Η δουλειά ενός γονέα δεν είναι να σώζει το παιδί του από τις προκλήσεις της ζωής, αλλά να το καθοδηγεί για να τις ξεπερνά.
Σύμφωνα με την παιδοψυχολόγο Kelsey Mora, από τα πιο σημαντικά εργαλεία που βοηθά τα παιδιά, να διαχειρίζονται καλύτερα το τραύμα, την απώλεια και τη θλίψη, είναι η συναισθηματική νοημοσύνη
Δεν έχει να κάνει με το να παραμένουν ψύχραιμα ή να αποφεύγουν τα δάκρυα, αλλά με το να χρησιμοποιούν στρατηγικές και ικανότητες για να διαχερίζονται, να αντέχουν και να μειώνουν το στρες τους, όταν αυτό αυξάνεται. Είναι αυτά τα παιδιά που έχουν υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να χρησιμοποιόυν θετικές στρατηγικές για τη διαχείρισή τους.
Και μάλιστα χρησιμοποιούν 6 χαρακτηριστικές φράσεις.
«Είναι οκ να είμαι λυπημένος»
Τα παιδιά με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη πιθανώς έχουν διδαχθεί από τους γονείς τους, ότι δεν είναι κακό να κλαίνε και πως όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικό να υφίστανται. Γνωρίζουν, ότι είναι απόλυτα φυσικό να νιώθουν λυπημένα, θυμωμένα, ενοχλημένα ή ανήσυχα, όταν βιώνουν δύσκολες καταστάσεις. Όμως, ξέρουν, ότι μπορούν να νιώσουν χαρά ή να θέλουν να κάνουν πράγματα ακόμα και σε δύσκολες περιόδους.
«Χρειάζομαι λίγο χώρο»
Τα παιδιά με υγιείς ικανότητες διαχείρισης μπορούν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους. Ξέρουν τα προειδοποιητικά σημάδια -ταχυκαρδία, σκέψεις, ένταση στους μύες ή σφίξιμο στο στομάχι- και νιώθουν άνετα να ζητ΄σουν αυτό που χρειάζονται: χώρο και χρόνο.
«Είσαι εντάξει;»
Πέρα από τα δικά τους συναισθήματα, τα παιδιά που έχουν συναισθηματική ευφυΐα αναγνωρίζουν με τον ίδιο τρόπο και τα αντίστοιχα των άλλων. Καταλαβαίνουν, ότι τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά μπορεί να βιώνουν έντονα συναισθήματα σε δύσκολες στιγμές και ότι ο καθένας τα αντιμετωπίζει διαφορετικά. Μπορεί να είναι τα πρώτα που θα καταλάβουν, ότι ένας φίλος τους χρειάζεται χώρο ή μία αγκαλιά και πως αυτό είναι φυσιολογικό. Η ενσυναίσθηση προς τους άλλους είναι κάτι φυσικό για αυτούς και επιδεικνύουν άνεση και άνεση ακούγοντας την οπτική του άλλου, σεβόμενα τις ανάγκες του και δουλεύοντας μαζί. Κατανοούν, ότι ακόμη κι όταν οι γονείς τους είναι λυπημένοι, εξακολουθούν να τα αγαπούν, να φροντίζουν για αυτά.
«Δεν μου αρέσει…»
Η ικανότητα να θέτουν όρια αποτελεί άλλη μία ένδειξη συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα παιδιά πρέπει να μπορούν να εκφράσουν τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τα συναισθήματά τους, καθώς και να γνωρίζουν πώς θέλουν να τα συμπεριφέρονται. Αυτό μπορεί να εκφραστεί με φράσεις όπως:
«Δεν μου αρέσει αυτό»
«Δεν συμφωνώ με αυτό…»
«Δε θέλω να μιλήσω για αυτό.»
«Δε βρίσκω αστείο αυτό που λες.»
«Έκανα λάθος»
Η φράση αυτή αποδεικνύει περίτρανα, ότι ένα παιδί έχει αυτοπεποίθηση και δεν έχει συστολή. Αντί να φοβάται να κάνει ή να παραδεχθεί τα λάθη του έχει την ικανότητα να μιλά για αυτό και να λύνει οποιοδήποτε πρόβλημα σε οποιαδήποτε συνθήκε. Αναγνωρίζουν, ακόμη, τι θα μπορούσαν να έχουν κάνει καλύτερα ή διαφορετικά, καθώς ξέρουν, ότι από τα λάθη μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε.
They also recognize what they could have done better or differently because they know that mistakes are how we grow, learn, and develop through challenges.
«Έχω μια ιδέα»
Η αυτοπεποίθηση και η δημιουργικότητα στην επίλυση προβλημάτων είναι δείγματα συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν πως μπορούν να εκφράζουν με σιγουριά τη γνώμη και τις ιδέες τους και ταυτόχρονα να μαθαίνουν από τις ιδέες των άλλων.
