Κάτι που απασχολεί πολλούς γονείς είναι γιατί το παιδί δεν θέλει να διαβάζει βιβλία.
Όπως τονίζειη δασκάλα και μαμά Χριστίνα Μπέσιου «αν αναρωτιόμαστε αυτό, ας σκεφτούμε το γιατί». Όχι με συγκρίσεις και πίεση, αλλά με κατανόηση των πραγματικών λόγων που μπορεί να κρύβονται πίσω από την άρνηση ενός παιδιού απέναντι στο διάβασμα.
Στην ανάρτησή της αναφέρει:
«Αν αναρωτιόμαστε αυτό, ας σκεφτούμε το γιατί. Γιατί το κάνουν άλλα παιδιά και όχι το δικό μας; Γιατί το διαβάσαμε κάπου στα σόσιαλ, ότι πρέπει να διαβάζουν τα παιδιά βιβλία; Έτσι, δεν θα γίνει να αγαπήσει το βιβλίο, γιατί δεν γίνεται με το ζόρι.
Αλήθεια, γιατί ένα παιδί να μη θέλει να διαβάζει βιβλία; Γιατί να αρνείται; Μήπως το πιέζουμε; Μήπως το αναγκάζουμε; Ένα παιδί μπορεί να μη θέλει να διαβάσει βιβλία, γιατί μπορεί να δυσκολεύεται στην ανάγνωση, μπορεί να έχουν πέσει στα χέρια του βιβλία με δύσκολες έννοιες και νοήματα ή πολύ εύκολα και πιο «παιδικά» για την ηλικία του.
Σημαντικό ρόλο επίσης, παίζει και το ενδιαφέρον που έχει ένα παιδί γενικότερα για τη μάθηση και το σχολείο. Συνήθως, τα παιδιά που έχουν πολλές υποχρεώσεις για το σχολείο, πολλές εργασίες δηλαδή, έχουν μειωμένο ενδιαφέρον να διαβάσουν ένα βιβλίο λογοτεχνικό, ένα μυθιστόρημα κλπ.
Τελικά, ένα παιδί μπορεί να του αρέσει να διαβάζει, αλλά να μην το ξέριε. Μπορεί οι συνθήκες γύρω του και η κατάσταση μέσα του να είναι τέτοιες που δεν του επιτρέπουν να αναγνωρίζει την αξία της ανάγνωσης – απόλαυσης ενός βιβλίου.
Υπάρχουν, όμως, τρόποι ή συνήθειες που μπορούμε να εφαρμόσουμε για να αρχίσει το παιδί να βλέπει τη φιλαναγνωσία ως μία διέξοδο, ως μία δημιουργική δραστηριότητα του μυαλού, ως κάτι ενδιαφέρον.
Δεν θα σταθώ στο χιλιοειπωμένο, αλλά σωστό σαφώς, ότι τα παιδιά θα αγαπήσουν τα βιβλία, αν δουν τους γονείς να διαβάζουν. Ναι, έχει μεγάλει αλήθεια, αλλά κρύβει και εξίσου μεγάλη δυσκολία να βρεθεί χρόνος από τους γονείς μέσα στην καθημερινότητα.
Και κάτι ακόμη που αξίζει να σημειωθεί. Δεν είναι εύκολο στις μέρες μας να αγοράζουμε πολλά βιβλία και υπό αυτήν την έννοια η επιλογή του κατάλληλου μοιάζει δύσκολη και σύνθετη διαδικασία. Θα αρέσει; Θα έχει όμορφα μηνύματα; Θα είναι αστείο; Θα είναι εύκολο στην ανάγνωση; Θα αξίζει εν τέλει;
Αξιοποιήστε τη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου, αν υπάρχει. Αν δεν υπάρχει, ζητήστε από συμμαθητές του παιδιού να εφαρμόσετε την ανταλλαγή βιβλίων μεταξύ των παιδιών. Το ότι το διαβασε ο φίλος του μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη διάθεση ενός παιδιού για να το διαβάσει κι εκείνο.
Δοκιμάστε να πάτε μαζί στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς κα να ξεφυλλίσετε μαζί τα βιβλία, να ρωτήσετε τα κατάλληλα για την ηλικία, να δείτε μαζί την εικονογράφηση, το μέγεθος των γραμμάτων, την έκταση των κειμένων. Αναζητήστε κάποιο που να το ενδιαφέρει ακόμη κι αν δεν είναι στις πρώτες δικές σας επιλογές.
Αν ένα παιδί δυσκολεύεται στην ανάγνωση, μη διστάσετε να διαβάζετε εσείς κάθε μέρα λίγες σελίδες πριν από τον ύπνο. Το παιδί ακόμα κι αν δεν κάνει φωναχτή ανάγνωση, κάνει ανάγνωση. Μπορεί να ακολουθεί τη ροή της ανάγνωσης, ενώ διαβάζετε εσείς οι γονείς. Βοηθάει πολύ να ξεκλειδώσει και να δει την ομορφιά.
Αν πάλι υπάρχει δυσκολία, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να ακούσετε παρέα ηχογραφημένα μυθιστορήματα σε διάφορες πλατφόρμες που υπάρχουν στο διαδίκτυο. Το να ακούει ένα παιδί αντί να διαβάζει, θα το βοηθήσει να αυξήσε το ενδιαφέρον του, να γνωρίσει πώς νιώθει να ακούει ιστορίες και σιγά σιγά μπορεί να ζητήσει και το βιβλίο χειροπιαστό.
Θέλει χρόνο να δει ένα παιδί το βιβλίο με άλλη ματιά. Θέλει υπομονή, αλλά και προσπάθεια από πλευράς γονέων και εκπαιδευτικών. Λίγο ξεκλείδωμα αρκεί, όχι εξαναγκασμός και συγκρίσεις, χαρακτηρισμοί»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ξεκινήστε από τα Χριστούγεννα και κάντε τους δώρο βιβλία…
