Όταν σκεφτόμαστε την ανάπτυξη στην πρώιμη παιδική ηλικία, συχνά εστιάζουμε στα ορόσημα, τη ρουτίνα ύπνου και τον συναισηματικό δεσμό μεταξύ μητέρας και μωρού.
Μία νέα έρευνα, όμως, μας υπενθυμίζει κάτι πολύ σημαντικό: η ψυχική υγεία των μπαμπάδων τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, που, ωστόσο, συχνά παραβλέπεται.
Μία πρόσφατη μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο JAMA Pediatrics εξέτασε 84 μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν χιλιάδες μπαμπάδες και παιδιά. Διαπιστώθκε, ότι υπάρχει μία ξεκάθαρη σύνδεση μεταξύ της πατρικής ψυχικής ευεξίας και της συναισθηματικής, γνωστικής και κοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών, κυρίως στην πρώιμη παιδική ηλικία. T
Το συναισθηματικό βάρος δεν είναι μόνο των μαμάδων
Για πολλές μητέρες αυτά τα ευρήματα επικυρώνουν κάτι που διαισθάνονταν ήδη εδώ και χρόνια: η συναισθηματική κατάσταση των συντρόφων τους μπορεί να διαμορφώσει την ενέργεια συνολικά στο σπίτι.. Όταν ένας γονιός δίνει μάχη σιωπηλά, μπορεί να αλλάξει τον συναισθηματικό ρυθμό όλων των μελών της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων και των μικρότερων.
Οι ερευνητές συμπέραναν, ότι η ψυχολογική πίεση των μπαμπάδων -συμπεριλαμβανομένων του άγχους, της κατάθλιψης και του χρόνιου στρες- είναι στενά συνδεδεμένη με επιδράσεις στα παιδιά, όπως συναισθηματική απορρύθμιση, γνωστική υστέρηση και κοινωνικές δυσκολίες. Αυτά τα μοτίβα παρέμειναν σταθερά σε όλη τη βρεφική ηλικία, τη νηπιακή περίοδο και την προσχολική ηλικία. Το συμπέρασμα; Η προτεραιότητα στην ψυχική υγεία του μπαμπά δεν είναι μόνο θετικό για εκείνον, αλλά και για τα παιδιά.
Πώς μοιάζει η ψυχική δυσφορία των μπαμπάδων;
Η μάχη με την ψυχική υγεία δεν εμφανίζεται με τον ίδιο τρόπο στους άντρες, όπως στις γυναίκες, ιδιαιτέρως στην περίοδο μετά τον τοκετό. Όμως, οι επιστήμονες διαπίστωσαν κάποια συμπτώματα που εμφανίζονται μόνο στους μπαμπάδες και μπορεί να βοηθήσουν τις συντρόφους τους να τα αναγνωρίσουν:
- Συναισθηματική απόσυρση ή ευερεθιστότητα: Ορισμένοι άντρες εκφράζουν την κατάθλιψη ή το άγχος τους μέσα από θυμό ή συναισθηματική απομάκρυνση.
- Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που κάποτε απολάμβαναν: Ένα ξαφνικό χάσιμο ενδιαφέροντος για χόμπι, κοινωνικές εξόδους ή χρόνο με τα παιδιά μπορεί να είναι προειδοποιητικό σημάδι.
- Δυσκολίες στον ύπνο ή επίμονη κόπωση που δεν σχετίζεται με τη γονεϊκότητα: Διαταραγμένα μοτίβα ύπνου – είτε αϋπνία είτε υπερβολικός ύπνος – σε συνδυασμό με χρόνια εξάντληση αποτελούν συχνά συμπτώματα στους πατέρες.
- Αποφυγή χρόνου με τα παιδιά: Η απομάκρυνση από οικογενειακές δραστηριότητες ή η απουσία συναισθηματικής παρουσίας, ακόμη κι όταν βρίσκονται στο σπίτι, μπορεί να υποδηλώνει συναισθηματική υπερφόρτωση.
- Λεκτική έκφραση αισθημάτων αποτυχίας ή απελπισίας: Εκφράσεις όπως «νιώθω κενός», «είμαι άχρηστος» ή η κυριαρχία της αμφιβολίας για τον εαυτό αποτελούν σημαντικά σημάδια.
Εάν διαπιστώσετε αυτά τα σημάδια στον σύντροφό σας, καλό θα ήταν να ξεκινήσετε μία συζήτηση με ενσυναίσθηση. Δώστε τους να καταλάβουν, ότι δεν είναι αόρατοι και ότι το να ζητήσουν βοήθεια δεν τους καθιστά αδύναμους και διαλυμένους. Μία επίσκεψη σε έναν θεραπευτή μπορεί να βοηθήσει τους μπαμπάδες να διαχειριστούν το ψυχολογικό βάρος που φερουν.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «η σύνδεση μεταξύ ψυχικής νόσου του πατέρα και χαμηλότερου επιπέδου ανάπτυξης του παιδιού ήταν ισχυρή», υπογραμμίζοντας τη σημασία της έγκαιρης παρέμβασης..
