Ένα από τα πολλά ελληνικά έθιμα είναι και το «σαράντισμα» του μωρού και της λεχώνας το οποίο τηρείται μέχρι σήμερα.
Η παράδοση λέει πως για σαράντα μέρες η νέα μητέρα δεν πρέπει να βγαίνει έξω, ούτε εκείνη ούτε το μωρό, γιατί αν βγει κάτι κακό θα συμβεί σε εκείνη ή στο σπίτι. Όταν, μάλιστα, βγει θα πρέπει πρώτα να πάει στην εκκλησία, για να δώσει ο παπάς την ευχή του «σαραντισμού».
Γιατί λέμε να «σαραντίσει»
Τα παλιότερα χρόνια, η νεογνική θνησιμότητα ήταν μεγάλη, οι σοβαρές λοιμώξεις πολύ συχνές και η ιατρική φροντίδα του νεογέννητου υστερούσε. Η κοινωνία λοιπόν με την πρακτική του σαραντίσματος προσπαθούσε να προστατέψει μητέρα και βρέφος από περιγεννητική θνησιμότητα.
Ακόμα, ο κοινωνικός ρόλος της μητέρας ήταν τελείως διαφορετικός γιατί δεν υπήρχαν σημαντικές ανάγκες και απαιτήσεις για να παραμείνει η γυναίκα κοινωνικά, οικονομικά και επαγγελματικά ενεργή. Ο παραδοσιακός ρόλος της μάνας εμπεριείχε την απομόνωσή της στα του σπιτιού.
Αλλά ποια είναι η επιστημονική αλήθεια σε όλα αυτά;
Οι 40 μέρες είναι το διάστημα που χρειάζεται η μήτρα για να επανέλθει στη θέση της.
Το ίδιο χρονικό διάστημα απαιτείται και για να βρούνε μαμά και νεογέννητο τον ρυθμό τους με το θηλασμό.
