Η εγκυμοσύνη δεν είναι ποτέ ένα μοναχικό ταξίδι. Είναι μια διαδρομή γεμάτη αγάπη, στήριξη και αληθινή συντροφικότητα, όταν δίπλα στη μέλλουσα μαμά στέκεται ένας μπαμπάς που δίνει την ψυχή του σε κάθε μικρή στιγμή.
Το παρακάτω κείμενο είνα μία ωδή στο σύντροφο και μέλλοντα μπαμπά:
«Στον σύντροφο που έκανε ό,τι μπορούσε για να παρευρεθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερα ραντεβού με τον γυναικολόγο
που ήθελε να νιώσει κάθε κλωτσιά
που της έδωσε χώρο να ξαπλώσει και να ξεκουράσει τα κουρασμένα της πόδια στις 25 εβδομάδες εγκυμοσύνης, ενώ εκείνος έβαζε τα παιδιά για ύπνο
που της κράτησε τα μαλλιά όταν έκανε εμετούς από τις ναυτίες
που της έκανε μασάζ στα πόδια και την πλάτη για να απαλύνει τους πόνους
που έπλενε τα πιάτα κάθε βράδυ για την οικογένεια
που στάθηκε δίπλα της, κρατώντας το χέρι της και δίνοντάς της κουράγιο στη γέννα
που τη βοήθησε να κάνει το πρώτο της μπάνιο μετά τη γέννα
που την καθησύχασε ότι ήταν όμορφη, ακόμη και μέσα από τα δάκρυα της ανασφάλειάς της,
που πήρε το μωρό αγκαλιά με το που μπήκε στο σπίτι, για να μπορέσει εκείνη να κάνει επιτέλους ένα ντους,
που της έδωσε τον χρόνο που χρειαζόταν για να ξαναβρεί τον εαυτό της.
Βλέπεις τον αληθινό εαυτό του συντρόφου σου στην εγκυμοσύνη και στη λοχεία,
από το βάρος που σηκώνει,
και από την αγάπη που δίνει.
Έτσι μαθαίνεις πώς θα σταθεί απέναντι σε κάθε δυσκολία που θα συναντήσει η οικογένειά σας».
Γιατί η πατρότητα δεν αρχίζει με την πρώτη αγκαλιά μετά τη γέννα, αλλά με κάθε πράξη φροντίδας, κάθε λέξη ενθάρρυνσης και κάθε βλέμμα αγάπης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Πηγή κειμένου: livingfullaftered
