Υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσω στα παιδιά μου νοήματα και έννοιες θεμελιώδεις για την εξέλιξη και την ολοκλήρωσή τους. Τελικά, πάντα καταλήγω στα παιδικά βιβλία. Μέσα από τις εύστοχες και παιχνιδιάρικες αφηγήσεις, τις έξυπνες ιστορίες και τις υπέροχες εικονογραφήσεις τα παιδιά προσλαμβάνουν μηνύματα με τον πιο κατανοητό και αποτελεσματικό τρόπο, ακόμη κι αν εκείνα δεν το γνωρίζουν. Μου αρκεί που το γνωρίζω εγώ.
Έννοιες όπως η αγάπη, η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση, ακόμη και η προωρότητα μπορούν να γίνουν κατανοητές από τα παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας, αρκεί να βρεθεί το κατάλληλο μέσο για να τις περιγράψει. Η Συλλογή Μικρά Αστέρια της Κατρίνας Τσάνταλη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, είναι ακριβώς αυτό. Μια συλλογή από τρία παιδικά βιβλία, φαινομενικά διαφορετικά μεταξύ τους, που, ωστόσο, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα. Παραδίδουν μαθήματα ζωής σε μικρούς και μεγάλους και αποτελούν την καλύτερη τροφή για σκέψη και αφορμή για συζητήσεις που οι γονείς ίσως δυσκολεύονται ή δεν βρίσκουν τον κατάλληλο τρόπο για να ανοίξουν.
Το «Καληνύχτα σ’ αγαπώ» πραγματεύεται την αγάπη, μία από τις πιο εύκολες, ίσως, έννοιες που κάποιος γονιός οφείλει να περάσει στα παιδιά του. Η αγάπη μπορεί να συναντηθεί σε διάφορες μορφές κατά την διάρκεια της ζωής ενός μικρού και αργότερα ενός μεγαλύτερου παιδιού, μέχρι και ενός ενήλικα. Είναι γεγονός, όμως, ότι η θαλπωρή και η ζεστασιά της αγκαλιάς της γιαγιάς και ό,τι αυτή συνεπάγεται είναι μία από τις μορφές αγάπης που μένει για πάντα ανεξίτηλη στη μνήμη, μικρών αλλά και μεγάλων.
Το παιδικό βιβλίο επικεντρώνεται στην αγάπη της γιαγιάς προς τα εγγόνια της, με τη μνήμη της ίδιας να παραμένει ζωντανή πάντα μέσα από τα τραγούδια και τα ποιήματα που σιγοψιθύριζε σε αυτά, και φυσικά τη συνταγή της μοναδικής της τυρόπιτας, που για πάντα θα την θυμίζει. Άλλωστε, πόσοι δεν έχουμε συνδέσει την γιαγιά μας με μία παρόμοια συνταγή; Η αγάπη και η θαλπωρή της γιαγιάς ταξιδεύει μέσα από γενιά σε γενιά συνδέοντας τη μνήμη με αγαπημένα πρόσωπα, δείχνοντας στα παιδιά μας ότι όταν υπάρχει αγάπη τίποτα δεν χάνεται.
Οι έννοιες της αυτοεκτίμησης, της αυτοπεποίθησης και της αγάπης, αλλά αυτήν την φορά προς τον εαυτό μας, πραγματεύονται με έναν πολύ εύστοχο και παραστατικό της σημερινής πραγματικότητας τρόπο στο δεύτερο παιδικό βιβλίο της σειράς «Ο Ιπποπόκαμπος». Ο μικρός ιπποπόκαμπος (ένα ζωάκι μείγμα ενός πολύ μικρού ιππόκαμπου και ενός πολύ μεγάλου ιπποπόκαμπου) δέχεται κριτική και σχόλια από τα άλλα ζώα στον ποταμό, χωρίς ακόμη καλά καλά να έχει γνωριστεί μαζί τους. Η διαφορετικότητα ξυπνά ένα είδους άμυνας, η οποία μεταφράζεται σε φωναχτές σκέψεις (συνήθως αρνητικές), κριτικές ακόμη και την έκφραση φόβου απέναντι στο διαφορετικό.
Μια τακτική του ανθρώπου που σήμερα στην κοινωνία μας είναι συνηθισμένη και σίγουρα πολύ άδικη. Ο ιπποπόκαμπος, ωστόσο, γνωρίζει πολύ καλά ότι αξίζει πολλά και ότι μπορεί να έχει τα πάντα στην ζωή του, αρκεί ο ίδιος να αγαπά και να αποδέχεται τον εαυτό του έτσι όπως ακριβώς είναι. Χωρίς να τον νοιάζει ποια είναι η άποψη των γύρων του και, φυσικά, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει κάτι πάνω του για να γίνει αρεστός. Η δύναμη της αγάπης μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Και είναι αρκετή.
Το μήνυμα ενός άλλου είδους αγάπης, αυτής των γονιών προς τα παιδιά τους και της δύναμης που αυτή γεννά, περνάει το τρίτο βιβλίο της σειράς «Το μικρό κοτοπουλάκι». Η έννοια της προωρότητας περιγράφεται στα παιδιά μέσα από μια πολύ όμορφη και γλυκιά ιστορία, με το ίδιο το κοτοπουλάκι να έρχεται αντιμέτωπο με δυσκολίες ήδη από τις πρώτες μέρες της ζωής του -εδώ γίνεται κατανοητό ότι οι δυσκολίες είναι μέσα στο «πρόγραμμα» της ζωής και ότι με τη σωστή διαχείριση μπορούν να ξεπεραστούν-, καθώς χρειάζεται να μπει στη θερμοκοιτίδα.
Πέρα, όμως, από το συγκεκριμένο μήνυμα, το βιβλίο μας υπενθυμίζει πόσο ανυπέρβλητη και ανιδιοτελής είναι η αγάπη των γονέων προς τα παιδιά τους και τι δύναμη και κουράγιο μπορούν να αντλήσουν από αυτήν για να προστατεύσουν και να προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν σε αυτά.
Η Συλλογή Μικρά Αστέρια, απευθύνεται σε όλους τους γονείς που θέλουν να δώσουν στα παιδιά τους, οποιασδήποτε ηλικίας, πραγματικά μαθήματα ζωής. Δίνουν τροφή για σκέψη αλλά και συζήτηση για τα θέματα που πραγματεύονται, ωστόσο με την συζήτηση και τις απορίες των παιδιών, οι οποίες είναι ανεξάντλητες, μπορεί να προσεγγίσετε θέματα και πτυχές που ποτέ δεν φανταζόσασταν ότι θα μπορούσατε να αγγίξετε.