένοι λεμφαδένες ή πιο απλά, οι πρησμένοι αδένες, στα παιδιά είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να προκαλέσει ανησυχία στους γονείς.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού και όχι για κάτι ανησυχητικό.
Οι λεμφαδένες λειτουργούν σαν «φύλακες ασφαλείας» του οργανισμού. Περιέχουν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και ενεργοποιούνται όταν κάτι δεν πάει καλά – όπως μια λοίμωξη ή φλεγμονή.
Αποτελούν μέρος του λεμφικού συστήματος, ενός δικτύου που διατρέχει όλο το σώμα – κυρίως στον λαιμό, τις μασχάλες και τη βουβωνική χώρα. Ειδικά στα παιδιά, αυτός ο ιστός είναι πιο ανεπτυγμένος και ενεργός, με αποτέλεσμα οι λεμφαδένες να διογκώνονται συχνά και έντονα.
Γιατί πρήζονται οι αδένες στα παιδιά;
Οι παιδίατροι συναντούν πολύ συχνά διογκωμένους αδένες στα παιδιά, κυρίως στα πρώτα τέσσερα χρόνια ζωής, όταν το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι σε συνεχή «εκπαίδευση».
Το πρήξιμο στους λεμφαδένες είναι συνήθως εμφανές στην αφή: μπορεί να νιώσετε μικρά εξογκώματα στον λαιμό ή πίσω από τα αυτιά, που πολλές φορές είναι ευαίσθητα ή προκαλούν δυσφορία στο παιδί.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα παιδιά έχουν πιο έντονες ανοσολογικές αντιδράσεις, κυρίως όταν αντιμετωπίζουν κοινές λοιμώξεις.
Ποιες είναι οι πιο συχνές αιτίες;
Συνήθως, το πρήξιμο των αδένων σχετίζεται με λοιμώξεις από βακτήρια ή ιούς, όπως:
- Φαρυγγίτιδα
- Αμυγδαλίτιδα
- Επιπεφυκίτιδα
Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι λεμφαδένες διογκώνονται προσωρινά ως αποτέλεσμα της προσπάθειας του οργανισμού να καταπολεμήσει τον ιό ή το μικρόβιο.
Πιο σπάνια, η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από μύκητες ή παράσιτα, ενώ σε πολύ λίγες περιπτώσεις ενδέχεται να υποδεικνύει πιο σοβαρές καταστάσεις, όπως:
- Αυτοάνοσα νοσήματα (όπου το ανοσοποιητικό επιτίθεται σε υγιή κύτταρα)
- Νεοπλασίες (π.χ. λεμφώματα ή άλλες μορφές καρκίνου)
- Ασθένεια Kawasaki
- Ρευματοειδή αρθρίτιδα
- Λύκο
- Παρενέργειες φαρμάκων
- Ορμονικές διαταραχές, όπως προβλήματα με τον θυρεοειδή
Τι να προσέξετε
Αν παρατηρήσετε επίμονο ή ασυνήθιστα μεγάλο πρήξιμο, συνοδευόμενο από πυρετό, απώλεια όρεξης ή ληθαργικότητα, καλό είναι να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο.
Οι διογκωμένοι αδένες είναι συνήθως αθώοι, αλλά το σώμα του παιδιού σας δεν παύει να σας «μιλάει». Και αξίζει πάντα να το ακούτε.
