Μπορεί καμιά φορά η ιδέα να ζούσαν στην πραγματικότητα τα παιδιά σε μια γυάλα μπορεί να σας εξιτάρει, ώστε να μην έρχονται αντιμέτωπα με τη βία, το μίσος και τις δυσάρεστες εμπειρίες της ζωής.
Ωστόσο, ακόμη κι αν η ιδέα της «φούσκας» είναι δελεαστική, κανείς δεν θέλει να χάσει τους θαυμάσιους ήχους, τις μυρωδιές, τα γέλια που έχει ο κόσμος μας. Έτσι είναι η ζωή. Ως ενήλικοι έχουμε ολίγον τι σκληραγωγηθεί στις τραγωδίες που συμβαίνουν, αλλά αν έχετε παιδιά είναι λογικό να ανησυχείτε και να θέλετε με κάθε τρόπο να καθησυχάσετε τα μικρά σας, ειδικά αν τα βλέπετε αγχωμένα.
Υπάρχουν παιδιά που φαντάζονται ήδη ποιες μπορεί να είναι οι δυσάρεστες συνέπειες που μας επιφυλάσσει το μέλλον. Τι θα συμβεί αν φύγουν από τη ζωή οι γονείς τους; Τι θα συμβεί αν αρρωστήσουν; Τι θα συμβεί αν γίνει ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα; Οι τραγωδίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας ενισχύουν αυτόν τον φόβο. Μια παγκόσμια τραγωδία έχει τη δυνατότητα να εκτροχιάσει τη φαντασία ενός μικρού παιδιού και να μεγεθύνει δυστυχώς τους φόβους του. Πώς μπορείτε λοιπόν να βοηθήσετε ένα παιδί που ανησυχεί για τους σεισμούς, τις φωτιές, τα τρομοκρατικά χτυπήματα, τις ασθένειες και γενικότερα τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής; Κάνοντας ένα μικρό βήμα κάθε φορά.
Επίγνωση
Αναλόγως την ηλικία του παιδιού σας, μπορεί ή δεν μπορεί να γνωρίζει τα παγκόσμια γεγονότα. Εάν το παιδί σας είναι πολύ μικρό, προφανώς και δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της τραγωδίας. Αν έχετε μικρά παιδιά που δεν πηγαίνουν ακόμη σχολείο, επίσης δεν μπορούν να έρθουν αντιμέτωπα με την είδηση, εκτός κι αν έχετε όλη μέρα την τηλεόραση ανοιχτή και δέχονται καταιγισμό μηνυμάτων. Πρέπει λοιπόν να είστε προσεκτικοί και να τα προστατέψετε από βίαιες εικόνες που θα αποτυπωθούν στο μυαλουδάκι τους. Τα παιδάκια σχολικής ηλικίας όμως, που βγαίνουν έξω, ανταλλάσουν πληροφορίες με τους συμμαθητές και φίλους τους, δεν μπορείτε να τα «κοντρολάρετε» με την ίδια ευκολία. Για τα παιδιά αυτής της ηλικίας, προτείνουμε:
Αποφύγετε να βλέπετε γεγονότα
Τα ανήσυχα παιδιά έχουν λεπτομερείς αναμνήσεις, ειδικά για τις εικόνες. Μπορεί για πολύ καιρό να θυμούνται μια σκληρή εικόνα που είδαν στην τηλεόραση. Μην επιβαρύνετε λοιπόν τα κεφαλάκια τους με αρνητικές εικόνες.
Κρατήστε τις λεπτομέρειες για τον εαυτό σας
Είναι λογικό να μην μπορείτε να κρύψετε την είδηση αλλά κρατήστε τις σοκαριστικές λεπτομέρειες για τους εαυτούς σας.
Ρωτήσετε το παιδί να σας πει τι απορίες έχει
Πείτε στο παιδί σας ότι μπορεί να σας ρωτήσει οτιδήποτε θέλει ώστε να σας εκφράσει τις απορίες του και να μην τα κρατάει μέσα του. Οι ερωτήσεις θα σας βοηθήσουν να προχωρήσετε τη συζήτηση μέχρι εκεί που μπορείτε.
Καθησυχάστε το
Αν οι δράστες της τραγωδίας έχουν συλληφθεί μην ξεχάσετε να το αναφέρετε.
Προσέξτε τις συζητήσεις σας
Προσέξτε τι λέτε μπροστά στα παιδιά με τον σύζυγο ή πρόσωπα του συγγενικού και φιλικού σας περιβάλλοντος. Τα παιδιά απορροφούν όλες τις πληροφορίες που δέχονται και μπορεί να παρακολουθούν τις συζητήσεις σας ακόμη κι αν βρίσκονται σε άλλο δωμάτιο. Δώστε λοιπόν προσοχή στα λεγόμενά σας και γενικότερα κρατήστε τα μακριά από τις συζητήσεις των «μεγάλων.»
Προοπτικές
Τα ανήσυχα παιδιά κάνουν την τρίχα τριχιά και μπορούν εύκολα να οδηγηθούν σε καταστροφικά συμπεράσματα. Όταν λοιπόν ένα παιδί ακούει για μια παγκόσμια τραγωδία λόγω του άγχους του μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η άμεση ασφάλειά του βρίσκεται σε κίνδυνο. Μπορεί να μην αισθάνεται ασφάλεια ακόμη και στο σχολείο ή σε δημόσιο χώρο. Αυτό είναι εξουθενωτικό για ένα παιδί. Για να το βοηθήσετε, μπορείτε να κάνετε τα εξής: Δείξετε στο παιδί σας σε ένα χάρτη τον τόπο που συνέβη η τραγωδία. Παρά το γεγονός ότι ως ενήλικες έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι τραγωδίες μπορεί να συμβούν οπουδήποτε, τα παιδιά είναι πολύ πιο εγωκεντρικά. Αποστασιοποιηθείτε από την τραγωδία και βοηθήστε το παιδί να αισθανθεί ασφάλεια σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Τα ανήσυχα παιδιά ναι μεν αγχώνονται εύκολα έχουν όμως τεράστιες καρδιές. Συχνά αισθάνονται τον πόνο των άλλων ανθρώπων και υποφέρουν και πιο βαθιά. Σε περίπτωση που σας ρωτούν τι μπορούν να κάνουν ώστε να βοηθήσουν, πείτε τους να ζωγραφίσουν κάτι που στη συνέχεια μπορεί να δημοσιευτεί σε κάποιο δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης ή κάντε μια αναζήτηση στο διαδίκτυο για τρόπους ώστε να ενισχυθούν τα θύματα της τραγωδίας.
Σε κάθε περίπτωση, όλο αυτό το διάστημα παρακολουθήστε την συμπεριφορά του παιδιού σας. Εάν έχετε ανησυχίες, αναζητήστε την επαγγελματική βοήθεια ενός ψυχολόγου. Τα σημάδια που πρέπει να σας θορυβήσουν, είναι:
- Συχνοί εφιάλτες
- Ο φόβος της μετάβασης σε δημόσιους χώρους ή / και στο σχολείο
- Σωματικές ενοχλήσεις (στομαχόπονους, πονοκεφάλους και άλλα ενοχλήματα)
- Φόβος να κοιμηθεί μόνος του/της
- Φόβος του αποχωρισμού
- Συχνές ερωτήσεις σχετικά με την ασφάλεια, εβδομάδες και μήνες μετά το συμβάν
Μακάρι να μην χρειαζόταν να κάνετε αυτές τις συζητήσεις με τα παιδιά. Είναι πραγματικά κρίμα να προκαλείται φόβος και τρόμος σε εκείνες τις μικρές καρδούλες. Αλλά να θυμάστε ότι μετά την βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο και ότι πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά ότι το σκοτάδι δεν μπορεί να σβήσει το φως.