Στην εποχή της έκρηξης των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης οι γονεϊκές συμβουλές έχουν γίνει viral.
Βίντεο πάνε κι έρχονται με κάθε λογής ειδικό και μη να δίνει οδηγίες προς ναυτιλλωμένους «καλούς γονείς» με σκοπό να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους.
Όμως τα παιδιά και οι έφηβοι είναι ξεχωριστές προσωπικότητες, και η ουσία της γονεϊκότητας είναι να αγαπάς και να αποδέχεσαι το παιδί που έχεις, βοηθώντας το να ανακαλύψει και να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο.
Η ανατροφή ενός παιδιού είναι μια ευκαιρία να μοιραστείς αξίες και να προσφέρεις καθοδήγηση. Όταν όμως κάποιος υπονοεί ότι οι γονείς πρέπει να εξασφαλίσουν πως τα παιδιά τους θα σκέφτονται ή θα νιώθουν με συγκεκριμένο τρόπο, αυτό οδηγεί σε αυταρχικές μορφές γονεϊκότητας, που έχουν συνδεθεί με χειρότερα αποτελέσματα για γονείς και παιδιά, αλλά και σε έντονο άγχος και σε ένα ανέφικτο πρότυπο. Οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά μας δεν είναι φτιαγμένοι για να ελέγχονται. Και, στην τελική, δεν συνεργάζονται με αυτόν τον έλεγχο έτσι κι αλλιώς.
Εάν ένας γονιός ανησυχεί, ότι το παιδί του πρόκειται να εκμεταλλευτεί τον εαυτό του ή να εμπλακεί σε επιβλαβείς συμπεριφορές για να αποκτήσει φήμη ή κοινωνική αναγνώριση, τότε είναι σημαντικό να επέμβη. Όμως έξω από αυτή τη σφαίρα, δεν αποτελεί ένα σημάδι κακού χαρακτήρα που θα υποβαθμίσει την αξία των άλλων. Στην πραγματικότητα, πολλά κοινωνικο-συναισθηματικά προγράμματα μ
Ποιο είναι το πρόβλημα με τις online συμβουλές;
Αυτό που ενδεχομένως να περιπλέξει τα πράγματα είναι ο τύπος του μηνύματος, που όχι μόνο μπορεί να προκαλεί φόβο, αλλά και να οδηγήσει σε μη έγκυρες αντιδράσεις από τους γονείς, όταν το παιδί ή το εφηβάκι εκφραστεί.
Καθίστε μία στιγμή και φανταστείτε την κατάσταση: Ένας γονιός παρακολουθεί ένα reel που αναφέρεται σε «κακή γονεϊκότητα» και στη συνέχεια το παιδί του εκφράσει μία επιθυμία να γίνει στο μέλλον πλούσιο και διάσημο. Εάν αυτός ο γονέας ενστερνιστεί το μήνυμα ότι οι κακοί γονείς μεγαλώνουν παιδιά που θέλουν να γίνουν πλούσια και διάσημα, θα αντιδράσει έντονα στο παιδί. Μπορεί να του απαντήσει: «Δεν χρειάζεσαι άλλους ανθρώπους να φροντίζουν για σένα! Πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου» ή «Εστίασε στα μαθήματά σου, το άθλημά σου ή τη μουσική. Αυτά έχουν μεγαλύτερη σημασία». Ή και κάτι πιο απλό όπως «Μην το λες αυτό!»
Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα ήθελαν οι γονείς. Το παιδί μπορεί να ενοχληθεί, να απογοητευτεί και να «κλειστεί» στον εαυτό του. Αυτού του είδους οι αντιδράσει κάνουν τα παιδιά και κυρώις τους εφήβους να νιώθουν ότι οι γονείς τους βγάζουν βιαστικά συμπεράσματα, δεν τους ακούν πραγματικά ή κριτικάρουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Στέλνου, επίσης, το μήνυμα, ότι η επιθυμία τους ή η ευχή τους είναι λάθος και δεν μπορούν να εμπιστευτούν τον εαυτό τους . Οι περισσότεροι γονείς συμφωνούν, ότι το να μεγαλώνεις ένα παιδί που μαθαίνει να έχει αυτοπεποίθηση και να ακούει την εσωτερική του φωνή είναι καθοριστικής σημασίας.
Τι θα γινόταν αν φανταζόμασταν αυτή τη σκηνή με έναν γονιό που δεν έχει δεχτεί την ιδέα ότι η επιθυμία ενός παιδιού για φήμη ισοδυναμεί με κακή ανατροφή; Χωρίς αυτόν τον φόβο, ο γονιός ίσως να μπορεί να ανταποκριθεί με περισσότερη περιέργεια. Ίσως να είναι πιο πιθανό να πει κάτι όπως: «Α, ενδιαφέρον. Ππώς το φαντάζεσαι αυτό;» ή «Τι είναι αυτό που σου αρέσει σ’ αυτή την ιδέα;»
Αυτού του είδους οι ερωτήσεις, όταν συνδυάζονται με έναν μη επικριτικό τόνο, βοηθούν τους γονείς να πάνε πολύ πιο μακριά σε μια συζήτηση με έναν έφηβο (ή με οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο!).
Ευκαιρία στην περιέργεια και την ενσυναίσθηση
Ίσως τότε το παδί να μοιραστεί ότι το να είναι διάσημος σημαίνει ότι θα έχει την ευκαιρία να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο ή ότι θα έχει πρόσβαση σε πολλά ωραία και δωρεάν πράγματα. Αυτές οι απαντήσεις ανοίγουν την πόρτα για βαθύτερες συζητήσεις. Ονειρεύεται άραγε να ταξιδέψει; Έλκεται από νέες εμπειρίες ή τρόπους να εκφραστεί δημιουργικά;
Ο γονιός μπορεί ακόμα και να βρει σημεία στα οποία συμφωνεί μαζί του.
Αν, από την άλλη, το παιδί μοιραστεί κάτι που ακούγεται ανησυχητικό, ΄οπως για παράδειγμα, ότι η φήμη θα του δώσει την ευκαιρία να αποκτήσει φίλους ή να εκδικηθεί όλα τα κορίτσια που τον κορόιδευαν στο σχολείο,ακόμη κι αυτό προσφέρει στον γονιό μια σημαντική ματιά στο εσωτερικό του κόσμου του παιδιού και μια ευκαιρία για περαιτέρω διερεύνηση.
Στις περισσότερες ανθρώπινες σχέσεις, η περιέργεια υπερέχει του ελέγχου και ανοίγει τον δρόμο για βαθύτερη κατανόηση και ουσιαστική σύνδεση. Ας χαρίσουμε το δώρο της περιέργειας και της ενσυναίσθησης στα παιδιά μας, αλλά και στους εαυτούς μας ως γονείς.
Πηγή: psychologytoday.com
