Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι περισσότερες γυναίκες αναρωτιούνται κάποια στιγμή πόσο μεγάλο θα είναι το μωράκι που θα φέρουν στον κόσμο.
Η ιδέα του να είναι έξι κιλά για παράδειγμα, φαίνεται παράλογη αλλά καμία μαμά φυσικά δεν θέλει να γεννηθεί το μωρό της λιποβαρές και να διατρέξει κίνδυνο η υγεία του.
Στις μέρες μας βέβαια οι εκτιμήσεις που γίνονται στα υπερηχογραφήματα είναι αξιόπιστες. Φαίνεται όμως πώς στο Πανεπιστήμιο Duke στη Βόρεια Καρολίνα, οι ερευνητές έχουν καταλήξει σε μια εξίσωση που προβλέπει το βάρος της γέννησης.
Με επικεφαλής τον Δρ. Gerard Nahum, η ομάδα μελέτησε 244 υγιείς γυναίκες ευρωπαικής καταγωγής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους αλλά και μετά αφού έφεραν στον κόσμο τελειόμηνα μωρά και μόνο. Για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα, χρησιμοποίησαν παράγοντες που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν το μέγεθος του εμβρύου, όπως το φύλο, το ύψος της μητέρας, το αρχικό βάρος και την αύξηση του σωματικού βάρους κατά το τρίτο τρίμηνο, καθώς και το ύψος του πατέρα. Η λεπτομέρεια είναι εντυπωσιακή: ακόμα και το υψόμετρο, λέει ο Δρ. Nahum ότι μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος ενός μωρού (οι άνθρωποι που ζουν στις ορεινές περιοχές έχουν, κατά μέσο όρο, μικρότερα μωρά).
Επί του παρόντος, η εξίσωση λειτουργεί μόνο για τις γυναίκες με ευρωπαϊκή καταγωγή (η ομάδα εργάζεται αυτή την περίοδο και για άλλες τις εθνότητες), αλλά θα πρέπει να γίνει χαρτογράφηση της ανάπτυξης του μωρού σε όλο τον τελευταίο τρίμηνο. Αυτό, λέει ο Nahum, επιτρέπει στις γυναίκες που περιμένουν μεγάλα μωρά να σχεδιάσουν νωρίτερα μια γέννα με καισαρική τομή.
Αυτό επειδή ένας φυσιολογικός τοκετός όταν το μωρό είναι μεγάλο είναι επικίνδυνος τόσο για τη μητέρα όσο και για το βρέφος. Το μωρό μπορεί (αν και σπάνια) να τραυματίσει το βραχιόνιο πλέγμα (το δίκτυο των νεύρων που στέλνει σήματα από τη σπονδυλική στήλη σας στον ώμο, το βραχίονα και το χέρι). Για τη μητέρα, η γέννηση ενός μεγάλου μωρού με φυσιολογικό τρόπο, μπορεί να προκαλέσει δακρύρροια, ακράτεια και, ενδεχομένως, πρόπτωση μήτρας (μία πάθηση κατά την οποία η γυναικεία μήτρα χαλαρώνει και γλιστράει έξω από την φυσιολογική της θέση.). Για τους λόγους αυτούς, ο Nahum πιστεύει ότι μια προγραμματισμένη καισαρική είναι η λύση.
Αυτό βέβαια είναι αμφιλεγόμενο σε μια εποχή όπου ένα στα πέντε μωρά γεννιέται με καισαρική και η παρέμβαση είναι ο κανόνας. Θα ακούσετε ιστορίες για γυναίκες που γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό και παρατήρησαν αύξηση της λεκάνης τους , αλλά ο Nahum υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμιά απόδειξη γι’ αυτό.
Ο James Walker, καθηγητής μαιευτικής και γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Leeds λέει ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. «Πολλές γυναίκες γεννούν μεγάλα μωρά χωρίς καθόλου επιπλοκές.» Το ερώτημα δεν θα έπρεπε να είναι «Είναι μεγάλο το μωρό;» αλλά «Είναι το μωρό μεγάλο για τη μητέρα;».
Σύμφωνα με τον Nahum η μητέρα μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος του μωρού της προσπαθώντας να μην κερδίσει πάρα πολύ βάρος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και λαμβάνοντας αφθονία του σιδήρου.
Σε κάθε περίπτωση, αν υποψιάζεστε ότι το μωρό σας είναι ένας μικρός γίγαντας μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι τα μεγάλα μωρά έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, έχουν καλύτερη επαγγελματική σταδιοδρομία και έχουν περισσότερες πιθανότητες να …μη μείνουν στο ράφι όταν μεγαλώσουν!