Για τη μαμά γνωρίζετε όλοι, ό,τι κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσει να ευχαριστήσει τους πάντες στο σπίτι, με πρώτα και καλύτερα τα παιδιά της.
Τι γίνεται όμως με τους μπαμπάδες;
Υπάρχουν πατεράδες που η παρουσία τους είναι αδιάλειπτη, άλλοι που λάμπουν διά της απουσίας τους και άλλοι που βρίσκονται κάπου στη μέση.
Ο μπαμπάς «πάντα εδώ»
Ο ερχομός ενός παιδιού, αλλάζει για πάντα τη ζωή και το πρόγραμμα του ζευγαριού. Εκ των πραγμάτων, η μαμά είναι εκείνη που θα επωμιστεί την περισσότερη κούραση, ειδικά τον πρώτο καιρό, αλλά δεν χρειάζεται να είναι μόνη. Ο μπαμπάς που θέλει να είναι παρών, το κάνει από την αρχή, όταν ξυπνά μαζί της τις ώρες που ξυπνά το μωρό και μαθαίνει να την αναπληρώνει όποτε η ξεκούραση τής είναι απολύτως απαραίτητη.
Ο μπαμπάς «τουρίστας»
Υπάρχουν και οι πατεράδες που ο συγχρονισμός με τη μαμά δεν φαίνεται να είναι προτεραιότητά τους. Όσον αφορά τα γονεϊκά του καθήκοντα, αυτά παραμερίζονται γιατί έχει «κάποια δουλειά» να κάνει. Θα στηρίξει, πιθανότατα, τη μαμά ψυχολογικά, αλλά δεν θα είναι σε θέση να την ελαφρύνει απ’ τα πρακτικά βάρη της μητρότητας.
Το παιδί καταλαβαίνει
Ο μπαμπάς που θέλει να είναι παρών ξέρει πότε το παιδί χρειάζεται ένα χάδι ή μια αγκαλιά για να ηρεμήσει, πότε η ανησυχία του υποδηλώνει συγκεκριμένες ανάγκες και πώς να τις εξυπηρετήσει. Δεν αντικαθιστά τη μαμά, δίνει όμως στο παιδί την αίσθηση ότι έχει δύο ανθρώπους να βασίζεται.
Ο ποιοτικός χρόνος
Μεγαλώνοντας το παιδί, μαθαίνει τι να ζητά απ’ τη μαμά και τι απ’ τον μπαμπά και ο χρόνος που του δίνει ο καθένας τους ξεχωριστά αποκτά διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά.
