Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε, μοιράζοντας το ίδιο δωμάτιο με τον αδελφό ή την αδελφή μας. Αλλά και τώρα σε πολλές οικογένειες λόγω έλλειψης χώρου τα παιδιά μοιράζονται το ίδιο δωμάτιο.
Και αν και δικά σας παιδιά μοιράζονται το ίδιο υπνοδωμάτιο, προφανώς ακούτε γκρίνια, γκρίνια και γκρίνια. Σπάνια τα παιδιά χαίρονται που έχουν το ίδιο δωμάτιο με τον αδερφό ή την αδερφή τους, κι όταν αυτό συμβαίνει, κρατάει για λίγο.
Παρακάτω είναι κάποια από τα πιο συχνά παράπονα που ακούτε από εκείνα:
«Είναι κακιά/κακός»: Συνήθως ακολουθείται από το «Δεν μου συμπεριφέρεται ωραία» ή «Με είπε κακιά/ κακό» Αυτό θα σας κάνει να αναρωτηθείτε πόσους τρόπους μπορούν να βρουν τα παιδιά για να πουν το ίδιο πράγμα;
«Δεν πάει για ύπνο!» Ή το αντίθετο: «Δεν με αφήνει να κοιμηθώ!»
«Μου έκλεψε το αρκουδάκι μου!», θα λέει ο γιος σας ενώ η κόρη σας θα φωνάζει «Μου πήρε την κούκλα μου!»
Σύντομα τα πράγματα θα γίνουν πιο βίαια με τις αξιώσεις της φυσικής επαφής. «Με χτύπησε στο πόδι» ή «Με χαστούκισε.» Ακολουθούν φωνές και κλάματα, συμπεριλαμβανομένων των κόκκινων σημαδιών από μώλωπες και γρατζουνιές σ’ όλο το σώμα.
«Φοβάται» , θα λέει το ένα παιδί στην αρχή. «Τώρα φοβάμαι κι εγώ», θα προσθέτει. Στη συνέχεια θα προσπαθούν και τα δύο να σας εξηγήσουν πώς κάτι κρυμμένο υπάρχει κάτω από το κρεβάτι ή την ντουλάπα. Δεν θα μπορέσετε να εξακριβώσετε ποιος το ξεκίνησε αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν θα τους επιτρέψετε ξανά να δουν τηλεόραση μέχρι αργά, γιατί είναι κακή επιρροή.
«Μου φώναξε!». «Με κοίταξε άγρια!». «Δεν σταματάει να με κοιτάζει!» Αυτές τις φράσεις πιθανότατα τις ακούτε συχνά πυκνά από το υπνοδωμάτιο και αναρωτιέστε πότε πρέπει να σηκωθείτε.
«Μιλάει όλη την ώρα!» «Τραγουδάει δυνατά!» «Διαβάζει και με ενοχλεί το φως!» Λοιπόν ήρθε η ώρα, να επιβάλλετε την τάξη!
«Μπορώ να έχω το δικό μου δωμάτιο;» ή «Πότε επιτέλους θα αποκτήσω το δικό μου δωμάτιο;»
