Μήπως τα παιδιά σας νιώθουν ότι δουλεύετε συνέχεια και ότι δεν τους αφιερώνετε αρκετό χρόνο;
Αν ναι, αυτή η αίσθηση μπορεί να μην μένει μόνο μέσα στο σπίτι. Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Vanderbilt, τα παιδιά που πιστεύουν ότι δεν λαμβάνουν την προσοχή και την παρουσία των γονιών τους, είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν εκφοβιστική συμπεριφορά προς άλλους.
Όπως εξηγεί η κοινωνιολόγος και ψυχολόγος οικογένειας Andre Christie-Mizell, «η συμπεριφορά μας καθοδηγείται από την αντίληψή μας για τον κόσμο». Έτσι, όταν ένα παιδί νιώθει ότι οι γονείς του δεν έχουν χρόνο γι’ αυτό, τα συναισθήματα ματαίωσης και έλλειψης σύνδεσης μπορούν να «μεταφερθούν» στις σχέσεις του με συνομηλίκους.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Youth & Society, εξέτασε δύο βασικά ερωτήματα:
- Πώς σχετίζονται οι πολλές ώρες εργασίας των γονέων με την εκδήλωση εκφοβισμού από τους εφήβους;
- Πώς επηρεάζει η αντίληψη των παιδιών για το πόσο χρόνο θα έπρεπε να περνούν οι γονείς μαζί τους, τη συμπεριφορά τους;
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα είναι ότι η απουσία του πατέρα έχει πιο ισχυρή επίδραση στη συμπεριφορά εκφοβισμού απ’ ό,τι η απουσία της μητέρας.
Αν και πολλές μητέρες εργάζονται εξίσου (ή και περισσότερο), τα παιδιά εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται την μητέρα ως πιο «προσβάσιμη» και παρουσία στο σπίτι.
Αντίθετα, όταν ο πατέρας λείπει διαρκώς ή δεν αφιερώνει ποιοτικό χρόνο στο παιδί, η έλλειψη αυτή συχνά αποτυπώνεται στις σχέσεις του παιδιού με τους συνομηλίκους του.
Τα συμπεράσματα της έρευνας είναι ξεκάθαρα και ανησυχητικά: η συναισθηματική διαθεσιμότητα των γονιών, και ειδικά των μπαμπάδων, παίζει κρίσιμο ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά των παιδιών.
Η πρόταση της Mizell δεν είναι «περισσότερος χρόνος γενικά», αλλά συγκεκριμένος, σταθερός χρόνος, ενταγμένος στο πρόγραμμα της οικογένειας. Μικρές καθημερινές στιγμές που ανήκουν μόνο στον γονιό και το παιδί — χωρίς τηλέφωνα, χωρίς περισπασμούς μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά.
