Η φράση «πετάγομαι μέχρι το σουπερμάρκετ» δεν έχει καμία βάση αν έχετε παιδιά γιατί πολύ απλά καμιά μαμά δεν μπορεί να αφήσει έτσι απλά τα παιδιά σπίτι και να πεταχτεί μέχρι το σουπερμάρκετ.
Το ίδιο ισχύει και για το περίπτερο, το ψιλικατζίδικο, το μπακάλικο. Δεν έχει σημασία αν τα ψώνια είναι λίγα ή πολλά γιατί πολύ απλά κανένα μικρό παιδί δεν μπορεί να μείνει μόνο του στο σπίτι, ούτε για πέντε λεπτά.
Αν λοιπόν παίρνετε το παιδί μαζί σας για τα ψώνια του σουπερμάρκετ, θα είστε εξοικειωμένες με τις παρακάτω 20 αστείες φωτογραφίες.
Συνειδητοποιείτε ότι κάτι σας λείπει από το σουπερμάρκετ και αποφασίζετε να πάρετε το παιδί μαζί σας.
Αφού έχετε ετοιμάσει την τσάντα με τα απαραίτητα για το παιδί (ακόμα κι γι’ αυτή τη μικρή «εξόρμηση») αισθάνεστε ήδη κουρασμένη.
Παρκάρετε το αυτοκίνητο, βοηθάτε το παιδί να βγει έξω και μπαίνετε στο σουπερμάρκετ με αυτοπεποίθηση.
Συμβουλεύεστε τη λίστα με τα ψώνια σας και παράλληλα κάνετε βόλτα το παιδί με το καρότσι του σουπερμάρκετ.
Θα περάσει περίπου 1 λεπτό μέχρι το παιδί να αρπάξει κάτι από κάποιο ράφι.
Του μιλάτε ευγενικά και του ζητάτε να το βάλει πίσω στη θέση του. Το παιδί σας είναι ένα λογικό παιδάκι και η βόλτα θα είναι σύντομη.
Το παιδί σας έχει το πρώτο του ξέσπασμα στη μέση του καταστήματος. Το αγνοείται επειδή η προσοχή θα κάνει χειρότερα τα πράγματα.
Μετά από λίγα λεπτά αμηχανίας λέτε στο παιδί ότι μπορεί να κρατήσει αυτό που πήρε μέχρι να τελειώσετε τα ψώνια.
Προσπαθείτε να κάνετε τα ψώνια σας όσο πιο γρήγορα μπορείτε, ενώ το παιδί σας διασκεδάζει. Είστε μια σούπερ – μαμά!
Το παιδάκι σας βλέπει ένα άλλο παιδάκι να τρώει ένα σνακ μέσα στο σουπερμάρκετ και φρικάρει!
Το παιδί σας είναι έτοιμο να έχει το δεύτερο ξέσπασμά του και του υπενθυμίζετε με την ήρεμη φωνή σας ότι μπορείτε να το συζητήσετε έξω.
Προσπαθείτε να είστε ήρεμη αλλά αρχίζετε σιγά σιγά να χάνετε τον έλεγχο.
Τελικά καταφέρνετε να ηρεμήσετε το παιδί με ένα σνακ και κάθεστε αμίλητοι για ένα λεπτό περίπου μέχρι να φάει το σνακ του.
Αφού καταφέρνετε να ψωνίσετε και τα υπόλοιπα πράγματα που χρειάζεστε, πλησιάζετε το ταμείο με τον λιγότερο κόσμο.
Τώρα ήρθε η ώρα να βγάλετε από το καρότσι το παιχνίδι που ζήτησε προηγουμένως το παιδί σας.
Το παιδί σας είναι απαρηγόρητο.
Ο κόσμος σας κοιτάει και αρχίζετε να πανικοβάλλεστε.
Σε αυτό το σημείο αποφασίζετε να αγοράσετε το παιχνίδι, να φύγετε επιτέλους από το σουπερμάρκετ και να το συζητήσετε στο σπίτι.
Φεύγετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε και υπόσχεστε στον εαυτό σας ότι δεν θα το κάνετε ποτέ ξανά.
Μέχρι να έρθει η επόμενη φορά, φυσικά!