Ίσως δεν είχατε ποτέ συζητήσει σοβαρά για παιδί με τον σύντροφό σας. Ίσως απλώς πετάξατε μια γενική φράση του τύπου «κάποια στιγμή». ‘Μπορεί ακόμα και να είχατε συμφωνήσει ότι θα προσπαθήσετε όταν φτάσετε τα 25 (ή τα 30 ή τα 35). Όμως τώρα, ένας από τους δύο νιώθει έτοιμος να προχωρήσει – και ο άλλος όχι.
Αυτό το σενάριο, αρκετά συνηθισμένο, προέκυψε σε ένα thread στο Reddit. Μία 30χρονη γυναίκα, έμεινε έγκυος απρογραμμάτιστα ύστερα από 9 μήνες σχέσης και 3 μήνες συγκατοίκησης με τον 29χρονο σύντροφό της. Μετά από επαφή χωρίς προφύλαξη, το τεστ εγκυμοσύνης βγήκε θετικό.
«Δεν χάρηκε καθόλου», λέει. «Συνέχιζε να λέει ότι δεν είναι έτοιμος να γίνει πατέρας και πως δεν θέλει να αλλάξει τίποτα μεταξύ μας – ουσιαστικά, ότι αυτό θα καταστρέψει ό,τι έχουμε».
Η ίδια δηλώνει πως δεν ήταν καθόλου επιθετικός, απλώς σοκαρισμένος – όπως και η ίδια.
Από την πρώτη στιγμή, η νεαρή γυναίκα ήξερε ότι ήθελε να κρατήσει το παιδί. «Δεν θέλω όμως να επιβάλω ένα παιδί σε έναν άντρα που αγαπώ, αν εκείνος δεν το θέλει».
Η ίδια προσθέτει: «Τελικά είναι δική μου απόφαση, αλλά αν κάνω έκτρωση, ξέρω ότι θα το μετανιώσω και θα τον μισήσω. Αν το κρατήσω, φοβάμαι ότι θα με μισήσει εκείνος – κι εμένα και το παιδί. Νιώθω τρομερά ανεύθυνη και πιεσμένη».
Πώς πρέπει να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση; Ο ψυχαναλυτής Austin E. Galvin ρίχνει φως στο θέμα.
Γιατί υπάρχει αυτή η αντίσταση;
Σύμφωνα με τον Galvin, η αμφιθυμία γύρω από τη γονεϊκότητα είναι εξαιρετικά συχνή – και συνήθως δεν έχει να κάνει ούτε με τα οικονομικά ούτε με το αν το σπίτι είναι αρκετά μεγάλο. «Οι εξωτερικές δικαιολογίες είναι συχνά απλώς “καλυμμένες” εσωτερικές αντιστάσεις», εξηγεί. Η ουσία βρίσκεται πιο βαθιά.
Η συζήτηση βοηθά, όμως ο ειδικός προτείνει να μην προσπαθούν πάντα τα ζευγάρια να τα λύσουν όλα μαζί. Ο διστακτικός σύντροφος χρειάζεται έναν ασφαλή χώρο – έναν θεραπευτή ή έναν φίλο που να μην κρίνει – ώστε να εξερευνήσει τί πραγματικά φοβάται.
Πιθανοί λόγοι για τους οποίους ο ένας σύντροφος δεν θέλει παιδί:
- Φόβος ευθύνης: Το να αποκτήσεις παιδί κάνει τη σχέση… μόνιμη. Κάποιοι τρομάζουν με το βάρος αυτής της ευθύνης.
- Προβλήματα σχέσης: Καμιά φορά, η επιθυμία για παιδί προκύπτει από ανάγκη σταθερότητας. Ο σύντροφος που το επιδιώκει, μπορεί -συνειδητά ή μη- να προσπαθεί να «δέσει» τον άλλον μέσα από τη γονεϊκότητα.
- Τραύματα παιδικής ηλικίας: Αν η εγκυμοσύνη ήταν προγραμματισμένη αλλά τώρα υπάρχει υπαναχώρηση, ίσως κρύβονται άλυτα θέματα με τους δικούς του γονείς.
Υπάρχει λύση;
Ο Galvin ζητά από κάθε ζευγάρι να εξετάσει σοβαρά το πόσο σημαντική είναι η απόκτηση παιδιού. «Είσαι διατεθειμένος/η να χάσεις τη σχέση για αυτό το θέμα;», ρωτά. Οι περισσότεροι λένε όχι. Και μόλις επιβεβαιώσουν ότι θέλουν να μείνουν μαζί, είναι πιο εύκολο να βρουν λύση.
Κάποιες φορές, το καλύτερο είναι να συνεχίσουν να συζητούν, ακόμη κι αν ο ένας ήδη επιθυμεί παιδί. Η διεργασία μπορεί να πάρει καιρό. Όμως, όπως λέει ο Galvin, «οι πιο αρνητικοί σύντροφοι συχνά γίνονται οι πιο αφοσιωμένοι γονείς». Έχει δει ζευγάρια γεμάτα άγχος στην εγκυμοσύνη, αλλά ποτέ κανέναν να κρατήσει το μωρό στην αγκαλιά του και να πει: «Αυτό ήταν λάθος».
