Η ειλικρίνεια θεωρείται αρετή, είτε έχουμε σχέση είτε όχι. Για τα ζευγάρια όμως είναι θεμελιώδους σημασίας.
Η διαφάνεια και το «να τα λέμε όλα» παρουσιάζονται σαν την κόλλα που κρατά τη σχέση δυνατή. Και πράγματι, χωρίς ένα βασικό επίπεδο αλήθειας, καμία σχέση δεν μπορεί να σταθεί.
Όμως, αν η απόλυτη ειλικρίνεια ήταν πάντα το σωστό, τότε φράσεις όπως «μερικά πράγματα είναι καλύτερα να μη λέγονται» δεν θα υπήρχαν.
Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη: όχι κάθε αλήθεια ωφελεί, ούτε κάθε σιωπή σημαίνει ψέμα.
Σύγχρονες ψυχολογικές έρευνες δείχνουν ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, το να κρατήσεις κάτι για τον εαυτό σου μπορεί να προστατεύσει τη σχέση περισσότερο απ’ ό,τι η «ωμή ειλικρίνεια».
Όχι στα σχόλια για την εμφάνιση
Είναι φυσιολογικό να παρατηρείς αλλαγές στο σώμα του συντρόφου σου, όπως λίγα κιλά, ρυτίδες, ένα σπυράκι. Ίσως πιστεύεις ότι είναι καλό να το αναφέρεις «από ενδιαφέρον». Όμως, έρευνα στο περιοδικό Family, Systems & Health δείχνει πως πάνω από τους μισούς ανθρώπους που δέχονται σχόλια για την εμφάνισή τους από τον σύντροφό τους νιώθουν χειρότερα μετά. Ακόμα κι αν το σχόλιο γίνεται αστειευόμενα ή «για καλό».
Το άτομο γνωρίζει το σώμα του καλύτερα από οποιονδήποτε. Αν έχει αλλάξει κάτι, το ξέρει ήδη και πιθανότατα το σκέφτεται. Δεν χρειάζεται άλλη πίεση.
Οι αλλαγές στο σώμα είναι φυσιολογικές. Κι όμως, τα πρότυπα ομορφιάς μάς μαθαίνουν να τις βλέπουμε ως «ελαττώματα». Έτσι, ακόμη και η πιο καλοπροαίρετη παρατήρηση μπορεί να ενεργοποιήσει ανασφάλειες.
Αντί να σταθούμε στο πώς αλλάζει το σώμα, ας δούμε τι σημαίνει: τα παραπάνω κιλά μπορεί να είναι δείγμα χαλαρότητας και κοινών απολαύσεων· οι ρυτίδες, χαμόγελα και εμπειρίες που μοιραστήκατε. Μερικές φορές, η σιωπή είναι η πιο τρυφερή επιλογή.
Και τις συνήθειες
Όλοι έχουμε συνήθειες του συντρόφου μας που μας ενοχλούν , όπως τρόπους διαχείρισης του άγχους, καθυστερήσεις, αγορές. Όμως, αν τα σχόλιά μας βγαίνουν περισσότερο από εκνευρισμό παρά από πρόθεση βοήθειας, το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό.
Φράσεις όπως «πάλι σπαταλάς» ή «δεν πρέπει να τρως αυτό» σπάνια φέρνουν θετικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, προκαλούν αμυντικότητα και απομάκρυνση.
Έρευνα στο Behavior Therapy έδειξε πως δεν έχει σημασία μόνο τι λέμε, αλλά και πώς το λέμε. Όταν το σχόλιο ακούγεται εχθρικό, μειώνει την ικανοποίηση από τη σχέση· όταν είναι καλοπροαίρετο, ενισχύει τη σύνδεση.
Το μυστικό βρίσκεται στην αυτορρύθμιση: να ελέγχεις τα συναισθήματά σου και να σκέφτεσαι πριν μιλήσεις. Αν το σχόλιο προκύπτει από θυμό, ακόμη κι αν έχεις δίκιο, χάνει τη δύναμή του.
Πριν μιλήσεις, ρώτα τον εαυτό σου: «Το λέω για να βοηθήσω ή για να αποδείξω ότι έχω δίκιο;». Αν η απάντηση γέρνει προς το δεύτερο, ίσως είναι καλύτερα να το κρατήσεις μέσα σου.
Η ειλικρίνεια είναι πολύτιμη, αλλά χωρίς ενσυναίσθηση μπορεί να πληγώσει περισσότερο απ’ ό,τι να θεραπεύσει. Δεν είναι ψέμα να σωπαίνεις· είναι επιλογή καλοσύνης.
Γιατί μερικές φορές, το να σωπαίνεις είναι πιο δυνατό από το να μιλάς.
