«Μαμά γιατί ο μπαμπάς μας άφησε;
Νιώθω την καρδιά μου να σπάει καθώς κοιτάζω τα μεγάλα καστανά της μάτια, τα δάκρυα ξεχειλίζουν στις άκρες αλλά δεν έχουν ακόμα κυλήσει στα μάτια και κρατάω τα μάτια της είναι ορθάνοιχτα και ξέρω πώς ελπίζει ίσως η απάντησή μου να είναι διαφορετική αυτή την φορά.
«Σ ‘αγαπώ. Λυπάμαι πολύ που ο μπαμπάς πήρε μια απόφαση η οποία μας πληγώνει αλλά το γεγονός ότι έφυγε δεν είναι δικό σου λάθος. Δεν είναι κακός άνθρωπος απλά πήρε μια κακή απόφαση που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους. Πραγματικά λυπάμαι σε πλήγωσε. Σ’ αγαπώ τόσο πολύ! Σ’αγαπώ περισσότερο απ’ όλους τους μπαμπάδες του κόσμου και πάντα θα σ’αγαπώ»
Αυτό απάντησα στην κόρη μου όταν με ρώτησε γιατί μας εγκατέλειψε ο μπαμπάς της και πρώην σύζυγός μου και πραγματικά ζορίστηκα πολύ γιατί η αλήθεια είναι ότι ήθελα να της πω:
“Ο μπαμπάς μας έφυγε γιατί είναι εγωιστής. Έφυγε γιατί δεν έβαλε ποτέ το παιδί του σε προτεραιότητα. Εύχομαι κάθε μέρα που περνάει να αντιλαμβάνεται τη ζημιά που προκάλεσε σε σένα και στην οικογένειά του. Είναι ένας απαίσιος άνθρωπος και η αλήθεια είναι ότι εύχομαι να μην τον ξαναδούμε ποτέ στην ζωή μας γιατί είμαστε πολύ καλύτερα τώρα που έφυγε.”
Πώς θα μπορούσα όμως να πω αυτά τα λόγια σε ένα παιδί που με κοιτάει με τα μάτια ορθάνοιχτα και περιμένει απαντήσεις; Τι μπορεί κανείς να απαντήσει σε ένα παιδί που φέρει το μισό DNA ενός ατόμου που προκάλεσε πόνο στην καρδούλα του αλλά δεν παύει να είναι ο πατέρας του;
Απλά το διαβεβαιώνεις ότι το αγαπάς πολύ. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλος είναι ο πόνος εκείνη την στιγμή και πόσο θυμό κουβαλάει κανείς. Μπορείς απλά να το διαβεβαιώσεις ότι το πρόσωπο εκείνο που έδωσε το μισό του DNA για να έρθει στον κόσμο δεν είναι κακός άνθρωπος και προπάντων δεν θέλησε ποτέ να βλάψει το ίδιο του το παιδί.
Αναγνωρίστε ότι η απόφασή του αυτή πληγώνει και αυτό επειδή το ίδιο το παιδί έχει ανάγκη να το ακούσει αυτό.
Να είστε ειλικρινείς και παραδεχτείτε το γεγονός ότι δεν έχετε όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που το απασχολούν. Πείτε του ότι αναγνωρίζετε το γεγονός ότι είναι αναστατωμένο και ότι θα είστε πάντα εκεί όταν χρειαστεί και θελήσει να μιλήσει σε κάποιον. Υπενθυμίστε σε σταθερή και ημερήσια βάση πόσο υπέροχος/υπέροχη είναι, ενισχύοντας το γεγονός ότι ο γονιός δεν έφυγε εξαιτίας του/της.
Πείτε ότι ο μπαμπάς μπορεί να έφυγε αλλά – ευτυχώς – όταν το έκανε άφησε το καλύτερο κομμάτι του εαυτού του πίσω του.»
Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας ιστορία στο [email protected]
