Η μεγαλύτερη χαρά μικρών, και γιατί όχι και μεγάλων, είναι να πετάξει ψηλά ο χαρταετός την Καθαρά Δευτέρα.
Πράγμα που, βέβαια, δεν είναι πάντα εύκολο. Εκτός από τον αέρα που πρέπει να είναι ευνοϊκός για το εγχείρημα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο σε αυτό. Εκτός από τον ελαφρύ σκελετό και την καλή κατασκευή, υπάρχει και ένα άλλο μυστικό για να πετάξει ψηλά ο χαρταετός. Και αυτό έχει να κάνει με την ουρά.
Θα πρέπει, λοιπόν, η ουρά να έχει μήκος 4 φορές το μήκος του χαρταετού! Είτε τον φτιάξετε μόνοι σας, είτε αγοράσετε έτοιμο χαρταετό, προσέξτε ώστε το μήκος της ουράς να έχει αυτό το συγκεκριμένο μέγεθος.
Επίσης, άλλη μια συμβουλή είναι να δένουμε κομμάτια από εφημερίδες για να σχηματιστεί η ουρά του χαρταετού με τον σωστό τρόπο!
Η ιστορία του χαρταετού
Ο χαρταετός πιθανότατα εφευρέθηκε αλλά και διαδόθηκε στην αρχαία Κίνα, περίπου 3.000 χρόνια πριν. Τα υλικά κατασκευής ήταν τυπικά μεταξωτά υφάσματα ή πανιά ναυσιπλοΐας για τα «φτερά» του, και μπαμπού για τον σκελετό. Ήταν αρχικά τετράγωνοι και όχι ρομβοειδείς, ενώ δεν διέθεταν ουρά, προσαρμογές που έγιναν αργότερα χάριν σταθερότητας.
Μετά την εμφάνισή του στην Κίνα, ο χαρταετός μετανάστευσε στην Κορέα, την Ιαπωνία, τη Μιανμάρ (Βιρμανία), την Ινδία, την Αραβία και τη Βόρεια Αφρική, στη συνέχεια νοτιότερα στη χερσόνησο της Μαλαισίας, στην Ινδονησία και στα νησιά της Ωκεανίας μέχρι το Νησί του Πάσχα.
Το πέταγμα του χαρταετού ξεκίνησε πολύ αργότερα στην Ευρώπη από ότι στην Ασία. Ενώ ξεκάθαρα σχέδια χαρταετών εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε έντυπη μορφή στην Ολλανδία και την Αγγλία τον 17ο αιώνα, χαρταετοί τύπου pennon που εξελίχθηκαν από στρατιωτικά πανό, χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή και πετιούνταν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.
Μέσα στον 18ο αιώνα οι χωρίς ουρά χαρταετοί ήταν ακόμα άγνωστοι στην Ευρώπη. Το πέταγμα επίπεδων, αχλαδόσχημων χαρταετών με ουρές είχε γίνει δημοφιλές χόμπι, κυρίως μεταξύ των παιδιών.
Η πρώτη καταγεγραμμένη επιστημονική εφαρμογή χαρταετού έγινε το 1749, όταν o Σκωτσέζος Alexander Wilson χρησιμοποίησε μία συστοιχία χαρταετών (δύο ή περισσότεροι χαρταετοί εφαρμοσμένοι σε ένα σκοινί) ως μετεωρολογική συσκευή για τη μέτρηση των διακυμάνσεων της θερμοκρασίας σε διαφορετικά υψόμετρα.
Γιατί πετάμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα
Ο χαρταετός είχε ήδη για χιλιετίες συμβολική και θρησκευτική σημασία για πολιτισμούς της Ινδίας, του Πακιστάν, της Ιαπωνίας και της Κίνας μεταξύ άλλων. Στην Ελλάδα έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει εύκολα σπάγκο και χρωματιστό χαρτί.
Η κύρια εικασία σχετικά με την καθιέρωσή του την Καθαρά Δευτέρα έχει να κάνει με τον συμβολισμό γύρω από τον εξαγνισμό της ψυχής στην ορθοδοξία. Η ημέρα σηματοδοτεί την αρχή της Σαρακοστής, περιόδου «κάθαρσης» του σώματος και του πνεύματος μέσω της νηστείας.
Σχετικά με τον χαρταετό, η πτήση του και η άνοδός του ψηλά στον ουρανό συμβολίζει την ψυχική ανάταση, και την προσέγγιση του θεού από τους πιστούς που τηρούν τη «δοκιμασία» της νηστείας.
