Αν πιστεύετε ότι το μικρό σας ξεπερνάει τα όρια και θέλει πάντα να γίνεται το δικό του, εδώ είναι μερικοί τρόποι ώστε να διαχειριστείτε τις εκρήξεις του.
Ήμουν σε ένα σουπερμάρκετ την περασμένη εβδομάδα, όταν ξαφνικά άκουσα τσιρίδες και κλάματα. Ήταν ένα παιδάκι προσχολικής ηλικίας που ικέτευε τη μαμά του να του αγοράσει ένα από εκείνα τα μπιμπερό με γεύση φρούτου. Συγκεκριμένα ήθελε τη γεύση κεράσι.
– “Μαμά, μπορώ να έχω αυτό;” ρώτησε το κοριτσάκι.
– «Όχι αγάπη μου, άφησε το κάτω» απάντησε χαμογελαστά η μητέρα.
– «Αλλά, μαμά, δεν έχω τέτοιο.»
– «Έχουμε πολλά γλυκά στο σπίτι», υπενθύμισε η μητέρα.
– «Αλλά τέτοιο δεν έχω», επανέλαβε το κοριτσάκι.
– «Είπα όχι», απάντησε η μητέρα.
Το κοριτσάκι λύγισε και μάζεψε τα χεράκια γύρω από τα γόνατά της, το πρόσωπό της κοκκίνισε και έβαλε σε εφαρμογή την στρατηγική της: το δυνατό κλάμα. Στο μεταξύ οι φωνές και το κλάμα της τους έκαναν το επίκεντρο του σουπερμάρκετ με τους υπόλοιπους ανθρώπους να κοιτάζουν χωρίς καμία διακριτικότητα.
«Βάλτο στο καλάθι» είπε η μητέρα «αλλά δεν θα το ακουμπήσεις αν δεν φας το φαγητό σου πρώτα», συμπλήρωσε.
«Μπορώ να το δοκιμάσω μόνο στο αυτοκίνητο;» ρώτησε το κοριτσάκι.
«Θα μιλήσουμε γι ‘αυτό όταν φτάσουμε στο αυτοκίνητο.»
Τα δάκρυα του μικρού κοριτσιού μετατράπηκαν σε χαμόγελο μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, αφού πήρε ότι ήθελε.
Σε αυτή την θέση έχουν βρεθεί λίγο πολύ όλοι οι γονείς. Προσπαθούν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να διαπραγματευτούν ήρεμα με τα παιδιά τους. Άλλες φορές το καταφέρνουν, άλλες πάλι όχι. Το μυστικό της επιτυχίας ωστόσο φαίνεται πώς είναι η συνέπεια.
Την επόμενη φορά που θα πείτε όχι σε κάτι, καλό είναι να το εννοείτε. Αν αλλάξετε γνώμη το παιδί σας όχι μόνο θα φάει περισσότερα γλυκά αλλά θα πιστεύει πώς η γνώμη της μαμάς αλλάζει πανεύκολα και δεν θα σας πάρει στα σοβαρά την επόμενη φορά που θα απαγορεύσετε κάτι – το οποίο ενδεχομένως θα είναι και πιο σοβαρό.
Δοκιμάστε τις παρακάτω τακτικές:
«Με ρώτησες και σου απάντησα»
Την επόμενη φορά που το παιδί σας θα ζητήσει σοκολάτα, επαναλάβετε το παρακάτω σενάριο όσες φορές χρειαστεί.
– Παιδί: «Μαμά, μπορώ να έχω σοκολάτα;»
– Μητέρα: «Όχι γλυκιά μου.»
– Παιδί: «Θέλω μόνο μία.»
– Μητέρα: «Με ρώτησες και σου απάντησα.»
– Παιδί: «Ποτέ δεν μου παίρνεις τίποτα.»
– Μητέρα: «Με ρώτησες και σου απάντησα.»
Εάν το παιδί συνεχίζει να σας ρωτά, επαναλάβετε απλώς την απάντησή σας ξανά και ξανά σε σταθερό τόνο.
«Το έχουμε συζητήσει.»
– Παιδί: «Μπορεί να κοιμηθώ στην γιαγιά σήμερα;»
– Μητέρα: “Όχι, κοιμήθηκες στη γιαγιά την περασμένη εβδομάδα.”
– Παιδί: «Σε παρακαλώ;»
– Μητέρα: «Δεν θα το ξανασυζητήσουμε.»
– Παιδί: «Αλλά …»
Στη συνέχεια απλά ετοιμάστε το παιδί ώστε να φύγετε χωρίς λόγια. Το πιθανότερο είναι να καταλάβει πώς ότι είπατε το εννοείτε.
«Αυτή η συζήτηση έχει τελειώσει».
– Παιδί: «Μπορώ να πάω βόλτα με το ποδήλατό;»
– Μητέρα: «Όχι, βρέχει έξω.”
– Παιδί: «Αλλά εγώ θα φορέσω το αδιάβροχο και θα προσέχω στο δρόμο.»
– Μητέρα: «Αυτή η συζήτηση έχει τελειώσει».
– Παιδί: «Σε παρακαλώωωω;”
– Μητέρα: «Με ρώτησες και σου απάντησα. Δεν θα το ξανασυζητήσουμε.»
Θυμηθείτε τις προηγούμενες στρατηγικές και εφαρμόστε τις.
«Η απόφαση έχει ληφθεί, αν με ξαναρωτήσεις θα υπάρξουν συνέπειες.»
– Παιδί: «Μπορώ να παίξω με το ipad;»
– Μητέρα: «Όχι το φαγητό είναι έτοιμο και ξέρεις ότι δεν επιτρέπεται να παίζουμε ηλεκτρονικά όταν τρώμε.»
– Παιδί: «Θα προσέχω και δεν θα το λερώσω.»
– Μητέρα: «Η απόφαση έχει ληφθεί. Αν με ξαναρωτήσεις θα υπάρξουν συνέπειες.»
– Παιδί: «Μα το υπόσχομαι.»
– Μητέρα: Σου είπα να μην με ξαναρωτήσεις. Δεν θα παίξεις με το Ipad για το υπόλοιπο της ημέρας.»
Να είστε προετοιμασμένη για μερικά ξεσπάσματα μέχρι το παιδί σας να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να σας αλλάξει γνώμη. Αυτό είναι μέρος της διαδικασίας.
Στο τέλος το παιδί θα συνειδητοποιήσει ότι τίποτα δεν θα σας αλλάξει άποψη. Έτσι θα κερδίσετε το σεβασμό του παιδιού και θα δημιουργήσετε μια σχέση όπου το παιδί θα αποδέχεται τις αποφάσεις σας με την πρώτη. Μην ξεχνάτε ότι ο καλύτερος σας φίλος είναι ο χρόνος, η υπομονή και η επιμονή. Δεν θα χτίσετε αυτή την σχέση μέσα σε μια μέρα αλλά με τον καιρό θα τα καταφέρετε.
