Δεν είναι απίστευτη η δύναμη του ανθρώπινου σώματος ή μάλλον καλύτερα η δύναμη του γυναικείου σώματος; Μέσα σε διάστημα μιας πενταετίας κατάφερα να φέρω στον κόσμο τέσσερα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των διδύμων και είμαι πολύ περήφανη!
Ναι, το σώμα μου το έκανε αυτό! Σήμερα οι μικρές μας Mia και Everly, είναι μόλις επτά μηνών και εγώ προσπαθώ να ξυπνάω κάθε πρωί πριν από τους άλλους για να κάνω λίγη γυμναστική (διαφορετικά δεν με αφήνουν!) Τις περισσότερες ημέρες τα καταφέρνω και αρχίζω και παρατηρώ το σώμα μου να επανέρχεται αλλά πραγματικά έδωσα μια μάχη!
Από μικρή ακόμα με θυμάμαι πάντα να πολεμώ με το βάρος μου (ήμουν λίγο γεματούλα.) Για να με αποζημιώσω για τα παραπάνω κιλάκια αφιέρωνα πάντα πολύ χρόνο στα μαλλιά και το μακιγιάζ μου. Μόνο όταν πήγα στο κολλέγιο και κάνοντας δίαιτα έχασα τα κιλά που ήθελα. Τότε ο μοναδικός μου στόχος ήταν να τραβώ επάνω μου όλα τα βλέμματα . Ξέρω ότι γίνομαι ρηχή αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Έβγαινα τότε με τον σύζυγό μου – πλέον – Mike και ήξερα ότι θα με αγαπάει πολύ αλλά εγώ λαχταρούσα να μπαίνω σε έναν χώρο και να είναι όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω μου!
Παρά το γεγονός ότι το βάρος μου είχε σκαμπανεβάσματα, ήθελα οπωσδήποτε να χάσω 10 κιλά για το γάμο και το μήνα του μέλιτος μας. Και τα κατάφερα, τρομακτικά γρήγορα βέβαια.
Όταν έμεινα έγκυος και έφερα στον κόσμο τα δύο πρώτα μας παιδιά πραγματικά ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που δεν απασχολούσαν καθόλου τα κιλά της εγκυμοσύνης. Όταν όμως έμεινα έγκυος στα δίδυμα δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου την ιδέα ότι θα γίνω τεράστια! Είχα ήδη την εμπειρία της εγκυμοσύνης και αισθανόμουν και τις 2 φορές ότι κατάπια μια μπάλα μπάσκετ. Αναρωτιόμουν πόσο τεράστια θα γινόμουν με δύο μωρά ταυτόχρονα;! Για να είμαι ειλικρινής είχα εντελώς φρικάρει!
Αποφάσισα λοιπόν ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της δίδυμης εγκυμοσύνης μου δεν θα διαχωρίσω το σώμα μου από το μυαλό μου. Σκέφτηκα λοιπόν ότι το σώμα μου ήταν σαν ένα πλοίο και μαντέψτε τι …. λειτούργησε! Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που με έπιανε πανικός για τα κιλά και το μέγεθός μου έλεγα στον εαυτό μου «Είσαι ένα πλοίο, είσαι ένα πλοίο» (ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος το πλοίο!)
Παρόλο που τελικά συνεργάστηκα, μετά τον τοκετό το σώμα μου ήταν κυριολεκτικά μελανιασμένο και κακοποιημένο. Η κοιλιά μου ήταν σαν ένα μπαλόνι που ξεφούσκωσε, είχα μώλωπες, οίδημα στους αστραγάλους και χρειάστηκε καιρός μέχρι να αναρρώσω από την καισαρική τομή στην οποία υποβλήθηκα. Είχα μια θλίψη για το σώμα μου. Ένιωσα τόσο άσχημα στην κατάσταση στην οποία βρισκόμουν αλλά την ίδια στιγμή τόσο ευγνώμων για το θαύμα που έζησα και πάλι. Έφερα στον κόσμο με ασφάλεια δύο μωράκια στις 37 εβδομάδες και 4 ημέρες κύησης. Είχα πολύ άγχος αλλά όλα πήγαν μια χαρά και τα μωρά μου γεννηθήκαν υγιή, χάρη στο σώμα μου.
Πήρα λοιπόν την απόφαση να προσέχω πολύ το σώμα μου από ΄δω και στο εξής. Να ακολουθώ υγιεινή διατροφή και να γυμνάζομαι. Ήθελα, επίσης να επανέλθω στα κιλά μου – δεδομένου ότι τελείωσα με τις εγκυμοσύνες. Χωρίς όμως βιασύνες αυτή την φορά. Αποφάσισα να πάρω τον χρόνο μου και να τα κάνω όλα διαφορετικά. Έχω στόχους μόνο για μένα και για κανέναν άλλον.
Είμαι μια μαμά πλέον με τέσσερα παιδιά και είμαι πραγματικά περήφανη γι ‘αυτό. Κάθε φορά που παρατηρώ τις καμπύλες μου δεν γκρινιάζω αλλά παρατηρώ το δωμάτιο και βλέπω 4 υπέροχα παιδιά τα οποία μου χάρισε αυτό το σώμα! Προσέχω τη διατροφή μου, σέβομαι το σώμα που μου χάρισε αυτά τα καταπληκτικά παιδιά και όλα θα γίνουν.
Ιωάννα»
Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας ιστορία στο [email protected].
