Το παιδί σχολάει και βγαίνει από το σχολείο, ενώ η δασκάλα σας λέει ότι ήταν υπόδειγμα όλη την ημέρα.
Όμως, όταν φτάνετε σπίτι, καταρρέει εντελώς. φωνάζει, αντιδρά έντονα, θυμώνει ή κλείνεται στον εαυτό του. Αν αυτή η εικόνα σού είναι οικεία, τότε δεν είστε μόνοι. Αυτού του τύπου η συμπεριφορά είναι αυτό που ορισμένοι ψυχολόγοι το χαρακτηρίζουν «κατάρρευση μετά το σχολείο» και είναι κάτι το σύνηθες.
Συμβαίνει, επειδή το παιδί όλη την ημέρα προσπαθεί να διαχειριστεί τη συμπεριφορά του και τις υποχρεώσεις που έχει στο σχολείο, με κάθε περιπλοκότητα που τις διακρίνυν. Συνεπώς, όταν φτάνει στο σπίτι καταρρέει, καθώς νιώθει πλέον το μέρος ασφαλές για να εκφραστεί.
Πώς θα υποστηρίξετε ένα τέτοιο ξέσπασμα;
Ζητήστε βοήθεια, αν νιώθετε, ότι τη χρειάζεται
Το παιδί μπορεί να είναι αναστατωμένο όταν σχολάει, εάν μέσα στη μέρα υπήρξαν δυσκολίες που δεν αντιμετωπίστηκαν ή αν συνέβη κάτι που έμεινε άλυτο. Αν η συμπεριφορά του παιδιού μετά το σχολείο αλλάζει ή είναι διαφορετική από τη συνήθη, προσπαθήστε να διαπιστώσετε, αν υπάρχουν πράγματα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της σχολικής μέρας και που μπορεί να τα επηρεάσουν. Οι πληροφορίες από το σχολείο και τους δασκάλους μπορούν να σας βοηθήσουν να προσεγγίσετε μία κατάσταση και να διαπιστώσετε, αν κάτι χρειάζεται επίλυση.
Δώστε του χρόνο αποσυμπίεσης
Θέλει το παιδί να πάει να τρέξει ή στην παιδική χαρα λίγο πριν γυρίσετε στο σπίτι; Θέλει ένα κίνητρο ή χρειάζεται ένα υγιεινό σνακ; Ή λίγη ώρα ηρεμίας χωρίς μουσική ή κουβέντα στον δρόμο για το σπίτι; Κάντε το. Δώστε χ΄ρονο στα παιδιά και παραμείνεται ήσυχοι στο δρόμο της επιστροφής, με τα πόδια ή το αυτοκίνητο. Συνδεθείτε με το παιδί σας, χωρίς να ρωτάτε “πώς ήταν η μέρα σου;” αλλά μέσα από γνήσια συναισθηματική ένωση. «Είμαι χαρούμενη που σε βλέπω, που γυρίζουμε μαζί στο σπίτι. Με κάνει χαρούμε νη να βγαίνεις από το σχολείο έτσι», είναι μερικές φράσεις που μπορείτε να του πείτε. Η ηρεμία και τα λόγια υποστήριξης είναι πολύ σημαντικά για τα παιδιά.
Κάντε τα να νιώσουν ότι ακούγεται η φωνή τους
Βοηθήστε τα παιδιά να νιώσουν ότι ακούγονται, ότι έχουν τον σεβασμό σας και δημιουργήστε μία αγνή σύνδεση. Μπορείτε να πείτε στο παιδί «Σε βλέπω που φωνάζεις, ότι θέλεις να φωνάξεις δυνατά, ίσως να πάμε στο πάρκο πριν από το σπίτι». Αν είναι αγενή εκείνη τη στιγμή, δώστε τους λίγο χρόνο. Το να μιλήσετε εκείνη την ώρα, δεν θα βοηθήσει.
Η κατάρρευση μετά το σχολείο είναι μία συναισθηματική έκφραση που συχνά εκφράζεται σωματικά. Ως γονείς θα πρέπει να αναγνωρίζετε τα σημάδια. Για παράδειγμα «Βλέπω, ότι κλωτσάς το κουβαδάκι, μπορώ να δω ότι έχεις κοκκινίσει, ακούω ότι φωνάζεις και καταλαβαίνω, ότι έχεις θυμό. Θέλω να σε βοηθήσω. Ωστόσο, εδώ δεν είναι το πιο ασφαλές μέρος για να το κάνουμε αυτό, ας πάμε στο πάρκο». Χτίστε το συναισθηματικό του λεξιλόγιο και συνδέστε το με το συναίσθημα. Έτσι, θα μπορέσουν να σας εκφράσουν τι νιώθουν. Θα κάνει τα παιδιά να μην νιώθουν μόνα. Τα μεγαλύτερα παιδιά συχνά δεν θέλουν να μιλούν και να συζητούν για το σχολείο.
Δημιουργήστε χρόνο για σύνδεση
Η σύνδεση βοηθά το παιδί να νιώθει ότι είναι αγαπημένο και ότι είσαι εκεί για εκείνο, ό,τι κι αν γίνει.
Αυτό μπορεί να σημαίνει να κουλουριαστείτε μαζί στο κρεβάτι, να διαβάσετε ένα βιβλίο, να παίξετε ένα σύντομο παιχνίδι ή απλώς να συζητήσετε για λίγο. Μπορείτε να σκεφτείτε πώς είναι η πρωινή σας ρουτίνα: Υπάρχει κάτι που μπορείτε να προσθέσετε εκεί ώστε να νιώσει το παιδί πιο συνδεδεμένο μαζί σας; Ξέρω ότι αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, ξέρω πόσο κουραστικές και εκνευριστικές μπορεί να είναι οι πρωινές προετοιμασίες! Αλλά πείτε του ότι ανυπομονείτε να το δείτε αργότερα, γι’ αυτό που είναι, και όχι για όσα θα έχει πετύχει.
Αν το παιδί δυσκολεύεται με τον αποχωρισμό, μπορείτε να του δώσετε ένα σημείωμα ή κάτι δικό σας να έχει μαζί στο σχολείο; Για ορισμένα παιδιά, το να ξέρουν ότι η μαμά ή ο μπαμπάς είναι ένα τηλεφώνημα μακριά και δεν θα τους το στερήσουν, τα ηρεμεί περισσότερο.
Σκεφτείτε αν μιλάτε για τα συναισθήματα στο σπίτι. Είναι σημαντικό να βοηθάμε τα παιδιά να χτίσουν συναισθηματικό λεξιλόγιο, ανθεκτικότητα και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Όσο πιο προβλέψιμες είναι οι μεταβάσεις, τόσο λιγότερο τρομακτικές δείχνουν. Τα παιδιά μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τα συναισθήματά τους όταν ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί.
Το σχολείο μπορεί να είναι δύσκολο για κάποια παιδιά
Τα παιδιά μπορεί να νιώθουν συναισθηματική, σωματική και πνευματική εξάντληση στο τέλος της σχολικής μέρας. Όλη μέρα προσπαθούν να διαχειριστούν μάθηση, κοινωνικές προσδοκίες, αυξανόμενη επίγνωση του εαυτού τους και την ανατροφοδότηση που λαμβάνουν από δασκάλους και συμμαθητές. Όταν βγαίνουν από αυτό το περιβάλλον, είναι σαν να απελευθερώνεται μια βαλβίδα πίεσης. Αν νιώθουν ασφάλεια να εκφραστούν, θα το κάνουν!
Η μετάβαση από το σχολείο στο σπίτι μπορεί επίσης να είναι απαιτητική. Κάποια παιδιά δυσκολεύονται με τον αποχωρισμό από τον γονιό. Η στιγμή που τον βλέπουν ξανά είναι ανακούφιση, γιατί ο γονιός συμβολίζει ασφάλεια. Όμως ταυτόχρονα μπορεί να είναι και θυμωμένα ή φορτισμένα. Είναι μια θετική επανένωση, αλλά και πολύ έντονη συναισθηματικά.
Αυτό μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολο για νευροδιαφορετικά παιδιά, που προσπαθούν να διαχειριστούν αισθητηριακές υπερευαισθησίες και έντονα συναισθήματα όλη μέρα. Όταν σχολάνε, συχνά δεν μπορούν πλέον να «κρατήσουν μέσα» όσα ένιωθαν. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, η μετάβαση στο σπίτι επίσης μπορεί να είναι σύνθετη. Χρειάζονται χώρο και χρόνο μετά το σχολείο, μπορεί να μη θέλουν να μιλήσουν αμέσως ή να προτιμούν να αποσυρθούν για λίγο στο δωμάτιό τους.
Πηγή: BBC
