Η ιστορία μίας μαμάς που θα κάνει πολλές να ταυτιστούν ή να συνειδητοποιήσουν.
Υπάρχει κάτι όμορφα απελευθερωτικό στο να κοιτάς πίσω τον παλιότερο γονεϊκό εαυτό σου και να γελάς με την τρυφερή συμπόνια που θα προσέφερες σε έναν αγαπημένο φίλο που προσπαθούσε όσο πιο πολύ μπορούσε. Πολλά από αυτά για τα οποία αγχωνόμαστε, βασανιζόμαστε και καταπονούμαστε για να πετύχουμε, έχουν εκπληκτικά λίγη σχέση με το να μεγαλώνουμε πραγματικά χαρούμενα και υγιή παιδιά.
Η αλήθεια είναι ότι η καλή γονεϊκότητα συχνά δεν μοιάζει καθόλου με ό,τι φανταζόμαστε ότι θα έπρεπε να είναι. Είναι πιο ακατάστατη, πιο απλή και πολύ πιο συγχωρητική από τις περίπλοκες εικόνες που δημιουργούμε μερικές φορές στο μυαλό μας.
Κι ενώ ποτέ δεν θα μετανιώσετε που νοιάζεστε βαθιά να είστε καλοί γονείς, υπάρχει απίστευτη ελευθερία στο να αφήσετε πίσω αυτές τις αυτοεπιβαλλόμενες πιέσεις και να επικεντρωθείτε σε ό,τι πραγματικά έχει σημασία.
Ακολουθούν 7 αστεία πράγματα που πίστευα ότι με έκαναν καλή μητέρα, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν:
Να κάνω σχολαστικά μπάνιο τα παιδιά κάθε μέρα
Τα παιδιά, εκτός κι αν έχουν κυλιστεί στη λάσπη, δεν χρειάζονται μπάνιο κάθε μέρα. Το καλοκαίρι ξεπλένω την άμμο, τον ιδρώτα και το αντηλιακό σχεδόν καθημερινά, αλλά το χειμώνα απλά ξηραίνει το δέρμα τους και προκαλεί εξανθήματα. Δύο σχολαστικά μπάνια την εβδομάδα είναι αρκετά και με γλιτώνουν από τη δύσκολη διαδικασία του να πλένω ένα αλαλάζον νήπιο και ένα προσχολικής ηλικίας παιδί. Εκτός αν τα παιδιά σας έχουν λερωθεί πραγματικά ή ήταν μια ιδιαίτερα ιδρωμένη μέρα, είναι μάλλον εντάξει.Η μικρή κηλίδα γιαουρτιού στο μάγουλό τους μπορεί να καθαριστεί με ένα πανάκι. Οι παιδίατροι θα σας πουν ότι η υπερβολική μπανιέρα μπορεί να αφαιρέσει τα φυσικά έλαια από το ευαίσθητο δέρμα, οδηγώντας σε έξαρση εκζέματος και δυσάρεστη ξηρότητα που χρειάζεται ακόμα περισσότερη φροντίδα.
Υπερβολικά περίπλοκες βραδινές ρουτίνες
Όλοι μας λέγαν ότι χρειαζόμαστε ρουτίνα πριν τον ύπνο. Μπάνιο, μασάζ, χαμηλός φωτισμός κατά το θηλασμό. Όλα αυτά κράτησαν περίπου μία ώρα.Τώρα, με το 4χρονο παιδί μας, έχουν προστεθεί περισσότερα τελετουργικά, όπως: 1) τραγούδι, 2) διάβασμα τριών βιβλίων, 3) ακρόαση τραγουδιού, 4) χορός, 5) παιχνίδι που έφτιαξε με τον μπαμπά, 6) αγκαλιά πριν τον ύπνο με τον αδερφό του, 7) βούρτσισμα δοντιών, 8) παιχνίδι “μπουρίτο”, 9) προσευχές, 10) δώδεκα αγκαλιές και φιλιά με συγκεκριμένη σειρά, 11) ένα ακόμα ποτήρι νερό, 12) μία ακόμα τουαλέτα, 13) ένα ακόμα ποτήρι νερό.Η ρουτίνα ξεκινά στις 15:45. Προκειμένου να ξανακερδίσω λίγο χρόνο, κρατώ μόνο το βούρτσισμα δοντιών και τις προσευχές, που μπορούν να γίνουν γρήγορα και με ευλάβεια.
Να αγοράζω βιολογικά προϊόντα
Tα τελευταία πέντε χρόνια στέκομαι στο διάδρομο των φρούτων και αποφασίζω αν θα ξοδέψω 2 δολάρια για ένα βιολογικό μήλο ή 50 σεντ για ένα συνηθισμένο και τελικά, μπερδεμένη, δεν αγοράζω καθόλου. Δεν πρόκειται να ασχολούμαι πια. Καλύτερα να τρώνε φρούτα και λαχανικά παρά όχι, και δεν μπορούμε να ξοδεύουμε $200 την εβδομάδα για μήλα. Η αλήθεια είναι ότι το πλύσιμο των προϊόντων και η εστίαση στο να καταναλώνουν τα παιδιά φρούτα και λαχανικά είναι που μετράει.
Αναγκάζω τα παιδιά μου να φάνε λαχανικά
Μία μητέρα που εαναγκάζει τα παιδιά της να φάνε λαχανικά, μόνο αλή μαμά δεν την κάνει αυτό. Το πρώτο μου παιδί το ανάγκαζα να φάει συγκεκριμένο αριθμό μπουκιών για να πάρει επιδόρπιο. Αυτό οδηγούσε σε διαπραγματεύσεις και συζητήσεις για το πόση ποσότητα μετράει ως “μπουκιά”.Με το δεύτερο παιδί εφαρμόζουμε τη μέθοδο “division of responsibility” της Ellyn Satter, που κάνει τα γεύματα πιο ειρηνικά. Σχεδόν πάντα.
Να είμαι υπομονετική αιωνίως
Συγγνώμη, αλλά μία πάντα μα πάντα υπομονετική και συγκαταβατική μαμά δεν σημαίνει αυτομάτως και τέλεια μαμά.
Προσπαθώ πολύ σκληρά να τιθασεύω τον θυμό μου. Αλλά μερικές φορές όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα: το ένα παιδί παίζει συνεχώς μουσική, το τηλέφωνο χτυπάει, το φαγητό καίγεται, και το άλλο κάνει ερωτήσεις με ψιλή φωνή. Και τότε χάνω την υπομονή μου.Το καλό είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τα πρώτα σημάδια που κάποιος χάνει την ψυχραιμία του . Ένα χρήσιμο μάθημα για το υπόλοιπο της ζωής τους στον έξω κόσμο.
Να έχω το αψεγάδιαστα καθαρό σπίτι
Προσφάτως μία φίλη μου είπε «Μακάρι να ήξερα ότι η μητρότητα είναι κυρίως να γίνεσαι καθαρίστρια». Και είναι αλήθεια. Καθαρίζω τέσσερις φορές τη μέρα το σπίτι. Ξεκολλάω διάφορα από το πάτωμα με τα νύχια μου, μαζέυω κάλτσες σκορπισμένες από δω κι από κει.
Όμως, τώρα -κυρίως γιατί μισώ τις δουλειές του σπιτιού- έχω αρχίσει να επιμένω σταδιακά να μαζεύουν τα ρούχα τους, να επιστρέφουν τα παιχνίδια μπάνιου και να βοηθούν με καθαρισμούς.
Το σπίτι δεν είναι τέλειο, αλλά δεν θέλω να γίνω και οσιομάρτυρας.
Να περνάω ολόκληρο το σαββατοκύριακο με τα παιδιά
Το πιο πολύτιμο που μου λείπει από την εποχή της ανεξαρτησίας είναι ο χρόνος μόνη στο σπίτι. Επομένως, έχουμε καθιερώσει μία μισή μέρα ελεύθερη, μία φορά την εβδομάδα, από τις 8 π.μ. έως τις 12 μ.μ., χωρίς παιδιά, δουλειές του σπιτιού ή ευθύνες.
Η επιθυμία για χρόνο μακριά από τα παιδιά μπορεί να φαίνεται εγωιστική, αλλά είναι απαραίτητη. Έρευνες δείχνουν ότι η συνεχής παρουσία και εμπλοκή κάθε Σαββατοκύριακο είναι εξαντλητική και, στην ουσία, αδύνατη χωρίς να χάσεις κομμάτια του εαυτού σου».
Πηγή: yourtango.com
