Η ερώτηση «Πώς ήταν η μέρα σου στο σχολείο;» είναι κλασική για τους περισσότερους γονείς.
Αποτελεί απόπειρα να μπουν στον κόσμο του παιδιού τους και να μάθουν τι συνέβη στην τάξη, στο διάλειμμα ή με τους φίλους του.
Συχνά, όμως, η απάντηση είναι ένα ξερό «καλά», «τα ίδια», κι εκεί αρχίζει το… παιχνίδι των ερωτήσεων. Οι γονείς προσπαθούν να πάρουν περισσότερες πληροφορίες, το παιδί κλείνεται ή αντιδρά απότομα και η επικοινωνία σπάει.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Τα παιδιά επιστρέφουν από το σχολείο κουρασμένα και φορτωμένα με εμπειρίες, συναισθήματα και ένταση. Θέλουν να χαλαρώσουν, να φάνε, να παίξουν, να είναι ο εαυτός τους χωρίς πιεστικές ερωτήσεις. Αν νιώσουν ότι οι γονείς τα «ανακρίνουν», τότε απομακρύνονται ακόμη περισσότερο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να ρωτάτε. Σημαίνει ότι χρειάζεται διαφορετικός τρόπος και σωστή στιγμή.
Μερικές απλές κινήσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά:
- Δώστε χρόνο και χώρο: αφήστε το παιδί να ξεκουραστεί και να εκτονωθεί πριν ξεκινήσει η συζήτηση.
- Φροντίστε τις βασικές ανάγκες: πολλές φορές η πείνα φέρνει εκνευρισμό. Ένα γεύμα μπορεί να αλλάξει τη διάθεση.
- Αφήστε το ίδιο να κάνει την αρχή: συχνά, όταν νιώσει έτοιμο, το παιδί θα σας μιλήσει πρώτο. Ακούστε προσεκτικά.
- Εκμεταλλευθείτε χαλαρές στιγμές: ένα παιχνίδι, μια βόλτα ή ακόμη κι ένα αστείο μπορεί να ανοίξουν τη συζήτηση πολύ πιο εύκολα.
Αντί για την «τυπική» ερώτηση, δοκιμάστε κάτι πιο ζωντανό:
- «Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της μέρας σου;»
- «Γέλασες σήμερα με τους φίλους σου;»
- «Πες μου κάτι καινούργιο που έμαθες.»
- «Με ποιον θα ήθελες να καθίσεις στο θρανίο;»
- «Τι σου άρεσε περισσότερο στο κολατσιό σου;»
Απλές, συγκεκριμένες και παιχνιδιάρικες ερωτήσεις δίνουν στο παιδί χώρο να μιλήσει χωρίς να νιώθει ότι εξετάζεται. Και μην ξεχνάτε: δύο-τρεις ερωτήσεις αρκούν. Το ζητούμενο δεν είναι να μάθετε τα πάντα σε ένα απόγευμα, αλλά να χτίσετε μια σχέση εμπιστοσύνης που θα κρατά για πάντα.
