bt_bb_section_bottom_section_coverage_image

10 τύποι γονέων που κάνουν τη ζωή των δασκάλων… «ποδήλατο»

Αν είσαι εκπαιδευτικός, λαχταράς την πρώτη μέρα στο σχολείο.

Να βρεθείς ξανά με τους μαθητές σου, να μυρίσεις τα καινούρια βιβλία και να διδάξεις με όρεξη.

Υπάρχουν, όμως, και αυτά που σε κάνουν να ονειρεύεσαι το καλοκαίρι πριν ακόμα χτυπήσει το πρώτο κουδούνι… Και δεν είναι η δουλειά σου, αλλά… κάποιοι τύποι γονέων.

Μία εκπαιδευτικός συγκέντρωσε δέκα «τύπους» γονιών που συναντά κάθε δάσκαλος: Στόχος δεν είναι να ασκήσει κριτική χωρίς λόγο αλλά το να αναγνωριστούν μοτίβα και, γιατί όχι, να γελάσουμε λίγο με τις ανθρώπινες παραξενιές, πριν αρχίσει το μάθημα.

Ο γονέας – χιονονιφάδα

Ναι το παιδί σου είναι ξεχωριστό, όπως και όλα τα παιδιά μέσα στην τάξη. Όχι, το παιδί σου δεν είναι τόσο ξεχωριστό, ώστε να μπορεί να έρχεται αδιάβαστο, αργοπορημένο ή να μην ακολουθεί τους κανόνες της τάξης. Όλοι οι γονείς θα πρέπει να είναι προσγειωμένοι και να αποδέχονται τους κανόνες που ισχύουν για όλα τα παιδιά, ακόμη και το δικό τους. Αυτοί οι ίδιοι γονείς είναι αυτοί που έχουν την πεποίθηση, ότι το πολύτιμο πλασματάκι τους δεν γίνεται να κάνει λάθος ποτέ.

Ο γονέας «θέλω ένα μαγικό ραβδί»

Όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να έχουν την καλύτερη δυνατή επίδοση στο σχολείο. Αυτοί οι γονείς όμως, θέλουν τους υψηλότερους βαθμούς και την εξέλιξη των παιδιών τους χωρίς… να κουραστούν επιπλέον. Οκ. Όταν οι εκπαιδευτικοί τους εξηγούν, ότι είναι καλό να διαβάζουν μαζί ιστορίες το βράδυ, εκείνοι ψάχνουν την εύκολη λύση, που θα τους βγάλει από τον κόπο της συμμετοχής τους στην εκπαίδευση των παιδιών τους.

Ο γονέας – «επόπτης»

Αυτός ο γονιός έχει πρόβλημα με κάτι που συνέβη στην τάξη, αλλά αντί να μιλήσει πρώτα μαζί με τον εκπαιδευτικό, πηγαίνει κατευθείαν στον διευθυντή. Έτσι, όχι μόνο τους κάνουν να νιώθουν αμήχανα, αλλά και απογοήτευση που μια απλή συζήτηση μεταξύ δασκάλου – γονιού δεν ήταν η πρώτη επιλογή.

Ο γονέας – ελικόπτερο

Βρίσκεται παντού, αγκυροβολημένος στο πίσω μέρος της τάξης, πολύ μετά την ώρα που όλοι οι άλλοι γονείς έχουν φύγει για τις δουλειές τους. Αυτοί οι γονείς φαίνεται πως δεν μπορούν ποτέ να αφήσουν τα παιδιά τους να έχουν τον δικό τους χώρο, να δέσουν μόνα τους τα κορδόνια τους, να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους ή να κάνουν μερικά λάθη.

Ο γονέας – φάντασμα

Το όνομά του βρίσκεται στη λίστα, αλλά υπάρχει όντως; Αυτόν τον τύπο γονέα δεν τον βλέπεις ποτέ και πραγματικά τρομάζει τους εκπαιδευτικούς, καθώς η σύνδεση με τους γονείς οδηγεί σε επιτυχημένους μαθητές. Υπάρχει η κατανόηση, ότι μπορεί να εργάζεται πολύ, αλλά έστω ένα τηλέφωνο ή μία απλή επικοινωνία μέσω social media θα ήταν εποικοδομητική.

Ο γονέας χωρίς όρια

Αν φτάσει μήνυμα στις 11 το βράδυ,  δεν χρειάζεται καν να δεις ποιος το έστειλε. Ξέρεις πως είναι ο γονιός «χωρίς όρια» που «απλώς τσεκάρει» κάτι για την επόμενη μέρα. Κάθε φορά που ανοίγεις το email, υπάρχει ένα μήνυμα (ή έξι) από αυτόν τον γονιό. Και δεν πρόκειται για σύντομα σημειώματα. Είναι ολόκληρα κατεβατά. Δεν είναι μόνο ο όγκος της επικοινωνίας, αλλά και ο χρόνος που την κάνει εξαντλητική.

Ο γονέας – αφεντικό

Αυτός ο τύπος γονέα έχει την εντύπωση, ότι η σχολική αίθουσα είναι επιχείρηση και θέλει να διασφαλίσει, ότι υπάρχει ιεραρχία μέσα σε αυτή. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δείξουν ότι εκείνοι έχουν τον έλεγχο και ότι εγώ απλώς «χτυπάω κάρτα» στο ρολόι μιας εταιρείας. Αυτός ο γονιός βλέπει τον δάσκαλο όχι ως συνεργάτη, αλλά ως υπάλληλο. Είναι μόνο θέμα χρόνου πριν ξεστομίσει τη φράση: «Πληρώνω φόρους, άρα είμαι το αφεντικό σου»

Ο γονέας που μισεί τον δάσκαλο

Ποτέ κανείς δεν είναι σίγουρος τι κακό έχει βρει στο παρελθόν αυτόν τον τύπο γονιού και μισεί τους εκπαιδευτικούς. Αυτός ο γονέας θεωρεί, ότι το επάγγελμα του δασκάλου είναι τεμπέλικο, επειδή τα καλοκαίρια κάνουν διακοπές. Ή, ακόμη χειρότερα, νομίζουν ότι έχουν στοχοποιήσει το παιδί τους και ότι περνούν τον καιρό τους σκαρφιζόμενοι τρόπους να το ταλαιπωρήσουν. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, είναι σαφές ότι ο γονιός είναι πεπεισμένος πως φταίνε για όλα οι εκπαιδευτικο΄.

Ο Drama Queen γονέας

Ο τρόπος δράσης αυτού του γονιού είναι να πιαστεί από ένα ασήμαντο περιστατικό στο σχολείο, να το μεγεθύνει και να το επαναλαμβάνει όσο χρειάζεται μέχρι να πετύχει το σκοπό του. Ορισμένες φορές υπάρχουν δάκρυα, κάποιες άλλες υπάρχουν φωνές, αλλά το δράμα είναι πάντα παρόν. Δεν τελειώνει μέχρι να εμπλακεί το σχολικό συμβούλιο και κάθε γονιός να έχει ακούσει για την «αδικία».

Πηγή: parents.com

Facebook Share  X Share  Στείλε με email  Print