Έχετε βρεθεί ποτέ στη στιγμή που το μικρό σας, μέσα σε ένα τρυφερό παιχνίδι, ξαφνικά σας χτυπάει;
Ή ίσως χτυπά το αδελφάκι του ή άλλα παιδιά στο παιχνίδι; Αν ναι, δεν είστε μόνοι και σίγουρα δεν έχετε αποτύχει ως γονείς.
Το πρώτο και πιο σημαντικό: το παιδί σας είναι καλό παιδί. Το χτύπημα δεν σημαίνει ότι έχει «κακό χαρακτήρα» ή ότι χρειάζεται τιμωρία. Αντίθετα, είναι ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων που δεν μπορεί ακόμα να διαχειριστεί.
Κι εκεί μπαίνουμε εμείς , όχι για να επιβάλουμε τιμωρίες, αλλά για να κατανοήσουμε και να στηρίξουμε.
Γιατί χτυπάει το παιδί μου;
Πίσω από την επιθετικότητα, συχνά κρύβεται ο φόβος ή η εσωτερική ένταση. Ακόμα κι αν το παιδί γελάει όταν χτυπάει ή δείχνει αδιάφορο, το κίνητρο είναι συναισθηματικό.
Τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν τις λέξεις ή τα εργαλεία για να εκφράσουν φόβο, άγχος, πίεση ή ανασφάλεια – και το σώμα τους «μιλάει» αντί γι’ αυτά.
Μην το πάρετε προσωπικά
Όταν το παιδί σας σας χτυπά, δεν προσπαθεί να σας πληγώσει, ούτε έχει επίγνωση των πράξεών του όπως θα είχε ένας ενήλικας.
Τα μικρά παιδιά συχνά «πειραματίζονται» με συμπεριφορές, καθώς μαθαίνουν πώς λειτουργεί ο κόσμος.
Αντί για φωνές ή τιμωρίες, αυτό που χρειάζονται είναι ένα σαφές και ήρεμο όριο και η συναισθηματική σας παρουσία.
Πώς να αντιδράσετε όταν σας χτυπά
Αποφύγετε ήρεμα το χτύπημα: Κρατήστε το χεράκι του παιδιού με σταθερότητα και πείτε: «Δεν μπορώ να το αφήσω αυτό» με ήρεμη φωνή.
Μην αντιδράσετε με θυμό ή ένταση: Αν υψώσετε τον τόνο ή δείξετε θυμό, το παιδί σας μπορεί να τρομάξει περισσότερο και να επαναλάβει τη συμπεριφορά σε μια προσπάθεια να καταλάβει τι συμβαίνει.
Μείνετε κοντά του, μην απομακρύνεστε: Η παρουσία σας λειτουργεί σαν «άγκυρα» στη συναισθηματική του θύελλα. Κρατήστε το, κοιτάξτε το με γαλήνη και μείνετε εκεί.
Αφήστε τα συναισθήματα να ξεσπάσουν με ασφάλεια: Μπορεί να κλάψει, να τρέμει, να κάνει ένα «ξέσπασμα». Αυτό είναι καλό: απελευθερώνει το στρες και τον φόβο που οδήγησαν στο χτύπημα.
Ακούστε περισσότερο απ’ όσο μιλάτε
Μερικές φράσεις που μπορείτε να πείτε με αγάπη είναι:
- «Είμαι εδώ μαζί σου»
- «Ξέρω ότι είναι δύσκολο»
- «Δεν θα αφήσω κανέναν να πληγωθεί»
Τι να θυμάστε
- Το παιδί σας δεν είναι «κακό». Απλώς χρειάζεται καθοδήγηση και χώρο να εκφραστεί.
- Η συναισθηματική υποστήριξη είναι πιο ισχυρή από την τιμωρία.
- Όταν τα συναισθήματα δεν εκφράζονται, γίνονται συμπεριφορές – όπως χτύπημα, νυχτερινές αφυπνίσεις, κρίσεις ή απομόνωση.
- Όσο πιο ασφαλές νιώθει το παιδί δίπλα σας, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσει να αφήσει τον φόβο του πίσω.
Όταν το παιδί σας χτυπά, δεν χρειάζεται τιμωρία, αλλά εσάς, τη φωνή σας, το βλέμμα σας, τη σιγουριά σας. Όχι γιατί θα του εξηγήσετε τι έκανε λάθος, αλλά γιατί θα του δείξετε ότι, ακόμα και όταν χτυπά, είναι αγαπημένο, αποδεκτό και ασφαλές.
