Είναι γεγονός και αποδεδειγμένο από έρευνες ότι τα παιδιά συνηθίζουν να μιμούνται συμπεριφορές και συνήθειες που εκδηλώνονται μπροστά τους.
Και αυτό είναι σχεδόν βέβαιο, ειδικά, όταν αυτές προέρχονται από τους γονείς. Και μπορεί να μιμούνται καλές συμπεριφορές, όμως, μπορούν να μιμηθούν και κακές συνήθειες. Που σημαίνει πως αν την επόμενη φορά που θα δείτε στο παιδί σας μια συμπεριφορά που δεν σας αρέσει, αναρωτηθείτε μήπως έχετε κάνει εσείς το λάθος.
Για το λόγο αυτό, χρειάζεται μεγάλη προσοχή σχετικά με το τι παραδείγματα τους δίνουμε.
Κάνουμε αρνητικά ή ακόμη και ρατσιστικά σχόλια για κάποιον που διαφέρει από εμάς. Μήπως κοιτάτε με υποτίμηση μια πληθυσμιακή ομάδα που δεν σας αρέσει λόγω χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, γλώσσας, κουλτούρας, οικονομικής κατάστασης, επαγγέλματος και κάνετε σχόλια ακόμη και με χιούμορ; Ναι, το πιο πιθανό είναι πως και το παιδί σας θα ακολουθήσει το παράδειγμά σας ακόμη και αν στα λόγια του λέτε ότι δεν κάνουμε διακρίσεις. Τα παιδιά δεν κάνουν ό,τι τους λένε αλλά ό,τι βλέπουν.
Μιλάμε πολύ στο κινητό, παίζουμε με το tablet σας ή τον υπολογιστή. Είναι φυσικό το παιδί να μην θέλει να ξεκολλήσει από τις οθόνες όσο κι αν του λέμε ότι δεν πρέπει.
Δεν πλένετε τα χέρια σας πριν καθίσετε να φάτε; Γιατί υποχρεώνετε το παιδί σας να το κάνει όταν εσείς δεν του το δείχνετε; Κανένα παιδί δεν πρόκειται να κάνει εύκολα ό,τι καταλαβαίνει πως οι γονείς του αποφεύγουν.
