Στις 16 Σεπτεμβρίου, η ανάρτηση μίας νέας μαμάς έκανε τον γύρο του διαδκτύου.
Και όχι επειδή ήταν όχι επειδή ήταν επιμελημένη ή στημένη, αλλά επειδή ήταν ωμή. «Θέλω απλά να ουρλιάξω στο κενό για ένα δευτερόλεπτο. Έχω γεννήσει εδώ και δέκα μήνες και είμαι πρώτη φορά μαμά. Δεν έχω ιδέα τι στο καλό είμαι πια, τα οικονομικά μας είναι χάλια, ο άντρας μου κι εγώ είμαστε σαν δύο καράβια μέσα στη νύχτα που περισσότερες φορές συγκρούονται παρά συναντιούνται. Νιώθω απολύτως μόνη και υπάρχουν μέρες που απλά νιώθω ότι όλοι και όλα θα ήταν καλύτερα, αν δεν ήμουν εδώ. Όλα μοιάζουν 1 εκατομμύριο φορές πιο δύκσκολα από ότι θα έπρεπε να είναι και κάθε μέρα νιώθω ότι παλεύω να μην βουλιάξω…», έγραψε.
Το κενό που έγινε συμπόρευση
Η ειλικρίνειά της νέας αυτής μαμάς αποτέλεσε μια υπενθύμιση ότι αυτό που μοιάζει σαν να φωνάζεις στο κενό, συχνά φτάνει σε άλλες μητέρες που στέκονται στο ίδιο σκοτάδι. Μέσα σε λίγες ώρες, εκατοντάδες μαμάδες, πολλές άγνωστες μεταξύ τους, γέμισαν την ενότητα των σχολίων της με λόγια συμπόνιας, επιβεβαίωσης και μιας ήσυχης αλληλεγγύης.
Όταν μία μαμά γράφει «κι εγώ», είναι μία τρανταχτή απόδειξη, ότι και κάποιος άλλος βιώνει ή βίωσε κάτι αντίστοιχο. Αυτές οι λέξεις μπορεί να γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ μοναξιάς και σύνδεσης. Και παρακάτω, μαμάδες μοιράστηκαν ένα λόγο αγάπης και υποστήριξης.
«Μην υποτιμάς πόσο δύσκολος μπορεί να είναι ο πρώτος χρόνος της μητρότητας. Να είσαι ευγενική με τον εαυτό σου. Κάνεις τέλεια δουλειά και όλα θα γίνουν πιο εύκολα σύντομα»
«Μην νιώθεις ντροπή και να ξέρεις ότι υπάρχουν πηγές και βοήθεια. Το χρωστάς στον εαυτό σου και στο μωρό. Φαντάσου το χειρότερο! Δεν είναι κακό να ζητάς βοήθεια. Το ‘χεις. Αγκαλιές και προσευχές.
Η σιωπηλή κρίση της μοναξιάς μετά τη γέννα
Είναι συχνά αόρατη, αλλά είναι μία από τις πιο συνηθισμένες εμπειρίες των νέων μαμάδων. Αφότου σταματήσουν σιγά σιγά οι ορδές επισκεπτών τις πρώτες μέρες, μπορεί να συλλάβουν τον εαυτό τους στις 2 τα ξημερώματα, να φροντίζουν το μωρό ενώ νιώθουν παντελώς αόρατες. επισκέπτες, πολλές βρίσκοντ
Σύμφωνα με τον CDC, περίπου 13% των γυναικών που γέννησαν πρόσφατα εμφανίζουν συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης και μελέτη που δημοσιεύθηκε στο StatPearls εκτιμά, ότι 1 στις 7 μητέρες θα βιώσουν περιγεννητική κατάθλιψη τον πρώτο χρόνο. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, ο συνδυασμός των ορμονικών αλλαγών, η έλλειψη ύπνου και η σύγχρονη απομόνωση της ανατροφής μωρών μακριά από την οικογένεια ή την κοινότητα, δημιουργεί το τέλειο περιβάλλον για την συναισθηματική αποστράγγιση. Επίσης, σε μία κουλτούρα που αποθεώνει τις μαμάδες που τα κάνουν όλα, συχνά αποσιωπούν τον πόνο τους, ώστε να εμφανίζονται ικανές και άξιες σεβασμού.
Το να δίνεις όνομα σε αυτή τη μοναξιά είναι δυνατό. Μετατρέπει έναν ιδιωτικό πόνο σε κάτι κοινό και αυτή η αναγνώριση μπορεί να γίνει το πρώτο βήμα για να βρεθεί σύνδεση, φροντίδα και αποκατάσταση.
Το χάσμα μεταξύ προσδοκίας και πραγματικότητας
Σύμφωνα με το Postpartum Support International, η περιγεννητική διάθεση και διαταραχές άγχους είναι πολύ περισσότερο συνηθισμένες από όσο φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος. Και ακόμη, το στίγμα και οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες συχνά αποτρέπουν τις μαμάδες από το αναζητήσουν βοήθεια. Οι ειδικοί σημειώνουν, ότι οι πρώτο μήνες της μητρότητας ενδεχομένως να μοιάζουν σαν μία συναισθηματική σύγκρουση μεταξύ χαράς και εξάντλησης, ένα χρονικό διάστημα, οπότε πολλές μαμάδες πιέζονται να νιώθουν ευγνώμονες, ακόμη και αν είναι εντελώς διαλυμένες.
Έρευνες, επίσης, έχουν δείξει, ότι αυτό το χάμα μεταξύ προσδοκίας και πραγματικότητας μπορεί να ενισχύσει τα συναισθήματα αποτυχίας ή απομόνωσης ανάμεσα στις νέες μαμάδες, ακόμη κι αν αυτές οι αντιδράσεις είναι ένα φυσιολογικό μέρος της περιόδου μετά τον τοκετό.
Πώς να ξανασταθείς στα πόδια σου
Εάν η ιστορία της νέας αυτής μαμάς σου ακούγεται οικεία υπάρχουν τρόποι να κάνεις την επόμενη μέρα σου λίγο πιο εύκολη. Η θεραπεία από την επιλόχεια μοναξιά δεν απαιτεί υπερπροσπάθεια. Ξεκινά με απλά, μικρά, εφικτά βηματάκια που υπενθυμίζουν στο σώμα σου και το μυαλό σου, ότι έχεις υποστήριξη.
Άνοιξε την καρδιά σου
Στείλε ένα μήνυμα σε μια φίλη, μίλησε με μια άλλη μαμά online, ή αναφέρσου στα συναισθήματά σου στη γυναικολόγο ή στον παιδίατρο. Δεν χρειάζεσαι τις τέλειες λέξεις, μόνο μια αρχή.
Ξεκουράσου έστω σε μικρές δόσεις
Ακόμη και μικρές δόσεις ενός μη διακεκομμένου ύπνου ή ένας ήρεμος 10λεπτος περίπατος μπορούν να επαναφέρουν το νευρικό σου σύστημα. Δεν είναι πολυτέλεια, είναι θεραπεία.
Δημιούργησε μία στιγμή σύνδεσης κάθε μέρα
Είτε συναντήσεις μία άλλη μαμά για καφέ, είτε μπεις σε μία ομάδα νέων μαμάδων ή μοιραστείς ένα «κι εγώ» στην ιστορία μίας άλλης μαμάς, η σύνδεση μπορεί να απαλύνει το όποιο βάρος νιώθεις.
Ζήτησε βοήθεια σαν να είναι κάτι φυσιολογικό, επειδή είναι
Οικογένεια, φίλοι, θεραπευτές ή online γκρουπ όλα μετράνε. Δεν θα πρέπει να περιμένεις μέχρι να φτάσεις στα άκρα για να αξιώσεις φροντίδα.
Η φροντίδα του εαυτού σου είναι μέρος της μητρότητας. Κάθε πράξη ξεκούρασης, φροντίδας ή ειλικρίνειας ενισχύει την ικανότητά σου να είσαι εκεί για σένα και το μωρό σου.
Το να ζητάς βοήθεια δεν είναι αδυναμία, είναι επιβίωση. Είτε στο διαδίκτυο, είτε στη θεραπεία, είτε χτίζεις αυτήν την κοινότητα σιγά σιγά με έναν καφέ τη φορά, το αξίζεις. Γιατί μερικές φορές, το πιο γενναίο που μπορεί να κάνει μια μητέρα είναι να ψιθυρίσει στο κενό και να εμπιστευτεί ότι κάποιος θα της απαντήσει.
