Τα παιδιά μπορεί να είναι κτητικά για διάφορους λόγους, ιδιαίτερα κατά τη νηπιακή ηλικία που τα θεωρούν όλα δικά τους. Τα σημάδια κτητικότητας περιλαμβάνουν:
- Απροθυμία να μοιραστούν τα παιχνίδια
- Απροθυμία να μοιραστούν έναν γονέα, και τους δύο γονείς, ή έναν αγαπημένο φίλο.
- Κτητικότητα πάνω από ένα νέο αδερφάκι
- Κτητικότητα πάνω από ένα χώρο ή το αγαπημένο μέρος του δωματίου ή ένα πράγμα.
- Απροθυμία να παίξουν με άλλα παιδάκια ή να κάνουν άλλες δραστηριότητες
Εάν το παιδί σας είναι κτητικό κατά τη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας, είναι στο χέρι σας ως γονείς να ασχοληθείτε με αυτό το αναπτυξιακό στάδιο, ενθαρρύνοντάς το να μοιράζεται τα πράγματά του. Ωστόσο, ένα παιδί μπορεί να είναι κτητικό, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας αλλά και μετά, για διάφορους λόγους, όπως ένα διαζύγιο, μια μετακόμιση, ένα νέο σχολείο, την απώλεια ενός γονέα ή κάποιου αγαπημένου προσώπου, τη γέννηση ενός νέου μέλους στην οικογένεια και άλλα. Εδώ είναι μερικές καταστάσεις που χρήζουν προσοχής.
Διαζύγιο
Η 34χρονη Χρύσα, μητέρα ενός κοριτσιού, θυμάται: «Για την κόρη μου, ο χωρισμός μας με τον πατέρα της, διέλυσε τον κόσμο της. Ήταν μόλις 3 ετών και γινόταν πολύ κτητική μαζί μου κάθε φορά που πηγαίναμε στο πάρκο και άλλα παιδάκια θέλανε να παίξουν μαζί μας. Έγινε μάλιστα τόσο κτητική που δεν ήθελε ούτε τα παιδάκια του φιλικού και οικογενειακού μας περιβάλλοντος. Είναι λογικό για την ηλικία της να μην θέλει να μοιράζεται τα παιχνίδια της, αλλά σταμάτησε να δίνει ακόμη και στην καλύτερή της φίλη. Αν κάποιο άλλο παιδάκι ερχόταν να παίξει μαζί τους, αναστατωνόταν επειδή φοβόταν ότι θα χάσει την καλύτερή της φίλη, όπως έγινε με την οικογένειά μας».
Τα παιδιά των χωρισμένων γονιών που είναι αναγκασμένα να μοιράζονται τον χρόνο τους με τους γονείς τους, ανάμεσα σε δύο σπίτια, είναι λογικό να μην θέλουν να μοιραστούν κάτι άλλο, όπως ένας αγαπημένος φίλος ή ακόμη και ο γονιός τους. Μην εκπλαγείτε αν ξαφνικά το παιδί σας δεν θέλει να μοιράζεστε τον ελεύθερο σας χρόνο με κάποιον άλλον.
Καινούργιο αδερφάκι
Μερικά παιδιά βγάζουν μια ζήλια προς το νέο μέλος της οικογένειας ή μπορεί να μη θέλουν να μοιραστούν το μωρό με τους γονείς ή άλλους συγγενείς αλλά πιο πολύ απ’ όλα δυσκολεύονται να μάθουν να μοιράζονται την καθημερινότητα τους με το νέο αδερφάκι. Μην εκπλαγείτε αν το παιδί σας δυσκολεύεται να μοιραστείτε το οτιδήποτε, ακόμη και ένα κουτάλι ή την αγκαλιά σας. Το παιδί σας μπορεί επίσης να μεταφέρει αυτή τη ζήλια στο σχολείο και τους φίλους του.
Μετακόμιση
Όταν μετακομίζετε σε κάποιο καινούργιο μέρος, πρέπει πάντα να φέρετε μαζί σας κάτι από το παλιό, αλλά όχι όλα. Όπως οι μεγάλοι δυσκολεύονται να «αποχαιρετίσουν» ένα παλιό σπίτι, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα παιδιά. Μια μετακόμιση ή ανακαίνιση μπορεί να κάνει τα παιδιά να γίνουν κτητικά με τα παιχνίδια ή τον χώρο, λόγω της προσαρμογής. Θέλουν χρόνο για να αισθανθούν σταθερότητα και ασφάλεια και οποιαδήποτε «απειλή» μπορεί να προκαλέσει προβλήματα συμπεριφοράς.
Απώλεια ενός γονέα ή κάποιου αγαπημένου προσώπου
Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να κάνει ένα παιδάκι να αισθανθεί ότι ο κόσμος του κυριολεκτικά γκρεμίζεται. Αν ένα παιδί μετά από ένα τέτοιο γεγονός προσκολλάει στον ένα γονέα ή και στους δύο, αυτό συμβαίνει επειδή ανησυχεί ότι θα τον/τους χάσει. Μετά από μια τόσο σκληρή εμπειρία, είναι απολύτως κατανοητό.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας;
Όταν κάποιο από τα παραπάνω σενάρια συμβαίνει, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να διατηρήσει την αισιοδοξία και την θετική του σκέψη. Προσπαθήστε να:
- Πείτε στο παιδί σας τουλάχιστον ένα πράγμα το οποίο δεν χρειάζεται να μοιράζεται.
- Μην δίνετε σημασία όταν το παιδί σας μοιράζεται τον χρόνο του με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο ώστε να μειωθεί η ανάγκη του να αισθάνεται «κτητικότητα» πάνω από αυτό το πρόσωπο.
- Αναγνωρίστε το γεγονός ότι αυτή η συμπεριφορά έρχεται συνήθως από την έλλειψη ασφάλειας. Ίσως θα πρέπει αν εξετάσετε το ενδεχόμενο να παίζετε και να περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί στην περίπτωση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου ή ενός διαζυγίου.
- Υπομονή: σε εύθετο χρόνο και με την αγάπη, η φάση αυτή θα περάσει και το παιδί σας αισθανθεί πιο ασφαλής.
Με υπομονή, μοντελοποίηση, σωστή κοινωνική συμπεριφορά, θα καταφέρετε να κάνετε τους μικρούς μας φίλους να αισθανθούν ασφαλείς και να ξεπεράσουν αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα συμπεριφοράς.
