20 σπόροι σοφίας από τον Μικρό Πρίγκιπα για να ανθίσουν στις παιδικές ψυχές

Σαν σήμερα, το 1900, γεννιέται ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ – ο ποιητής των ουρανών και πατέρας του Μικρού Πρίγκιπα.

Με αφορμή την ημέρα των γενεθλίων του πασίγνωστου συγγραφέα, ποιητή, δημοσιογράφου και πρωτοπόρου από τη Λυών της Γαλλίας, αξίζει να θυμηθούμε 20 φράσεις του Μικρού Πρίγκιπα, ενός βιβλίου που διδάσκει πολλά πράγματα για την αγάπη, τη φιλία , τη συμπόνια, τη συγχώρεση κ.ά.

Λγια που δεν μεγαλώνουν ποτέ. Λόγια απλά, μα γεμάτα αλήθεια, που φωλιάζουν στην καρδιά και την κρατούν ζεστή, όπως Μικρός Πρίγκιπας, ταξιδεύοντας από άστρο σε άστρο, αναζητώντας την ουσία της ζωής.

1. «Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τίποτα μόνοι τους και είναι κουραστικό για τα παιδιά να τους εξηγούν πάντα και για πάντα πράγματα»
2. «Και εδώ είναι το μυστικό μου, ένα πολύ απλό μυστικό: Μόνο με την καρδιά μπορεί κανείς να δει σωστά. Ό,τι είναι ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι»
3. «Μόνο τα παιδιά ξέρουν τι ψάχνουν»
4. «Είναι ακριβώς όπως συμβαίνει με το λουλούδι. Αν αγαπάς ένα λουλούδι που ζει σε ένα αστέρι, είναι γλυκό να κοιτάς τον ουρανό τη νύχτα. Όλα τα αστέρια είναι ανθισμένα με λουλούδια…»
5. «Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλό σου, που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό».
6. «Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν, ένα αυτί να τους ακούσει και μια καρδιά που μπορεί να τους καταλάβει».
7. «Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά… αλλά μόνο λίγοι από αυτούς το θυμούνται».
8. «Αλλά αν με εξημερώσεις, τότε θα χρειαστούμε ο ένας τον άλλον. Για μένα θα είσαι μοναδικός σε όλο τον κόσμο. Για σένα, θα είμαι μοναδικός σε όλο τον κόσμο».
9. «Η ζωή μου είναι πολύ μονότονη», είπε η αλεπού. «Κυνηγώ κοτόπουλα. Οι κυνηγοί εμένα. Όλα τα κοτόπουλα είναι ίδια και όλοι οι κυνηγοί είναι ίδιοι. Και, κατά συνέπεια, βαριέμαι λίγο».
10. «Κανείς δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος εκεί που βρίσκεται».
11. «Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν, ένα αυτί να τους ακούσει και μια καρδιά που μπορεί να τους καταλάβει».
12. «Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνει κανείς τον εαυτό του παρά να κρίνει τους άλλους. Εάν καταφέρεις να κρίνεις σωστά τον εαυτό σου, τότε είσαι πράγματι ένας άνθρωπος με αληθινή σοφία».
13. «Για εκατομμύρια χρόνια τα λουλούδια παράγουν αγκάθια. Για εκατομμύρια χρόνια τα πρόβατα τα τρώνε. Και δεν κακό, το να προσπαθείς να καταλάβεις γιατί τα λουλούδια μπαίνουν σε τόσο κόπο για να παράγουν αγκάθια που δεν τους χρησιμεύουν σε τίποτα; Δεν είναι σημαντικός, ο πόλεμος μεταξύ των προβάτων και των λουλουδιών ;».
14. «Όταν βρίσκεις ένα διαμάντι που δεν ανήκει σε κανέναν, είναι δικό σου…όταν ανακαλύπτεις ένα νησί που δεν ανήκει σε κανέναν, είναι δικό σου. Όταν βρίσκεις μια ιδέα πριν από οποιονδήποτε άλλον, βγάζεις δίπλωμα ευρεσιτεχνίας: είναι δική σου. Έτσι με εμένα: Είμαι κάτοχος των αστεριών, γιατί κανείς άλλος πριν από εμένα δεν σκέφτηκε ποτέ να του ανήκουν».
15. «Το να ξεχνάς έναν φίλο είναι λυπηρό . Δεν έχουν όλοι φίλους».
16. «Έπρεπε να κρίνω με πράξεις και όχι με λόγια».
17. «Αλλά σίγουρα, για εμάς που καταλαβαίνουμε τη ζωή, οι φιγούρες είναι θέμα αδιαφορίας».
18. «Οι αλαζονικοί άνθρωποι δεν ακούν τίποτα άλλο παρά μόνο επαίνους».
19. «Θα γίνεις ένας υπέροχος ενήλικας».
20. «Μερικές φορές δεν βλάπτει να αναβάλεις μια δουλειά για αργότερα».

Λίγα λόγια για τον Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ

Γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1900 στη Λυών, ανάμεσα σε τέσσερα άλλα αδέλφια στο ευτυχισμένο περιβάλλον μιας παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας.

Έγινε παγκοσμίως γνωστός για το έργο του “Μικρός Πρίγκιπας” το οποίο έχει μεταφραστεί σε 250 γλώσσες και ανήκει στη λίστα με τα βιβλία με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως.

Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε κοντά στη θεία του, στο Αμπεριέ. Σε ηλικία μόλις 4 ετών έχασε τον πατέρα του. Από μικρός αγαπούσε τα παραμύθια. Έκανε τις προκαταρκτικές του σπουδές σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, στην Ελβετία αλλά και στο Παρίσι, προετοιμαζόμενος για τις εισαγωγικές του εξετάσεις στη Ναυτική Σχολή.

Σαν μαθητής υπήρξε απείθαρχος. Μετά την αποτυχία του στα προφορικά, για τη Ναυτική Σχολή, αποφάσισε να παρακολουθήσει τη Σχολή Καλών Τεχνών. Στα δεκαεφτά του έχασε τον καλύτερο του φίλο, τον αγαπημένο μικρότερο αδελφό του, το Φρανσουά. Το τραγικό αυτό γεγονός, τον σημάδεψε συναισθηματικά.

Το 1921 καθώς υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στην Αεροπορία, μαθαίνει να πιλοτάρει και αυτό θα καθορίσει τη μετέπειτα καριέρα του. Στα εικοσιένα του πέφτει με το αεροπλάνο του, σε ένα τρομερό ατύχημα στο Λε Μπουρζέ, όπου τραυματίζεται βαριά αλλά σαν από θαύμα ξεφεύγει απ’ το θάνατο. Ολοκλήρωσε τη θητεία του με το βαθμό του ανθυποσμηναγού και πήρε το πτυχίο του πιλότου μαχητικών αεροσκαφών.

Το 1935 προσπάθησε χωρίς επιτυχία να σπάσει το ρεκόρ πτήσης μεταξύ Παρισιού και Σαϊγκόν και το 1938 προσπάθησε να συνδέσει τη Νέα Υόρκη με τη Γη του Πυρός. Αυτή η προσπάθεια, παρά λίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Ο Εξυπερύ πέρασε πολλούς μήνες στην Ν. Υόρκη μέχρι να αναρρώσει. Στο διάστημα αυτό ασχολείται με τη συγγραφή. Το 1939 εκδίδεται το «Γη των Ανθρώπων» που του χαρίζει το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας.

Το ατύχημα με το αεροπλάνο στην Κορσική

Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου επιστρέφει στην ενεργό υπηρεσία, αν και η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν καλή, για να αποστρατευτεί το 1940 στο Αλγέρι, λόγω ηλικίας. Αμέσως αναχωρεί για τη Ν. Υόρκη, όπου καταπιάνεται με τη συγγραφή του μεγάλου έργου του «Κάστρο» που συγκέντρωνε τους στοχασμούς μιας ολόκληρης ζωής και εκδόθηκε το 1948. Λίγα χρόνια πριν, το 1943, είχε εκδοθεί το διασημότερο έργο του «ο μικρός πρίγκηπας». Έπειτα από αυτό, γύρισε στην Ευρώπη για να καταταγεί στις γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις με τον βαθμό του ταγματάρχη.

Στις 31 Ιουλίου 1944 εκτελεί την ένατη πολεμική του αποστολή, κυνηγώντας γερμανικά καταδιωκτικά. Ο Σαιντ Εξυπερύ και το αεροπλάνο του εξαφανίζονται στα ανοιχτά της Κορσικής. Δεν επέστρεψαν ποτέ στη βάση τους…