Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι που κοιμούνται τα ζευγάρια, αλλά και οικογένειες ολόκληρες.
Κάποιαι έχουν να κάνουν με πολιτιστικά στοιχεία, κάποια με την ασφάλεια. Υπάρχουν εκείνα που υπακούουν στις κοινωνικές νόρμες, όμως και άλλα που είναι αρκετά αντισυμβατικά χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο. Spoiler alert: Και ναι έχει τη μαγεία του.
Ένα τέτοιο αντισυμβατικό ζευγάρι είναι αυτί της ιστορίας που ακολουθεί και το οποίο εξηγεί γιατί κοιμάται σε διαφορετικά κρεβάτια κι αυτό είναι το μυστικό του επιτυχημένου γάμου τους.
Όπως χαρακτηριστικά περιγράφει η σύζυγος, «μπορείς να πάρεις ένα ποτό που σου αρέσει, μία ζεστή κουβερτούλα και να το απολαύσεις. Θα ξεκινήσω λέγοντας πως αυτός είναι απλώς ένας χιουμοριστικός τρόπος για να δώσω λίγο φως σε διαφορετικές συνήθειες ύπνου. Όλα αυτά βασίζονται αποκλειστικά στη δική μου εμπειρία, τον δικό μου γάμο και τη δική μου προσωπική άποψη. Πότε στην ιστορία αποφασίσαμε, ως ανθρώπινο είδος, να αρχίσουμε να μοιραζόμαστε το κρεβάτι με τον/την σύντροφό μας; Σήμερα που το σκέφομαι, δεν πιστεύω πώς υπήρξε κάποια παρακίνση για να μοιραζόμαστε το ίδιο κρεβάτι, μέχρι τα καταστήματα να αρχίσουν να πουλάνε μεγαλύτερα σε μέγεθος. Όποιος κι αν ήταν αυτός που σκέφτηκε “Αυτή είναι φοβερή ιδέα! Και τώρα ας το μάθει όλος ο κόσμος, ώστε να πιστεύει ότι πρέπει οπωσδήποτε να κοιμάσαι στο ίδιο κρεβάτι με τον/τη σύζυγό σου αλλιώς ο γάμος σου έχει πρόβλημα, μπορεί να χαθεί”.
Ο σύζυγός μου κι εγώ βρήκαμε τον κόλπο για τον πιο αρμονικό γάμο και τα πιο γλυκά όνειρα και για τους δύο μας. Πήραμε την ιδέα από κάποια επεισόδια της σειράς “I Love Lucy” της δεκαετίας του 1950. Χωριστά κρεβάτια, ίδιο δωμάτιο. Το ένα δίπλα στο άλλο, όπως ακριβώς η Lucy και Ricky. Εγώ είμαι η πιο αστεία. Είμαι τυχερή καθώς δεν ροχαλίζει, αλλά είναι μεγαλόσωμος, σαν Γέτι, και συνεπώς πιάνει πολύ χώρο. Εγώ από την άλλη είμαι μικροσκοπική.
Βέβαια, δεν είναι αυτός ο λόγος που έχουμε διαφορετικά κρεβάτια. Όχι, αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι έχει την τάση να πετάει γύρω τα μακριά, αδέξια άκρα του λες και κάνει το hokey pokey στον ύπνο του. Έχω φάει αγκωνιά στο κεφάλι, έχω βρεθεί μισοξαπλωμένη από κάτω του, κυριολεκτικά σαν να ήμουν απλώς ένα μαξιλάρι πάνω στο οποίο στριφογύριζει. Ένα βράδυ τίναξε το πόδι του τόσο δυνατά, που με πέταξε σχεδόν έξω από το κρεβάτι. Ένα κρεβάτι Queen-size. Ναι, θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει King. Το συζητήσαμε. Έχουμε κοιμηθεί μαζί σε King… ήταν μόνο λίγο καλύτερα.
Όταν σου λέω ότι εκείνος ο άνθρωπος είναι όλος πόδια και χέρια, εο εννοώ.
Έχουμε ξαπλώσει δίπλα δίπλα και έχουμε συγκρίνει τα μεγέθη του κορμού μας. Είναι ίδια. Εγώ είμαι 1.50. Εκείνος είναι 1,86. Ακόμα και ένα κρεβάτι King δεν θα βοηθούσε. Ακόμα ακούω το πόδι του να χτυπάει στον τοίχο δίπλα στο κρεβάτι του. Και κάθε φορά αναστενάζω με ανακούφιση που είναι ο τοίχος και όχι τα πόδια μου, καθώς απλώνομαι στο δικό μου κρεβάτι Full-size δίπλα στο δικό του.
Καλός ύπνος = ευτυχισμένος γάμος
Για εμάς. Είμαι ευαίσθητη στον ύπνο, οπότε το να κοιμάμαι σε ξεχωριστό κρεβάτι είναι κάτι που έχω αναφέρει σε όλους όσους έχω συγκατοικήσει. Πάντα λάμβανα απαντήσεις όπως: «Αποκλείεται» ,«Τι γίνεται με την οικειότητα;» «Αυτό δεν το κάνουν τα ευτυχισμένα ζευγάρια.»
Όταν το ανέφερα αυτή τη φορά, πάλι δέχτηκα ένα όχι. Η κοινωνία μάς λέει ότι ένα ευτυχισμένο ζευγάρι κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι. Αυτό είναι το στάνταρ. Οτιδήποτε έξω από το στάνταρ φοβίζει. Η κοινωνία επίσης μάς έχει πείσει ότι η οικειότητα με τον σύντροφό μας μπορεί να υπάρξει μόνο στο κρεβάτι. Κυριολεκτικά κάποτε ένας θεραπευτής μού είπε: «Το κρεβάτι πρέπει να είναι για δύο πράγματα και μόνο δύο: σεξ και ύπνος»
Αμέσως έχασα την εμπιστοσύνη μου. Δεν μιλούσα για σεξ. Ήταν και η πρώτη φορά που έβλεπα τον άνθρωπο αυτόν. Δεν ξαναπήγα. Τα κρεβάτια δεν είναι μόνο για σεξ και ύπνο. Προσωπικά, αυτή τη στιγμή γράφω στο λάπτοπ μου πάνω στο κρεβάτι μου, ενώ ο άντρας μου κοιμάται ειρηνικά σε απόσταση ενός φωτιστικού δαπέδου. Η οικειότητα πρέπει να είναι αυθόρμητη. Δεν χρειάζεσαι ένα κοινό κρεβάτι για αυτό.
«Κι αν θέλουμε να αγκαλιαστούμε το βράδυ;» Αυτό μπορεί να γίνει κυριολεκτικά οπουδήποτε, ακόμα και σε ένα από τα κρεβάτια μας. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να αποκοιμηθώ αγκαλιά, οπότε δεν τίθεται θέμα. Εσείς φτιάχνετε τους κανόνες της δικής σας σχέσης. Μπορείτε να πείτε: «Ας αγκαλιαστούμε λίγο και μετά να πάμε στα δικά μας κρεβάτια.» «Κι αν θέλουμε να μιλήσουμε;» Το κάνουμε συνέχεια στο σαλόνι. Έχουμε κάνει αμέτρητες συζητήσεις στον καναπέ μας. Τα κρεβάτια μας είναι δίπλα δίπλα, οπότε μπορούμε να μιλάμε και εκεί. Λοιπόν, πώς “έπεισα” τον σύζυγό μου να πάρουμε ξεχωριστά κρεβάτια;
Του είπα πώς νιώθω, πόσο άσχημα κοιμάμαι και τον ρώτησα πώς κοιμάται εκείνος. Πήρε λίγο χρόνο και είπε: «Οκέι, ας το κάνουμε. Ας πάρουμε ξεχωριστά κρεβάτια.» Αμέσως πήρα ένα από τα κρεβάτια των παιδιών μου από το δωμάτιό της. Μου είπε ότι μου επιτρέπεται να το δανειστώ. Την επόμενη μέρα νιώθαμε και οι δύο υπέροχα. Τόσο ξεκούραστοι! Ήταν μαγικό. Από εκείνη τη στιγμή αποφασίσαμε ότι αυτός είναι Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ γάμος και ΕΜΕΙΣ θα τον ορίσουμε. Κάποια ζευγάρια προτιμούν και χωριστά δωμάτια. Εδώ είναι που μας βοηθάει το γεγονός ότι κανείς μας δεν ροχαλίζει ιδιαίτερα. Προς το παρόν, το στρώμα μου είναι απλώς στο πάτωμα. Μοιάζει με τότε που ήμουν παιδί και η κολλητή μου είχε συρόμενο κρεβάτι.Το τραβούσαμε έξω και κοιμόμασταν δίπλα δίπλα.
Μένουμε ξύπνιοι όλη νύχτα, γελάμε, ονειρευόμαστε το μέλλον. Τώρα μπορώ να το ξαναζήσω αυτό με τον κυριολεκτικά καλύτερο φίλο της ζωής μου. Έχουμε ένα μοναδικό φωτιστικό ανάμεσα στα κρεβάτια μας. Βάζουμε τα γυαλιά μας πάνω του κάθε βράδυ. Εγώ ανοίγω τον λευκό θόρυβο. Εκείνος σβήνει το φως. Λέμε καληνύχτα, μιλάμε λίγο, μετά εκείνος αποκοιμιέται και εγώ απλώνομαι στο ζεστό μου κρεβάτι πριν με πάρει ο ύπνος. Ένα ακόμα μπόνους: Εκείνος είναι πρωινός τύπος. Εγώ ξενυχτάω. Ξυπνάει νωρίς. Δεν το καταλαβαίνω ποτέ. Οπότε, συνοψίζοντας:Εγώ έχω ήρεμο ύπνο.
Εκείνος μπορεί να κάνει το Hokey Pokey όλη νύχτα. Είναι υπέροχο. Ακόμα κι εκείνος λέει ότι του άλλαξε τη ζωή. Μου έχει αποδείξει ότι είμαι ασφαλής μαζί του. Ασφαλής να του φέρω τις σκέψεις και τις ιδέες μου.Ακούει πραγματικά.Το ξεχωριστό μου κρεβάτι το αποδεικνύει.»
