Είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτητικό για έναν γονιό να μεγαλώνει μόνος το παιδί του.
Ενώ οι μαμάδες είναι εκείνες που μοιράζονται πιο συχνά και πιο εύκολα τις εμπειρίες τους, οι single μπαμπάδες σπανίως εκφράζονται για τις προκλήσεις που συναντούν στην πορεία τους. Το Buzzfeed ζήτησε από μόνους μπαμπάδες να πουν τις εμπειρίες τους και ανέδειξαν ζητήματα αρκετά tricky.
10 αλήθειες που είπαν οι single μπαμπάδες
«Οι τουαλέτες για τους άντρες σπάνια έχουν αλλαξιέρα για να αλλάξω το μωρό. Κι όλοι εικάζουν ότι είμαι παντρεμένος»
«Η γυναίκα μου έφυγε από τη ζωή λίγο μετά τη γέννα και μεγαλώνω τις δίδυμες κόρες μου μόνες. Ενώ ήταν τόσο βοηθητικό να έχω τη στήριξη και από τις δύο οικογένειές μας, ακόμη πρέπει να πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα και να μαθαίνω ένα σωρό πράγματα. Έπρεπε να μάθω καινούρια χτενίσματα (ας είναι καλά τα tutorial στο YouTube) και να τους αγοράσω τα πρώτα σουτιέν και σερβιέτες, όταν θα έχουν μεγάλωσαν αρκετά και θα τα χρειάζονται. Ενώ δεν είναι εύκολο, η όλη εμπειρία είναι κάτι που δεν θεωρούσα ποτέ δεδομένο. Τώρα περιμένω την αποφοίτησή τους από το λύκειο».
«Μια σκληρή αλήθεια που έμαθα για τη γονεϊκότητα, ειδικά ως ανύπαντρος μπαμπάς μιας έφηβης κόρης, είναι το πόσο απροετοίμαστος μπορεί να νιώθεις κάποιες στιγμές όπως όταν ξεκινήσει η περίοδος της. Κανείς δεν μιλάει πραγματικά για την αμηχανία του να πρέπει να ξέρει ποιες σερβιέτες να πάρει ή ποιο ταμπόν να αγοράσει και κυρίως πώς να μιλήσεις στο παιδί, όταν δεν το έχεις βιώσει ποτέ ο ίδιος. Είναι κάπως δύσκολο, αλλά πρέπει να θυμηθούμε ότι είναι δική μας δουλειά να αναλάβουμε δράση ώστε να νιώσει η κόρη μας άνετα και να νιώσει πως κάποιος την υποστηρίζει. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται μόνο για τον χειρισμό της “υλικοτεχνικής υποδομής” – αλλά για το γεγονός ότι παραμένουμε η άγκυρα της, ακόμη και όταν εμείς δεν καταλαβαίνουμε απολύτως κάποια πράγματα».
«Το να προσλάβω γυναίκα μπέιμπι σίτερ για τις δύο μικρές όρες μου ήταν κάτι το επιλήψιμο. Όλοι με μεταχειρίζονταν λες και ήθελα να κοιμηθώ με τη μπέιμπι σίτερ. Ήταν γελοίο πραγματικά. Το μόνο που θέλω να κάνω μόλις φτάσει είναι να φύγω και να πάω μια βόλτα»
«Κανείς δεν φροντίζει για σένα. Ενώ οι μόνες μαμάδες έχουν επιδόματα από την κυβέρνηση, διατροφή για τις ίδες και τα παιδιά, καθώς και στήριξη από τις οικογένειες ή από τους συναδέλφους, οι single μπαμπάδες σπάνια έχουμε κάτι τέτοιο. Είμαστε μόνοι».
«Όταν πηγαίνω σε συναντήσεις γονέων-δασκάλων με την πρώην σύζυγό μου, οι καθηγητές μιλούν απευθείας σε αυτήν τις περισσότερες φορές, σαν να μην υπάρχω. Αυτό είναι ασέβεια».
«Ως single πατέρας συχνά σε μεταχειρίζονται σαν να έχεις κάνει κάτι λάθος, ανεξαρτήτως συνθηκών. Εϊναι πολύ εύκολο να σε κάνουν κομματάκια στο δικαστήριο. Δεν αντιμετωπιζόμαστε ισότιμα. Τις περισσότερες φορές, σύμφωνα με τις στατιστικές, οι πατέρες είναι οι «κακοί» που αφήνουν τη μητέρα μόνη της. Όμως, συχνά, η μητέρα δεν είναι κατάλληλη για να ασκεί την επιμέλεια και ο πατέρας αφήνεται να τα βγάλει πέρα μόνος του με τα δικαστήρια και την κοινωνία φέροντας δε και το στίγμα του κακού».
«Είμαι πατέρας ενός 6χρονου κοριτσιού. Μερικές φορές είναι δύσκολο να την πλύνω στα ιδιαίτερα σημεία της και είναι κάτι για το οποίο δεν νιώθω καλά. Ξέρει πώς να το κάνει μόνη της, αλλά ως παιδί 6 ετών μερικές φορές αρνείται να κάνει μπάνιο μόνη της. Επίσης, το θέμα “μαλλιά”. Εγώ έχω ξυρισμένο κεφάλι και δεν χρησιμοποιώ σαμπουάν ή μαλακτικό. Συνεπώς, την αφήνω μόνη να μάθει πώς να φροντίζει τα μαλλιά της. Κάνω τα βασικά, αλλά πάντα νιώθω, ότι είμαι κακός σε αυτό, όταν βλέπω τα μαλλιά άλλων κοριτσιών να είναι φροντισμένα με διάφορα χτενίσματα, ενώ το δικό μου έχει μία κλασική αλογοουρά»
«Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που πρέπει να διαχειριστώ είναι το στίγμα. Όταν ο κόσμος ακούει, ότι είμαι μόνος μπαμπάς αμέσως συμπεραίνουν, ότι έκανα τη γυναίκα μου να φύγει ή εγώ προκάλεσα τη ρήξη στον γάμο μας. Με κοιτούν με έκπληξη, όταν τους λέω, ότι εγώ ζήτησα διαζύγιο, επειδή η γυναίκα μου μας εγκατέλειψε»
«Άγνωστοι περαστικοί στο πάρκο μου λένε διάφορα του τύπου: “Είναι η μέρα μπαμπά – κόρης;” ή “δίνεις ένα διάλειμμα σήμερα στην γυναίκα σου;”. Είναι μία δύσκολη κατάσταση, επειδή η μητέρα των παιδιών μου δεν ζει. Το διαχειρίζομαι όορφα, αλλά η μικρή μου συχνά ενοχλείται από αυτό. Εντάξει, δεν τους επιρρίπτω ευθύνη για όσα λένε, καθώς δεν γνωρίζουν, όμως είναι δύσκολο»