Νομίζετε ότι οι φωνές και η επιβολή είναι το ίδιο πράγμα; Κάποιοι γονείς αυτό ασπάζονται. Νομίζουν ότι για να επιβληθούν στα παιδιά τους, πρέπει να φωνάζουν.
Κάντε στον εαυτό σας την εξής ερώτηση: Πιστεύετε ότι ο τόνος της φωνής παίζει ρόλο στην εκμάθηση ενός παιδιού; Φαίνεται πώς ναι και μάλιστα τα παιδιά που μαθαίνουν λιγότερα πράγματα είναι εκείνα στα οποία οι γονείς τους φωνάζουν. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός πώς υπάρχουν άνθρωποι που μισούν τις φωνές επειδή τις έχουν συσχετίσει με δυσάρεστες αναμνήσεις της παιδικής τους ηλικίας.
Γιατί τα παιδιά παρεκτρέπονται;
Προφανώς όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις προσδοκίες των γονέων για την συμπεριφορά των παιδιών τους. Οι περισσότεροι γονείς δεν συνειδητοποιούν ότι ο θυμός και οι φωνές υπαγορεύονται από μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι τα παιδιά θα πρέπει να συμπεριφέρονται καλά ανά πάσα στιγμή της ημέρας. Η έννοια αυτή δημιουργήθηκε από τις προηγούμενες γενιές, πιθανότατα από τους ίδιους γονείς των γονέων κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας και ασυνείδητα αναπαράγονται στο μυαλό τους. Επειδή λοιπόν στους περισσότερους γονείς, φώναζαν οι γονείς τους, υποθέτουν ότι το ίδιο πρέπει να κάνουν για να διορθώσουν τν συμπεριφορά των παιδιών τους.
Επιτρέψτε μας, όμως να σας κάνουμε την εξής ερώτηση: αν πιστεύετε ότι τα παιδιά πειθαρχούν μόνο με τις φωνές, τότε γιατί προκειμένου να υπάρξει συνεργασία, φωνάζετε περισσότερες από μία φορά;
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι φωνές σε ένα παιδί προκαλούν φόβο και αγανάκτηση και όχι συνεργασία. Σύμφωνα επίσης με την ίδια έρευνα, τα παιδιά δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να συμπεριφέρονται άψογα όλη την ώρα επειδή χρειάζεται να ξεφεύγουν και καμιά φορά ώστε να μάθουν.
Τα μικρά παιδιά επίσης έχουν πολύ ενέργεια. Δεν είναι κακό, δεν είναι λάθος, δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να αισθάνονται άσχημα ακόμα κι αν παίρνουν τιμωρίες γι’ αυτό. Τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν τα όρια με κανόνες και διδασκαλία. Όλα αυτά όμως με αγάπη, κατανόηση και τρυφερότητα.
Τι πραγματικά διδάσκουν οι φωνές;
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξουν οι γονείς τον τρόπο που βλέπουν τα παιδιά και την συμπεριφορά τους. Τα παιδιά δεν ξυπνάνε κάθε πρωί με ένα διαβολικό σχέδιο στο κεφάλι τους ώστε να δημιουργήσουν κακή συμπεριφορά ή να τιμωρηθούν.
Οι γονείς ναι μεν πρέπει να επιβάλλουν την τάξη όταν τα πράγματα ξεφεύγουν αλλά οι φωνές μόνο ένα πράγμα καταφέρνουν: να αντιστέκονται τα παιδιά ακόμα περισσότερο. Όταν οι γονείς φωνάζουν τα παιδιά αισθάνονται συναισθηματικά αδύναμα και βρίσκονται σε αμυντική θέση. Δεδομένου λοιπόν ότι οι κραυγές δεν είναι σωτηρία, διαβάστε σε σχετικό άρθρο του Baby.gr: Πώς να σταματήσετε να φωνάζετε στα παιδιά σας.
