Ας είμαστε ειλικρινείς: Υπάρχουν μέρες που απλώς «σκαλώνεις».
Προσπαθείς να διαχειριστείς ένα ξέσπασμα που δεν έχει καμία λογική, ή ακούς τη φωνή σου να υψώνεται, και μέσα σου μια ήσυχη, άβολη φωνή λέει «δεν θέλω να είμαι αυτός ο γονιός».
Οι περισσότεροι από εμάς καταφεύγουμε στις μεθόδους πειθαρχίας με τις οποίες μεγαλώσαμε, όχι επειδή λειτουργούν, αλλά επειδή είναι αυτό που γνωρίζουμε.
Αυτό το συναίσθημα, αυτή η δυσφορία, η ανάγκη για αλλαγή, είναι ακριβώς ό,τι έκανε μια πρόσφατη ανάρτηση στο Instagram από τον λογαριασμό «biglittlefeelings» να γίνει κυριολεκτικά viral.
Η ανάρτηση είχε τίτλο «10 πράγματα που θα έλεγα σε έναν γονιό ως παιδοψυχολόγος αν δεν φοβόμουν ότι θα πληγώσω τα συναισθήματά του» και έγινε αμέσως viral, επειδή έδωσε στους γονείς την άδεια να μείνουν για λίγο μέσα σε αυτή την άβολη αλήθεια.
Και αυτά είναι τα εξής:
1. Αν θέλεις το παιδί σου να σταματήσει να φωνάζει, σταμάτα να του φωνάζεις εσύ: Τα νευρικά συστήματα αντικατοπτρίζουν το ένα το άλλο. Δεν μπορείς να αρχίζεις να ουρλιάζεις σε κάποιον που θέλει να ηρεμήσει.
2. «Γιατί το λέω εγώ»: Αυτό διδάσκει φόβο, όχι σεβασμό: Ο σεβασμός προβάλλειται, δεν απαιτείται.
3. Το παιδί δεν είναι «τόσο ευαίσθητο»: Νιώθεις απλά άβολα με τα συναισθήματα. Κανείς δεν σε δίδαξε πώς να νιώθεις. Spoiler: Εσύ είσαι εσύ που θα σπάσεις αυτόν τον κύκλο. Ήρθε η ώρα.
4.Του δίνουμε χρόνο να ηρεμήσει: Δεν διδάσκει την ικανότητα. Απλά απομονώνεις για λίγο ένα παιδί που χρειάζεται εκείνη την ώρα συναισθηματική ρύθμιση. Αυτό δεν είναι πειθαρχία, είναι αποσύνδεση.
5. Οι συνέπειες δεν λειτουργούν αν ο εγκέφαλος του παιδιού είναι σε mode επιβίωσης. Πρώτα η ασφάλεια, μετά η ικανότητα. Τιμωρία; Ούτε καν στη λίστα.
6. Δεν τα μπερδεύεις κάνοντας λάθη. Τα μπερδεύεις, αν δεν επανορθώσεις. H ρήξη δεν είναι το πρόβλημα, το να αποφύγεις να το λύσεις, είναι.
7. Αν δεν λες ποτέ όχι, μην εκπλαγείς αν το παιδί σου νομίζει πως του ανήκει ο κόσμος. Η πραγματική ζωή έχει όρια. Και θα πρέπει να έχει και η γονεϊκότητα.
8. Η συναισθηματική ρύθμιση δεν είναι μία απλή δεξιότητα. Θέλεις επιτυχία, αυτοπεποίθηση, ανθεκτικότητα; Ξεκίνα τώρα!
9. Το να διορθώνεις κάθε συναίσθημα κλέβεις από το παιδί την ευκαιρία να χτίσει συναισθηματική ανθεκτικότητα. Μείνε κοντά του, αλλά μην ελέγχεις τα πάντα.
10. Νομίζεις, ότι χρειάζεται να είναι όλα υπό έλεγχο. Αυτό που χρειάζεται, όμως, πραγματικά το παιδί σου, είναι να έχεις εσύ τη δική σου αυτορύθμιση. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ελέγχου και της ηγετικής ικανότητας. Το ένα χτίζει φόβο, το άλλο εμπιστοσύνη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ανάρτηση που έγινε viral αμφισβητεί την «παλιά σχολή» πειθαρχίας
Οι viral ιδέες αμφισβητούν τους παλιούς κανόνες, όμως ο στόχος παραμένει ο ίδιος: να βρούμε έναν καλύτερο τρόπο να καθοδηγούμε την οικογένεια. Ακολουθεί ένας πρακτικός οδηγός βασισμένος σε όσα υποστηρίζει η έρευνα, βοηθώντας σε να μετακινηθείς από την απαίτηση για έλεγχο προς την υγιή συναισθηματική ρύθμιση.
Το να φωνάζεις είναι απειλή: Όταν υψώνεται η φωνή, ενεργοποιείται στο παιδί η αντίδραση φόβου, επιβεβαιώνοντας ότι η κατάσταση είναι τρομακτική. Αντί γι’ αυτό, ξεκίνα με έναν ψίθυρο για να δείξεις ηρεμία, όρισε ένα απλό όριο με μία πρόταση και ακολούθησέ το με συνέπεια και απαλότητα.
Το «επειδή το είπα εγώ» είναι μόνο για έκτακτες ανάγκες: Αυτή η φράση μαθαίνει φόβο, όχι σεβασμό. Αντίθετα, εξήγησε πάντα το «γιατί», χρησιμοποιώντας ενσυναίσθηση για να θέσεις το όριο: «να γιατί. Μπορείς να είσαι θυμωμένος και το όριο παραμένει».
Το time-out μπορεί να απομονώσει: Το time-out είναι διακοπή της σύνδεσης σε μια στιγμή όπου το παιδί χρειάζεται βοήθεια για να ρυθμίσει τα συναισθήματά του. Αντί για απομάκρυνση, προτίμησε το time-in: αναγνώρισε την ανάγκη για λίγο χώρο, μείνε κοντά για να συν-ρυθμίσετε, ή χρησιμοποίησε σύντομα, ήρεμα διαλείμματα με καθοδήγηση για μεγαλύτερα παιδιά.
Τιμωρία vs. διδασκαλία: Οι συνέπειες δεν λειτουργούν όταν το παιδί βρίσκεται σε «λειτουργία επιβίωσης». Απόφυγε την ντροπή ή τιμωρίες άσχετες με τη συμπεριφορά. Αντίθετα, εστίασε στο να διδάξεις την ικανότητα που λείπει και χρησιμοποίησε συνδεδεμένες συνέπειες (π.χ. αν δημιουργείται ακαταστασία, τη συμμαζεύουμε). Αυτό καλλιεργεί υπευθυνότητα, όχι ντροπή.
Θυμήσου: η συναισθηματική ρύθμιση είναι το θεμέλιο όλων των δεξιοτήτων. Νομίζουμε ότι χρειάζεται να έχουμε τον έλεγχο, αλλά αυτό που χρειάζεται πραγματικά το παιδί είναι εμείς να είμαστε ρυθμισμένοι. Ξεκίνα σήμερα σπάζοντας έναν φαύλο κύκλο και δοκιμάζοντας μία νέα, πιο συνδετική φράση.
