Γνωρίζεις έναν άνθρωπο που έχει όλα όσα συνθέτουν μια ολοκληρωμένη ζωή: οικογένεια, παιδιά, εργασία, σταθερότητα.
Κι όμως, κάποια στιγμή αρχίζει να απομακρύνεται. Η δουλειά γίνεται το επίκεντρο, οι ώρες στο σπίτι λιγοστεύουν και το συναισθηματικό βάρος το μοιράζεται με ανθρώπους έξω από την οικογένεια. Χωρίς να το καταλάβει, δημιουργεί απόσταση από τη σύζυγο και τα παιδιά του, χάνοντας σταδιακά τον ρόλο που άλλοτε φαινόταν δεδομένος: αυτόν του πατέρα που νοιάζεται και συμμετέχει.
Τι πραγματικά συμβαίνει, ωστόσο;
Προσκόλληση στα ηλεκτρονικά
Όταν οι γονείς απορροφώνται από τις ηλεκτρονικές συσκευές, κλέβει τον χρόνο, την προσοχή και την ικανότητα να μεγαλώσουν κοινωνικά και συναισθηματικά υγιή παιδιά. Εκείνα στερούνται τα «μαξιλάρια» που θα τα βοηθούσαν να αποφορτίσουν τη συσσωρευμένη τους ενέργεια. Μεταφράζουν αυτήν τη συμπεριφορά σαν να σας λένε: «κάτι άλλο είναι πιο σημαντικό από εμάς». Και χάνουν τις συζητήσεις που θα τα προετοιμάσουν για την επιτυχία, η οποία μπορεί να ξεκινήσει από τη βρεφική ηλικία. Είναι ευθύνη του γονέα να ελέγχει τη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών στο σπίτι.
Δώστε το καλό παράδειγμα. Συζητήστε με τα παιδιά σας για τις προσδοκίες της οικογένειας και την ασφάλεια στο διαδίκτυο. Είναι πολύ απλό με δύο κανόνες: Πρώτον απομακρύνετε τα κινητά κατά τη διάρκεια των γευμάτων και δεύτερον όλες οι συσκευές (ακόμη και η δική σας) να είναι κλειστές τη νύχτα.
Αποφεύγει δύσκολες συζητήσεις
Ειδικά, αν έχετε παιδί στην προεφηβεία ή την εφηβεία, οι συζητήσεις μπορεί να γίνει αρκετά σκληρές. Όμως, αν οι γονείς δεν δίνουν χρόνο σε αυτές τις δύσκολες συζητήσεις με τα παιδιά τους, τότε ποιος θα το κάνει; Τα υποκατάστατα της δικής μας φωνής είναι οι συνομίληκοί τους, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή υπερσεξουαλική κουλτούρα.
Τα παιδιά αξίζουν έναν μπαμπά που μάχεται για την ασφάλειά τους. Όταν ένας μπαμπάς είναι παθητικός και αποφεύγει τις δύσκολες συζητήσεις, τα παιδιά δεν θα γνωρίσουν ποτέ πώς μοιάζει αυτή η διαδικασία, ούτε θα έχουν τα απαραίτητα όρια που ενισχύουν την αίσθηση προστασίας τους.
Ψάξτε καθημερινά για ευκαιρίες για να δουλέψετε αυτές τις συζητήσεις. Αυτές οι συζητήσεις θα πρέπει να μοιάζουν περισσότερο με σταγόνες παρά με πυροσβεστική μάνικα. Αντί να “πλημμυρίζετε” τον γιο ή την κόρη σας με βαριά θέματα όλα μαζί, δοκιμάστε να τα δίνετε λίγο-λίγο. Έτσι τα αποτελέσματα θα είναι πολύ πιο θετικά.
Δεν αποδέχεται την εποικοδομητική παρατήρηση
Σου έχει τύχει ποτέ το παιδί σου να σε διορθώσει ή να σου επισημάνει κάτι; Αν ναι, πώς το δέχτηκες; Σε τέτοιες στιγμές έχουμε δύο επιλογές: να αφήσουμε τον εγωισμό μας να πνίξει την ευκαιρία να διορθώσουμε ένα λάθος ή να αποδεχτούμε την παρατήρηση και να αλλάξουμε όπου χρειάζεται, για το καλό της οικογένειας.
Η πρώτη επιλογή προσθέτει περισσότερη ένταση σε μια ήδη δύσκολη κατάσταση.
Η δεύτερη χτίζει ένα θεμέλιο που κρατάει την οικογένεια δυνατή. Μία καλή επιλογή είναι να διατηρήσετε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας στο σπίτι σας. Τα οικογενειακά meeting είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς επιτρέπουν σε όολους να εκφράζουν τη γνώμη τους ισότιμα. Επιτρέποντας στα παιδιά σας να ανοίγουν την καρδιά τους, τα ενδυναμώνετε ως ισάξια μέλη της οικογένειας.
