Η περίοδος μετά τον τοκετό μπορεί να φέρει απίστευτη χαρά αλλά και αμέτρητες προκλήσεις.
Μαμάδες μοιράζονται χωρίς φίλτρο τα πιο “τρελά” πράγματα που έκαναν τότε – από αστεία στιγμιότυπα μέχρι αυθόρμητες αποφάσεις που μόνο μια νέα μαμά μπορεί να καταλάβει. Όπως η μαμά αυτής της ιστορίας που με ένα post στο Instagram έκανε κι άλλες μητέρες να αποκαλύψουν τα πιο παράξενα πράγματα που βίωσαν μετά τον τοκετό.
«Όταν μόλις είχα γεννήσει την κόρη μου, Άλμα, υπέφερα από τις ατελείωτες άτυπνες νύχτες, όπως όλες οι μαάδες. Όμως εκείνη λάτρευε τους μεγάλους θηλασμούς όταν ήταν νεογέννητη ,που μερικές φορές διαρκούσαν μέχρι και 40 λεπτά. Ο χρόνος σταμάτησε πια να έχει σημασία. Ήμασταν μόνο εμείς, καθισμένες στην πολυθρόνα, για αυτό που έμοιαζε με μια αιωνιότητα μέσα στη σκοτεινή, σιωπηλή νύχτα. Τότε ήταν που ξεκίνησα να έχω έναν εφιάλτη στον ξύπιο μου. Ένιωθα ότι μέσα στο δωμάτιο βρισκόταν μία γυναίκα με αραιά, λιγδιασμένα γκρίζα μαλλιά, γερασμένο δέρμα και φορούσε ένα λευκό νυχτικό. Δεν ούρλιαξα ποτέ, ούτε μετακινήθηκα από την πολυθρόνα -ήξερα ότι δεν ήταν πραγματική- κ απλώς αποδεχόμουν την τρομακτική της παρουσία. Όταν η μικρή άρχισε να κοιμάται χωρίς διακοπή τη νύχτα, ο εφιάλτης σιγά σιγά άρχισε να φθίνει και στο τέλος εξαφανίστηκε. Ξέρω ακούγεται περίεργο, αλλά θεωρώ πως είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος κατά τη λοχεία. Είσαι πραγματικά στον κόσμο σου, κουρασμένη σε τέτοιο σημείο που ορισμένες φορές δεν νιώθεις καν άνθρωπος και το άγχος σου εμφανίζεται με διάφορους τρόπους. Συνεπώς, συμπάσχω με όλες τις μαμάδες που κάτω απο ένα Instagram post γράφουν τις δικές τους αλλόκοτες ιστορίες λοχείας», ανέφερε μία μητέρα.
Μαμάδες μοιράζονται τις πιο αλλόκοτες ιστορίες λοχείας
Τα σχόλια με την κάθε ιστορία χαρακτηρίζονταν από συγκιντικά μέχρι ξεκαρδιστικά. Αλλωστε το να μαθαίνεις πώς να φροντίζεις έναν ολοκαίνουργιο άνθρωπο ενώ ταυτόχρονα επουλώνεσαι σωματικά και συναισθηματικά είναι μια εμπειρία που συχνά αγγίζει και τα δύο αυτά άκρα μέσα στην ίδια κιόλας μέρα.
«Περπατούσα μέχρι το καφέ της γειτονιάς και συνειδητοποίησα, ότι φορούσα μόνο… το μωρό στον μάρσιπο από πάνω. Ούτε σουτιέν, ούτε καν μπλουζάκι. Μόνο το μωρό», έγραψε μία μαμά.
Μία άλλη αποκάλυψε, ότι είχε ξυπνήσει τόσο πολύ κουρασμένη μετά από μία ξάγρυπνη νύχτα με το μωρό, που έφτιαξε δύο καφέδες: έναν για εκείνη, έναν για το μωρό της. Μία τρίτη μαμάανέφερε, ότι από το άγχος που της
Μια άλλη μαμά ανέδειξε την αγχώδη προσκόλληση που νιώθουν πολλοί νέοι γονείς προς τα μωρά τους, γράφοντας ότι: «Έβαζα τον άντρα μου να στέκεται στο μπάνιο κρατώντας το μωρό όσο εγώ έκανα ντους, ώστε να μπορώ να το βλέπω συνεχώς».
Μία ακόμη μαμά αποκάλυψε τη μέθοδο να διαχειριστείς αυτές τις διακοπές πολύτιμων στιγμών, όπως του υπνου. «Έχει τύχει να βγω 3 τη νύχτα έξω με το μπουρνούζι για να χτυπήσω έναν θάμνο με ένα ξύλο, επειδή ένας βάτραχος έκρωζε συνεχώς έξω από το παράθυρό μου κι εγώ ήθελα απεγννωσμένα να κοιμηθώ».
Όσο για τα νεύρα και το στρες της ανατροφής ενός μωρού; Μία μαμά αγόρασε μία σειρά από πιάτα και όταν έφτανε στα όριά της έβγαινε στο μπαλκόνι και έσπαγε ένα. Ακούγεται αρκετά έξυπνο και, ομολογουμένως, εκτονώνει.
Γιατί είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε αυτές τις εμπειρίες;
Φυσικά, η περίοδος της λοχείας μπορεί να προκαλέσει πολύ δύσκολα συμπτώματα, όπως κατάθλιψη, η οποία χρειάζται θεραπεία από επαγγελματία ψυχικής υγείας και βεβαίως, στήριξη από το περιβάλλον της νέας μαμάς. Μερικές φορές όμως, είναι υγιές να γυρίζεις πίσω σε εκείνη την περίοδο και με χαλαρή αίσθηση χιούμορ να συγχωρείς τον εαυτό σου που έκανες κάποια λάθη ή ένιωσες ντροπιασμένη ή γελοία. Με το να μοιραστείς αυτές τις στιγμές παίρνεις δύναμη, αλλά βοηθάς και άλλες μαμάδες να δουν, ότι δεν έχει σημασία πόσο παράξενη μπορεί να είναι η εμπειρία της λοχείας, πάντα υπάρχει μία άλλη μαμά που θα βρεθεί στη θέση σου και θα καταλάβει πώς ένιωσες ή πώς νιώθεις, ακόμη κι αν δεν το κάνει κανείς άλλος γύρω σου.
Αυτή η αίσθηση της συναδελφικότητας και της κοινότητας που προσφέρουν αυτές οι ιστορίες στις νέες μαμάδες, δεν θα πρέπει να απαξιώνονται. Ανταλλάσσοντας την ντροπή με την ανοιχτή καρδιά μεταξύ μας, βοηθάμε όλους να νιώθουν ότι τους βλέπουν και αναγνωρίζουμε τους συχνά ανομολόγητους αγώνες που συνοδεύουν τη νέα γονεϊκότητα.
