Οι νέοι μπαμπάδες φαίνεται πώς υποφέρουν κι εκείνοι από μια μορφή κατάθλιψης μετά τον τοκετό, λόγω των οικονομικών πιέσεων και της έλλειψης ποιοτικού χρόνου με το μωρό τους.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, υποστηρίζουν ότι οι μπαμπάδες «περνούν δεύτερη μοίρα» μετά την γέννηση του παιδιού τους και δεν έχουν την ευκαιρία να συνδεθούν με το μωρό τους.
Υποστηρίζουν επίσης ότι πολλοί άντρες μετά τον τοκετό συνεχίζουν να εργάζονται σκληρά προκειμένου να βγάλουν χρήματα ώστε να μην λείψει τίποτα από την οικογένειά τους, με αποτέλεσμα να χάνουν στιγμές από το μωρό τους και να μην ασχολούνται με την φροντίδα του βρέφους (πάνες, διατροφή.) Μάλιστα, καθώς πολλές μητέρες νιώθουν διάφορες ενοχές σε ό,τι έχει να κάνει με τη φροντίδα του παιδιού τους, υποσυνείδητα περιορίζουν την πρόσβαση των πατεράδων στα παιδιά τους, αναλαμβάνοντας οι ίδιες όλες τις ευθύνες της φροντίδας του.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, περίπου το 10% των πατεράδων να βιώνουν κατάθλιψη τους πρώτους έξι μήνες μετά την γέννηση ενός μωρού και μάλιστα χωρίς υποστήριξη από ψυχολόγους.
Η Δρ Anna Machin, καθηγήτρια στο τμήμα Πειραματικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πήρε συνέντευξη πήρε συνέντευξη από 15 πατεράδες για χρονικό διάστημα οκτώ μηνών, ξεκινώντας λίγο πριν από τη γέννηση των παιδιών τους. Ενώ όλοι ήταν αισιόδοξοι στην πρώτη συνέντευξη, έξι από αυτούς εμφάνισαν συμπτώματα κατάθλιψης στους πρώτους έξι μήνες μετά την απόκτηση ενός παιδιού.
«Υπάρχουν ολοένα αυξανόμενα στοιχεία, ότι οι πατεράδες βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης μετά τον τοκετό. Είναι σίγουρα ένα πραγματικό φαινόμενο. Άλλες μελέτες υποδηλώνουν, ότι η αναλογία είναι ανάμεσα στο 4% με 10%. Στους πατεράδες που θέλουν να συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών τους, υπάρχει μια ένταση ανάμεσα στην ανάγκη τους να παρέχουν και την επιθυμία τους να βρίσκονται στο σπίτι. Η απόκτηση ενός παιδιού μπορεί ακόμη να θέσει σε δοκιμασία και τις συζυγικές σχέσεις, ειδικά αν το ζευγάρι δεν εργάζεται ως ομάδα. Επιπλέον, οι γυναίκες μπορεί πολλές φορές να θεωρούν –λόγω τύψεων- τον εαυτό τους ως τον κυρίαρχο επιμελητή, αποδυναμώνοντας το ρόλο του πατέρα στη φροντίδα ενός παιδιού» δηλώνει η ίδια.
Προσθέτει ότι οι μπαμπάδες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να συνδεθούν με τα παιδιά τους, επειδή δεν έχουν το «φυσικό προβάδισμα» της εγκυμοσύνης και του θηλασμού.
Δεν είναι όλοι μπαμπάδες όπως ο Ντέιβιντ Μπέκαμ ή ο Μπραντ Πιτ και αισθάνονται σαν «ανεπιθύμητοι επισκέπτες» τον πρώτο καιρό. Φροντίστε λοιπόν να συμμετέχουν όσο περισσότερο γίνεται στην φροντίδα του μωρού.