Δεν είναι λίγοι οι γονείς, που βιώνουν αυτό το κάπως δύσκολο συναίσθημα: νιώθουν, ότι αποτυγχάνουν με τα παιδιά τους.
Μία νέα έρευνα του Talker Research αποδεικνύει, ότι οι γονείς παιδιών κάτω των 11 ετών. αναρωτιούνται για τις ικανότητές τους και νιώθουν κακοί γονείς κατά μέσο όρο τρεις φορές την εβδομάδα, συνολικά δηλαδή νιώθουν να αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους 156 στιγμές κάθε χρόνο. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι γονείς με τα παιδιά τους 12 φορές καθημερινά βιώνουνα αυτό το συναισθηματικό rollercoaster που χαρακτηρίζει την σύγχρονη οικογενειακή ζωή.
Αλλά τι κρύβεται πίσω από αυτό το νούμερο;
Οικονομικό στρες και ανησυχία για την εργασία
Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η οικονομική ανασφάλεια, με το 42% των γονέων να αναφέρουν τις οικονομικές πιέσεις ως τη μεγαλύτερη πρόκληση. Ακολουθούν με 34% η έλλειψη προσωπικού χρόνου και η προσπάθεια ισορροπίας ανάμεσα στην εργασία και τις οικογενειακές υποχρεώσεις.
Οι γονείς αντιμετωπίζουν έναν μέσο όρο των δύο αυτών καταστάσεων ανά εβδομάδα με τα παιδιά τους να τους αφήνουν εντελώς άφωνους. Σχεδόν το 45% παραδέχεται, ότι η γονεϊκότητα είναι πολύ πιο απαιτητική από όσο περίμεναν, ενώ το 39% θα ένιωθαν ανεπαρκείς αν ζητούσαν συμβουλές σχετικά με την εκπαίδευση ή την επικοινωνία με το παιδί τους.
Ο συναισθηματικός απολογισμός με λίγα λόγια είναι υψηλός. Οι γονείς μοιράστηκαν αρκετά ωμά φράσεις – ενδείξεις, ότι θέλουν απαραιτήτως διάλειμμα: «Όταν άρχισα να νιώθω αδικαιολόγητο θυμό» και «Όταν το στρες με κάνει να κλαίω…». Κατά μέσο όρο οι γονείς νιώθουν, ότι χρειάζονται χρόνο μακριά από τις υποχρεώσεις τους τουλάχστον δύο φορές την εβδομάδα, σύμφωνα με την έρευνα.
Το 16% των γονιών νιώθει να κατακλύζεται από τις συμβουλές και τις προσδοκίες των άλλων, ενώ το 13% ανησυχεί μήπως τα παιδιά τους δεν φτάνουν τα αναπτυξιακά ορόσημα στον προβλεπόμενο χρόνο
Ποιοι κρύβουν περισσότερο τις δυσκολίες τους
Η έρευνα δείχνει ότι οι νεότεροι γονείς – ιδιαίτερα της γενιάς Ζ – είναι αυτοί που κρατούν περισσότερο μέσα τους τις δυσκολίες. Το 47% δεν μιλάει καν για όσα περνάει. Και ο φόβος της κριτικής δεν είναι αβάσιμος:
Οι γονείς που επιλέγουν να ανοιχτούν συχνά έρχονται αντιμέτωποι με επικρίσεις από τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους.
Το 24% ένιωσε ότι το έκριναν οι ίδιοι τους οι γονείς, το 23% οι σύντροφοί τους και το 15% οι φίλοι τους, όταν μίλησαν για τις δυσκολίες της ανατροφής.
Ένα σημαντικό 60% δηλώνει ότι αυτή η αίσθηση κριτικής τούς έκανε πιο διστακτικούς να μοιραστούν παρόμοιους προβληματισμούς στο μέλλον.
Ποιοι κουβαλούν το βαρύτερο φορτίο
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι μητέρες και οι γονείς της γενιάς Ζ νιώθουν πιο έντονα την ανισότητα στην κατανομή ευθυνών. Το 45% δηλώνει ότι κάνει περισσότερα από τον/την σύντροφό του.
Ακόμα κι όταν εμφανίζονται σημάδια εξάντλησης – νεύρα, δάκρυα, συναισθηματική κατάρρευση – μόνο το 1/3 των γονέων νιώθει άνετα να ζητήσει βοήθεια ειδικού.
Κι όμως, μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει φως: οι ίδιοι γονείς που νιώθουν ανεπαρκείς, γελούν με τα παιδιά τους 12 φορές τη μέρα. Αυτό είναι 84 χαρούμενες στιγμές την εβδομάδα. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της γονεϊκότητας: δύσκολη, αληθινή, αλλά γεμάτη αγάπη.
