Σε κανέναν γονιό δεν αρέσει να φωνάζει στα παιδιά του. Όταν όμως το παιδί ζωγραφίζει τους τοίχους με μαρκαδόρους ή παίζει συγκρουόμενα με τα πορσελάνινα κειμήλια, τότε είναι δύσκολο να κρατηθείς.
Πριν όμως ανεβάσετε τον τόνο της φωνής σας αναρωτηθείτε: “Γιατί φωνάζω;”
“Επειδή αισθάνομαι ότι δεν με ακούει κανείς” λέει ο παιδοψυχολόγος και συγγραφέας Έιλμεν Κέννεντυ. Το μυστικό όμως για να κατευνάσετε τους τόνους είναι να αντιληφθείτε από νωρίς ότι με τις φωνές δεν έχετε τίποτα να κερδίσετε: όσο περισσότερο φωνάζετε τόσο λιγότερο σας ακούνε τα παιδιά σας.
Παρουσιάζουμε τους 10 τρόπους που θα σας βοηθήσουν να σταματήσετε τις φωνές.
Προγραμματίστε καλύτερα τον χρόνο σας
Για να γίνει πιο εύκολο και χωρίς φωνές το πρωινό ξύπνημα φροντίστε να χτυπήσει το ξυπνητήρι σας 10 λεπτά νωρίτερα απ’ ό,τι χτυπάει συνήθως. Είναι μια πολύ καλή στρατηγική για το σχολείο, τις εξωσχολικές δραστηριότητες ακόμα και τις οικογενειακές σας υποχρεώσεις. “Συνήθως, το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας χρειάζεται περισσότερο χρόνο,” λέει ο Δρ Κέννεντυ. Άλλη μια πρακτική λύση είναι να ετοιμαστείτε εσεις πριν από τα παιδιά ώστε να μην χρειαστεί να βάζετε μάσκαρα ενώ ψάχνετε τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
Λογικές απαιτήσεις
Μπορεί να λέτε στο τρίχρονο παιδάκι σας να μαζεύει τα παιχνίδια του από το playroom και εκείνο να σας αγνοεί. Αυτό γίνεται όχι επειδή έχει προκλητική συμπεριφορά αλλά επειδή είναι μόλις …3 ετών! Οπότε με τις φωνές δεν θα βγάλετε άκρη. Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες και υπερβολικές απαιτήσεις από τα παιδιά. Για παράδειγμα σε ένα παιδάκι προσχολικής ηλικίας δεν μπορείτε να λέτε να τακτοποιήσει τα βιβλία στο ράφι αλλά τουλάχιστον μπορεί να μαζέψει τα παιχνίδια από το πάτωμα.
Όταν οι γονείς γίνονται παράδειγμα
Τη πρώτη φορά που θα ακούσετε τον δεκάχρονο γιο σας να φωνάζει στη μικρή του αδερφή χρησιμοποιώντας το ίδιο λεξιλόγιο με εσάς θα συνειδητοποιήσετε ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν τους γονείς ως πρότυπο και μπορούν να μιμηθούν τα πάντα. «Μια μέρα τα παιδιά θα σας μιλήσουν με τον ίδιο τρόπο που μιλάτε εσείς σε εκείνα» υπογραμμίζει η οικογενειακή σύμβουλος Βίκι Χόφλ. Φροντίστε λοιπόν να αποτελείτε ένα θετικό πρότυπο.
Πηγαίνετε σε άλλο δωμάτιο
Προσπαθήστε να είστε δίκαιοι. Αν για παράδειγμα τα παιδιά σας τσακώνονται μεταξύ τους και αισθάνεστε ότι θα χάσετε την ψυχραιμία σας πείτε τους να αποχωρήσουν από το δωμάτιο ή αλλάξτε εσείς χώρο προκειμένου να δώσετε στον εαυτό σας τον απαραίτητο χρόνο να ηρεμήσει, προτείνει η κα Χόφλ.
Εστιάστε αλλού
Αισθάνεστε το αίμα σας να ανεβαίνει στο κεφάλι όταν μπαίνετε για παράδειγμα στο σπίτι και βλέπετε παπούτσια διασκορπισμένα παντού; Πριν αρχίσετε την υστερία προσπαθήστε να διώξετε την σκέψη λέει η κα. Χόφλ. Αν έχετε κάποια συγκεκριμένη στρατηγική να ηρεμήσετε εφαρμόστε την, διαφορετικά πάρτε ένα μαλακό μπαλάκι να παίξετε για να φύγει η ένταση ή μυρίστε φύλλο μέντας. Με αυτόν τον τρόπο θα καταστείλετε την άμεση ανάγκη σας να φωνάξετε και θα βοηθήσετε τον εαυτό σας να ανακτήσει και πάλι τον έλεγχο.
Θυμηθείτε τον ρόλο σας
Σε περίπτωση που η συμπεριφορά του παιδιού σας, σας εκνευρίζει τόσο πολύ που χάνετε την ψυχραιμία σας, καλύτερα να μην επιβάλετε την πειθαρχία εκείνη την στιγμή. Ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής σας ή βγαίνοντας εκτός εαυτού μεταφέρετε το μήνυμα στα παιδιά σας ότι οι φωνές, ο θυμός και η βία είναι αποδεκτές στις σχέσεις τους με την οικογένεια και τους φίλους. Θυμηθείτε ότι ο ρόλος του γονιού είναι να διδάξει και όχι να επιβάλλει.
Σκεφτείτε ότι δεν είστε μόνοι
Φανταστείτε ότι υπάρχει ακροατήριο. Το να φωνάζετε με τα παράθυρα ανοιχτά και να σας ακούει όλη μέρα η γειτονιά δεν είναι λύση. Σκεφτείτε για παράδειγμα να φωνάζατε και να ήταν ο προϊστάμενος σας στο δωμάτιο ή οι γονείς σας. Πως θα αισθανόσασταν; Μπορείτε επίσης να ζητήσετε ενισχύσεις αν νομίζετε ότι δεν τα βγάζετε πέρα μόνοι σας. Τη στιγμή που χάνετε την ψυχραιμία σας πιάστε το τηλέφωνο και πάρτε μια φίλη ή τη μητέρα σας που θα μπορεί σίγουρα να σας ηρεμήσει. Μοιραστείτε το πρόβλημα με τους τριγύρω σας και ο θυμός θα ξεθυμάνει.