Η παρακάτω διδακτική ιστορία με τον πατέρα, τον γιο και το γαϊδουράκι το αποδεικνύει…
Ήταν μια φορά έναν καιρό ο πατέρας και ο μικρός του γιος και ήθελαν να πάνε για την πόλη για να ψωνίσουν τα απαραίτητα. Πήραν λοιπόν μαζί τους και τον γαϊδαράκο τους για να τους βοηθήσει στο κουβάλημα όπως γινόταν παλιά.
Πάνω στον γαϊδαράκο καθόταν ο μικρός ενώ ο πατέρας προπορευόταν πεζός. Καθώς περπατούσαν λοιπόν, συνάντησαν έναν διαβάτη ο οποίος σχολίασε:
– Κοίτα το παλιόπαιδο… Κάθεται πάνω στο γαϊδουράκι και αφήνει τον ταλαιπωρημένο πατέρα του να περπατάει και να κουράζεται.
Ο πατέρας που έδινε πάντα πολύ μεγάλη σημασία στο «τι θα πει ο κόσμος», έδωσε αμέσως εντολή στο γιο του να κατέβει από το γαϊδουράκι για να ανέβει αυτός. Έτσι σκέφτηκε ότι δεν θα ξαναεκτεθεί στον κόσμο..
Συνεχίζουν, λοιπόν, τον δρόμο τους και παρακάτω συναντούν έναν άλλο διαβάτη, ο οποίος τους κοίταξε απαξιωτικά και σχολίασε:
– Καλά δεν ντρέπεται ο άσπλαχνος πατέρας που αφήνει το γιο του να περπατά και να κουράζεται ενώ αυτός στρογγυλοκάθεται πάνω στο γαϊδουράκι;
Κρύος ιδρώτας έλουσε τον πατέρα για το σχόλιο και έτσι αμέσως ανέβασε και τον γιο του στο υποζύγιο.
– Έτσι δεν θα ξαναεκτεθούμε στον κόσμο, είπε:
Όντας και οι δύο πάνω στο γαϊδουράκι και λίγα χιλιόμετρα πριν την πόλη συναντούν έναν άλλο περαστικό ο οποίος βλέποντάς τους, λέει:
– Καλά δεν ντρέπονται οι αναίσθητοι που έχουν καθίσει και οι δύο τους πάνω στο κακόμοιρο το γαϊδουράκι;
Το ακούει αυτό και λέει ο πατέρας λέει στον γιο του:
– Έχει δίκιο και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση τώρα που θα πάμε στην πόλη να εκτεθούμε! Πρέπει να ξεκουράσουμε το γαϊδουράκι!
Φτιάχνουν λοιπόν ένα αυτοσχέδιο φορείο, έβαλαν το γαϊδουράκι απάνω και ξεκίνησαν για την πόλη.
Με το που φτάνουν στην αγορά φυσικά επεκράτησε μεγάλη αναστάτωση αφού όλοι άρχισαν να γελάνε και να λένε:
– Κοίτα τους χαζούς, έχουν ένα μια χαρά γαϊδούρι και αντί να τους κουβαλάει, το κουβαλάνε αυτοί!
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Ποτέ μα ποτέ δεν μπορείς να έχεις τους πάντες ικανοποιημένους και δεν χρειάζεται να σε ενδιαφέρει πάντα η γνώμη των άλλων!