Από τα παλιότερα χρόνια οι φωτογραφίες των παιδιών με τον Άγιο Βασίλη ήταν μία παράδοση.
Για πολλούς ακατανόητη. Γιατί να υποχρεώσεις το παιδί σου (ή να μας υποχρεώνουν εμάς ως παιδιά) να καθίσουμε στα πόδια ενός αγνώστου τύπου ντυμένου με στολή Άγιου Βασίλη για μία φωτογραφία. Αν χαζέψετε λίγο στα social media θα δείτε φωτογραφίες με μωρά να κλαίνε ή να ουρλιάζουν στα εν λόγω ενσταντανέ.
Η αλήθεια είναι, ότι προσωπικά ως πιτσιρίκι – σίφουνας, δεν στεκόμουν πουθενά, πόσο μάλλον στα πόδια του Άγιου Βασίλη για να βγάλω φωτογραφία. Όχι μόνο δύσκολη πίστα, από αυτές που απλά δεν τις περνάς ποτέ.
Τι συμβαίνει όμως με τα μικρά παιδιά που φρικάρουν άσχημα στην προοπτική μίας τέτοιας αναμνηστικής φωτογραφίας;
Μην λογαριάζετε χωρίς τα παιδιά
Η Monica Roots, MD, FAPA, παιδοψυχίατρος και ψυχίατρος εφήβων, συνιδρύτρια της Bend Health, σημειώνει, ότι ο σεβασμός στην αυτονομία και τα όρια του παιδιού θα πρέπει να είναι πρώτα και πάντα στο μυαλό των γονέων. Όμως, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, όταν αποφασίζουν να βγάλουν ή όχι μία φωτογαφία με τον Άγιο Βασίλη. Για αυτό το λόγο νιώθει, ότι αυτό είναι κρίσιμης σημασίας για τους γονείς, να συμπεριλαμβάνουν και τα παιδιά στα σχέδιά τους για τις φωτογραφίες.
«Είναι τόσο σημαντικό να μιλάμε πραγματικά στα παιδιά μας και να κατεβαίνουμε στο δικό τους επίπεδο. Πρέπει να του πούμε: “Γεια σου, θα πάμε να συναντήσουμε τον Άη Βασίλη. Ο Άη Βασίλης είναι εκεί για να βοηθάει, και θα πάμε να του πούμε ένα γεια. Μπορούμε να βγάλουμε μια φωτογραφία ή μπορείς να του μιλήσεις ή να του πεις τι θέλεις από τον Άη Βασίλη. Θα είμαι ακριβώς δίπλα σου. Και αν δεν νιώθεις άνετα, θέλω να μου το πεις”», λέει η δρ. Roots.
Συχνά οι γονείς δεν έχουν τέτοιες συζητήσεις με τα παιδιά τους, τα οποία μετά τους φέρνουν σε κατάσταση, την οποία δεν είναι έτοιμοι να διαχειριστούν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μπορεί να έχουν νιώσει ενοχή, το να βάλουν τα παιδιά σε μία τέτοια διαδικασία, χωρίς να το συζητήσουν μαζί τους πριν, με τα γνωστά αποτελέσματα: κλάματα, ουρλιαχτά, δυσφορία.
Σκεφτείτε δικές σας εμπειρίες
Αν έχετε ζήσει διασκεδαστικές γιορτινές στιγμές στην παιδική σας ηλικία, είναι φυσιολογικό να θέλετε να τις ζήσουν και τα παιδιά σας. .Και το αντίθετο επίσης είναι φυσιολογικό. Οι αρνητικές εμπειρίες μπορούν να μας κάνουν να μη θέλουμε να τις ξαναζήσουμε με τη δική μας οικογένεια. Η δρ. Roots υπενθυμίζει, ότι επειδή εμείς ως παιδιά απολαύσαμε ή δεν απολαύσαμε μία τέτοια γιορτινή παράδοση, δεν σημαίνει, ότι και τα παιδιά μας μπορεί να νιώθουν αντίστοιχα.
Αυτό που συστήνει είναι να επιτρέψουμε στα παιδιά μας να έχουν λόγο για το αν και πώς θέλουν να βιώσουν αυτές τις φωτογραφίες με τον Άγιο Βασίλη. Να σκεφτόμαστε πραγματικά τις [παραδόσεις] σαν κάτι καινούργιο, γιατί εδώ υπάρχουν καινούργιοι άνθρωποι. Υπάρχει η δυνατότητα για συμβιβασμό, δείχνοντας σεβασμό στα όρια των παιδιών και στη δική τους οπτική.
Τι σημαίνει όταν το παιδί δεν θέλει να καθίσει με τον Άγιο Βασίλη;
Το παιδί, λοιπόν, έχει συμφωνήσει ότι θέλει να συναντήσει τον Άγιο Βασίλη, το έχετε προετοιμάσει με βίντεο, δείχνοντάς του τι ακριβώς πρόκειται να ζήσει. Όμως, τι γίνεται σε περίπτωση που αλλάξει γνώμη;
Η Dr. Roots προτείνει να σκεφτείτε την εμπειρία αυτή από τη σκοπιά του παιδιού: το αισθητηριακό φορτίο του πολύβουου πλήθους, των έντονων φώτων, έναν παράξενο άνδρα με γενειάδα, οποίος αρχίζει τα Ho Ho Ho με όχι και τόσο οικεία φωνή στο παιδί, και τους απογοητευμένους γονείς του σε περίπτωση που δεν συνεργαστεί. Οι γονείς θα πρέπει να αντιδράσουν με ήρεμη φωνή και να πουν στο παιδί, ότι αντιλαμβάνονται την ενόχληση ή τον φόβο του. Να του δώσουν την αυτονομία να αποφασίσει το ίδιο τι θέλει να κάνει μετά, είτε να φύγει , είτε να μείνει και να προσπαθήσει να απολαύσει τη στιγμή. Το παιδί χρειάζεται μία στιγμή για να ανακάμψε ή απλά να συνηθίσει λιγάκι το νέο αυτό πρόσωπο με το οποίο καλείται να αλληλεπιδράσει.
Δώστε τους μια στιγμή να επεξεργαστούν την κατάσταση πριν τα πάρετε βιαστικά από εκεί. Την ίδια στιγμή, αν τους δώσετε λίγο χρόνο να σταματήσουν το κλάμα ή να ηρεμήσουν και συνεχίσουν να δείχνουν τη δυσφορία τους, αυτό πιθανότατα είναι το σήμα ότι πρέπει να τερματίσετε τη φωτογράφιση
Πρέπει οι γονείς να ποστάρουν τις φωτογραφίες αν το παιδί κλαίει;
Το κομμάτι της εμπειρίας με τις φωτογραφίες του Άη Βασίλη που πραγματικά «ξινίζει» είναι όταν οι γονείς ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους να κλαίνε στην αγκαλιά του. Για μένα, αυτό υπονοεί ότι οι γονείς πιθανότατα ανάγκασαν ένα δυστυχισμένο και συνεργάσιμο παιδί να μπει σε μια κατάσταση που δεν ήθελε, ακόμη κι αν για τους ίδιους φαινόταν ένα ελαφρύ αστείο.
Παρ’ όλα αυτά, πριν δημοσιεύσουν οτιδήποτε που αφορά το παιδί τους, οι γονείς ίσως θα πρέπει να σκεφτούν αν το περιεχόμενο μπορεί να θεωρηθεί άκομψο ή άστοχο.
Η δρ. Roots συμφωνεί ότι η ανάρτηση τέτοιων φωτογραφιών είναι ξεκάθαρη απαγόρευση. «Κάτι που μερικές φορές ως γονείς ξεχνάμε είναι ότι τα παιδιά μας είναι άνθρωποι που θα μεγαλώσουν. Εσύ θα ήθελες κάποιος να ανεβάσει στο διαδίκτυο μια φωτογραφία σου ενώ κλαις;», σημειώνει.
Το να σκεφτόμαστε περισσότερο τι είδους φωτογραφίες και βίντεο μοιραζόμαστε από τα παιδιά μας, και να ζητάμε τη συγκατάθεση από τα μεγαλύτερα παιδιά και τους εφήβους πριν δημοσιεύσουμε κάτι, είναι ακόμη ένας τρόπος να σεβόμαστε την αυτονομία και τα όριά τους.
Μήπως πρέπει να εκλείψει αυτή η παράδοση;
Ακόμη και οι γονείς που νιώθουν νοσταλγία και χαρά για τις δικές τους παιδικές αναμνήσεις με φωτογραφίες δίπλα στον Άη Βασίλη, χρειάζεται να σταθούν για λίγο και να σκεφτούν ποιο είναι το κίνητρό τους όταν επιμένουν να περάσουν αυτή την παράδοση στα παιδιά τους. Το κάνουμε επειδή θέλουμε χαριτωμένες γιορτινές φωτογραφίες κορνιζαρισμένες στο σαλόνι; Δεν είναι απαραίτητο να περιλαμβάνουν τον Άη Βασίλη. Το κάνουμε επειδή ήταν κάτι που εμείς απολαμβάναμε ως παιδιά; Ας θυμηθούμε ότι τα παιδιά μας είναι διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικά συναισθήματα.
Ή μήπως το κάνουμε επειδή μας φαίνεται αστεία η αντίδραση του παιδιού, ακόμη κι αν είναι αρνητική; Αν κλαίει, πιθανότατα είναι φοβισμένο, όχι διασκεδασμένο. Ίσως το να γελάμε με την αναστάτωσή του (και έπειτα να τη μοιραζόμαστε δημόσια) δεν είναι αστείο αλλά απλώς σκληρό. Τα παιδιά μας είναι ξεχωριστές προσωπικότητες με τις δικές τους απόψεις και τα δικά τους συναισθήματα. Ως γονείς, όσο άβολο και δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να ενθαρρύνουμε και να καλλιεργούμε την ατομικότητά τους, ακόμη κι όταν απομακρύνεται πολύ από τη δική μας.
Σε αντίθεση με το σχολείο ή το βούρτσισμα των δοντιών, αυτή η «παράδοση» πρέπει να είναι προαιρετική. Είναι πραγματικά τόσο αστείο το αστείο ώστε να αξίζει να αναγκάσουμε ένα παιδί που κλαίει ή δεν συνεργάζεται να φωτογραφηθεί με τον Άη Βασίλη; Αυτό είναι κάτι που ο καθένας πρέπει να αποφασίσει για τη δική του οικογένεια, ζυγίζοντας προσεκτικά τις αρνητικές πλευρές.
Πηγή: parents.com
