Η επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών και το άγχος των φοιτητών μπορεί να συνδέονται, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας.
Πρώτη φορά γίνεται τέτοιου είδους μελέτη στην οποία εξετάζεται η σχέση μεταξύ της επαγγελματικής εξουθένωσης των εκπαιδευτικών και των επιπέδων κορτιζόλης των μαθητών, η οποία αποτελεί βιολογικό δείκτη του στρες.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα σάλιου πάνω από 400 παιδιά δημοτικού σχολείου για να ελέγξουν τα επίπεδα κορτιζόλης τους. Δείγμα σάλιου έδωσαν και 17 δάσκαλοι ηλικίας 34 έως 65 ετών, οι οποίοι επίσης απάντησαν σε ερωτηματολόγια, προκειμένου να διαπιστωθεί ο βαθμός που ένιωθαν να έχουν «καεί» συναισθηματικά μέσα στην τάξη και να μην αντέχουν άλλο να κάνουν μάθημα.
Διαπίστωσαν ότι στις τάξεις στις οποίες οι εκπαιδευτικοί βίωναν επαγγελματική εξουθένωση ή ήταν συναισθηματικά εξαντλημένοι τα επίπεδα κορτιζόλης των μαθητών ήταν αυξημένα. Τα υψηλά επίπεδα της εν λόγω ορμόνης έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών και με ψυχολογικά προβλήματα.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι είναι δυνατό να λαμβάνει χώρα «μόλυνση» στρες στην τάξη ανάμεσα στους μαθητές και στους δασκάλους τους», δήλωσε η επίκουρη καθηγήτρια δημόσιας υγείας Έβα Όμπερλε.
Παραμένει πάντως ασαφές και δύσκολο να ξεκαθαρισθεί σε ποιό βαθμό ο ένας επηρεάζει τον άλλο. Όπως είπε η ίδια, «δεν είναι πάντα σίγουρο ποιό προηγείται, το στρες του δασκάλου ή του μαθητή, αλλά μάλλον πρόκειται για ένα κυκλικό πρόβλημα».
Εν ολίγοις, φαύλος κύκλος…
Σε κάθε περίπτωση, όπως επεσήμανε η καθηγήτρια Κίμπερλι ΣόνερτΡάιχλ του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, «είναι ξεκάθαρο από προηγούμενες πρόσφατες έρευνες ότι η διδασκαλία είναι ένα από τα πιο αγχωτικά επαγγέλματα και συνεπώς οι εκπαιδευτικοί έχουν ανάγκη από επαρκή υποστήριξη στη δουλειά τους για να τα βγάλουν πέρα με την ψυχική εξάντληση, έτσι ώστε να μην εξαπλώνουν το στρες σε όλη την τάξη. Αν δεν υποστηρίξουμε τους εκπαιδευτικούς, τότε διακινδυνεύουμε παράπλευρες απώλειες στην πλευρά των μαθητών».