Ίσως για πρώτη φορά το παιδί σου να λείπει από το σπίτι πολλές ώρες, λόγω σχολείου και να βιώνει διάφορα νεά πράγματα.
Όμως, όταν το ρωτάτε για αυτό, σας δίνει μονολεκτικές απαντήσεις. Ενοχλητικό, ανησυχητικό και καθόλου βοηθητικό. Μέρος του προβλήματος είναι το «γιατί και πώς» των ερωτήσεών σας. Και για να είστε δίκαιοι με το παιδί σας, μπορεί εν μέρει να φταίει το ότι είναι κουρασμένο ή ότι ανυπομονεί για τις διασκεδαστικές του δραστηριότητες μετά το σχολείο και θέλει να αφήσει πίσω του την ημέρα στο σχολείο.α μικρά παιδιά δεν είναι ότι δεν θέλουν να σας μιλήσουν, απλώς δεν ξέρουν πραγματικά πώς να το κάνουν. Μπορεί να μην έχουν τις σωστές λέξεις για να σας πουν σημαντικά πράγματα. Είναι στο χέρι σας να το βοηθήσετε, χρησιμοποιώντας ποιοτικές ερωτήσεις, να τα ακούτε προσεκτικά, να δίνετε σημασία στη γλώσσα του σώματος και να χτίζετε την εμπιστοσύνη του απέναντί σας.
Ποιοτικές ερωτήσεις
Δεν είναι απαραίτητα κακό να κάνετε ερωτήσεις στο παιδί, που επιδέχονται μονολεκτική απάντηση τύπου «ναι» ή «όχι». Χρειάζεται απλά μετά να κολουθήσει μία ερώτηση τύπου «γιατί συνέβη αυτό» ή «πώς». Οι ερωτήσεις «ποιος», «πότε», «πού» είναι κλειστές. Μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί; «Πέρασες ωραία σήμερα στο σχολείο;» Το παιδί θα απαντήσει: «Ναι». Τότε μπορείτε να συνεχίσετε ρωτώντας: «Τι ηταν αυτό που σε έκανε να περάσεις καλά;»
Δεν εγγυάται κανείς, ότι θα απαντήσει ανοιχτά, αν του κάνετε μία ερώτηση που δεν ενέχει μονολεκτική απάντηση, αλλά συνεχίστε, επειδή τελικά θα συνειδητοποιήσει, ότι χαίρεται να το ρωτάτε.
Αντανάκλαση
Αυτό είναι ακριβώς όπως ακούγεται: εσύ να αντανακλάς τις απαντήσεις του παιδιού, χρησιμοποιώντας ελαφρώς διαφορετικές λέξεις. Γιατί είναι αυτό σημαντικό; Δείχνει ότι το ακούς, ότι περιμένεις να συνεχίσει, ότι δεν το κρίνεις ούτε βιάζεσαι να λύσεις το πρόβλημα.
Παιδί: Μισώ τα μαθηματικά!
Εσύ: Ουάου, δεν σου αρέσουν τα μαθηματικά;
Παιδί: Τα κλάσματα είναι χαζά!
Εσύ: Τα κλάσματα είναι δύσκολα να τα καταλάβεις;
Ζήτησέ του να διορθώσει οτιδήποτε κατάλαβες λάθος και μετά επανέλαβε τη διορθωμένη αντανάκλαση.
Η αντανάκλαση επιτρέπει στο παιδί σου να κάνει το επόμενο βήμα χωρίς εσύ να το καθοδηγείς. Αυτή είναι η αρχή για να μάθει πώς να σκέφτεται και να επικοινωνεί αυτά που του συμβαίνουν στη ζωή του, όταν δεν είσαι κοντά.
Ακούστε το προσεκτικά
Ως γονείς που έχουμε συνηθίσει να λύνουμε προβλήματα, αυτό μπορεί να αποτελεί πρόκληση. Το να ακούμε το παιδί σημαίνει ακριβώς αυτό. Όχι να λύσουμε το πρόβλημα. Το να το ακούσουμε σημαίνει να δώσουμε προσοχή στο τι λέει, ποιες λέξεις χρησιμοποιεί, τον τόνο της φωνής του και τη γλώσσα του σώματος.
Δώστε σημασία στη γλώσσα του σώματος
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο για τη γλώσσα του σώματος είναι ότι ξεπερνά όλες τις γλώσσες και τους πολιτισμούς. Και ενώ μαθαίνουμε να μη λέμε κάποια πράγματα ή ακόμα και να λέμε ψέματα με το στόμα μας, το σώμα μας δεν μαθαίνει ποτέ να λέει ψέματα. Διαβάζεις ήδη ασυνείδητα τη γλώσσα του σώματος. Αν ήμουν στοιχηματίας, θα στοιχημάτιζα ότι ξέρεις πότε το παιδί σου κρύβει κάτι, νιώθει άβολα, είναι λυπημένο ή θυμωμένο, χαρούμενο ή περήφανο, χωρίς να πει ούτε λέξη. Αυτή την ίδια ικανότητα θα χρησιμοποιήσεις όταν ακούς το παιδί σου με προσοχή. Κουνάει το κεφάλι του «ναι» ενώ λέει «όχι» ή το αντίστροφο; Κρατάει βλεμματική επαφή; Κινείται νευρικά, κοκκινίζει, δείχνει άγχος;
Μερικές φορές αυτά τα μικρά σημάδια μπορεί να σημαίνουν ότι χρειάζεται να μιλήσεις ιδιαιτέρως με το παιδί. Μπορεί να νιώθει άβολα να μοιραστεί κάτι μπροστά σε αδέλφια ή άλλους ανθρώπους. Δίνεις σημασία στο θέμα του όταν πεις κάτι όπως: «Αυτό φαίνεται σημαντικό. Θες να το συζητήσουμε στο σπίτι με λίγη ζεστή σοκολάτα;».
Το να συνδυάζεις μια πιθανώς στρεσογόνα συζήτηση με κάτι που μπορεί να περιμένει με χαρά βοηθάει πολύ.
Ιδιωτικότητα και εμπιστευτικότητα
Κάποια πράγματα μπορεί να είναι ευαίσθητα για το παιδί σας και να χρειάζονται ιδιωτικότητα. Θυμηθείτε πως ειδικά στα πρώτα χρόνια, το παιδί σας θα αντιμετωπίζει πολλά πράγματα για πρώτη φορά. Δείξτε ευαισθησία απέναντι σε αυτήν την ανάγκη και χειριστείτε τους προβληματισμούς του με φροντίδα.
Ίσως εσείς θεωρείτε ότι αυτά που μοιράζεται το παιδί είναι «παιδικά θέματα», όμως αν τα αποκαλύψετε σε άλλους χωρίς την άδειά του, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι την επόμενη φορά, ειδικά όταν το θέμα ίσως είναι πολύ πιο σοβαρό, θα διστάσει να σας εμπιστευτεί. Πείτε του ότι θα κρατήσετε την εμπιστευτικότητα, και ότι θα μοιραστείτε κάτι μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο και ποτέ πίσω από την πλάτη του. (Υπάρχουν ορισμένα θέματα, όπως η κακοποίηση, που από τον νόμο απαιτείται να αναφερθούν ώστε να προστατευτεί το παιδί και άλλοι.)
Δημιουργήστε μία λύση μαζί
Όταν το παιδί νιώσει ότι το καταλαβαίνετε, ρωτήστε το τι θέλει να κάνει για το ζήτημα και πώς θα ήθελε να το βοηθήσετε. Συνεργαστείτε για να σκεφτείτε μαζί μια πιθανή λύση. Μου αρέσει να μιλάω για αυτή τη λύση σαν να είναι ένα είδος πειράματος:
«Ας δοκιμάσουμε αυτό και να δούμε αν βοηθήσει. Αν όχι, μην ανησυχείς, θα βρούμε κάτι άλλο.»
Αυτό δείχνει στο παιδί σας ότι θα είστε στο πλευρό του μέχρι να βρεθεί λύση και ότι μαζί είστε μια δυναμική ομάδα επίλυσης προβλημάτων!
Εμπιστοσύνη
Η εμπιστοσύνη είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Όταν το παιδί σας μοιράζεται κάτι μαζί σας, σας εμπιστεύεται να είστε ο καλύτερος γονιός που μπορείτε να είστε. Σας εμπιστεύεται να κρατήσετε ιερά τα πράγματα που το απασχολούν. Ευχαριστήστε το που σας εμπιστεύτηκε αρκετά για να μοιραστεί αυτά τα θέματα μαζί σας.
Θα εκπλαγείτε με το πόσα θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει αυτή η απλή κίνηση στην καρδιά του παιδιού, στην αυτοεκτίμησή του, στη σχέση σας μαζί του και στην ικανότητά του να αντιμετωπίζει τα δύσκολα μαθήματα της ζωής.
Πηγή: techmama.com
