Ο ύπνος για ένα παιδί δεν είναι απλώς χρόνος ξεκούρασης, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την ευεξία του.
Πίσω όμως από το φαινομενικά αθώο σκηνικό ενός καθαρού κρεβατιού μπορεί να κρύβονται παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία του – χωρίς καν να το καταλάβεις.
Η καλή υγιεινή στο υπνοδωμάτιο δεν είναι απλώς θέμα καθαριότητας, αλλά μια καθημερινή συνήθεια με βαθιά προληπτική σημασία, που αφορά τόσο τα μωρά όσο και τους ενήλικες.
Σύμφωνα με παιδιάτρους και παιδοαλλεργιολόγους, η υγιεινή του υπνοδωματίου δεν είναι απλώς θέμα καθαρών σεντονιών. Είναι θέμα προστασίας από αλλεργιογόνους παράγοντες που συχνά αγνοούμε.
Καθημερινά, το σώμα μας αποβάλλει ιδρώτα και σμήγμα, τα οποία απορροφώνται από τα σεντόνια. Όταν αυτό συνδυάζεται με τη θερμότητα από το πάπλωμα ή την κουβέρτα, δημιουργείται ένα ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη ακάρεων – μικροσκοπικών οργανισμών που «φωλιάζουν» στα κλινοσκεπάσματα. Τα περιττώματά τους είναι από τους συχνότερους εκλυτικούς παράγοντες αλλεργιών, άσθματος, ακόμη και εκζέματος, ειδικά όταν έρχονται σε άμεση επαφή με το ευαίσθητο δέρμα.
Πόσο συχνά να αλλάζουμε σεντόνια στα παιδιά
Και φυσικά, αυτό δεν αφορά μόνο τους ενήλικες αλλά και – κυρίως – τα βρέφη. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, τα μωρά συχνά λερώνουν τα σεντόνια με σάλια ή μικρές γουλιές από το γάλα, οι οποίες αν μείνουν, μπορούν να ερεθίσουν το δερματάκι τους ή να γίνουν εστία μικροβίων.
Οι γιατροί είναι σαφείς: η αλλαγή των σεντονιών πρέπει να γίνεται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά, ενώ όσοι έχουν αλλεργίες θα πρέπει να το κάνουν δύο φορές την εβδομάδα. Το πλύσιμο πρέπει να γίνεται στους 60°C, για να εξοντώνονται τα ακάρεα και τα βακτήρια.
Επιπλέον, καλό είναι οι γονείς να αερίζουν το στρώμα του παιδιού στον ήλιο ανά τακτά χρονικά διαστήματα,– μια απλή αλλά αποτελεσματική πρακτική για τη μείωση της υγρασίας και των μικροοργανισμών. Όσο για τις κουβερτούλες, συνιστάται να πλένονται τουλάχιστον δύο φορές τον μήνα.
Για ένα παιδί, ο ύπνος είναι πολύτιμος. Γι’ αυτό, η καθαριότητα στο δωμάτιό του πρέπει να αντιμετωπίζεται όχι ως ρουτίνα, αλλά ως πράξη φροντίδας και πρόληψης.
