Τα πρώτα πεντάδυμα που γεννήθηκαν ήταν της οικογένειας Dionne τα οποία ήρθαν στη ζωή στις 28 Μαΐου 1934, σε ένα αγρόκτημα στο χωριό Corbeil στο Οντάριο του Καναδά.
Μέχρι τότε κανείς δεν ήξερε πως είναι δυνατό να συλληφθούν με φυσιολογικό τρόπο πέντε μωρά ταυτόχρονα. Κι όμως όχι μόνο μπορούσε να γίνει, αλλά οι μικρές Yvonne, Annette, Cecile, Emilie και Marie γεννήθηκαν δύο μήνες πρόωρα. Συνολικά ζύγιζαν 10 κιλά και κυοφορήθηκαν σε τρεις σάκους ενώ υπήρχε και 6o έμβρυο αλλά δεν επέζησε. Η ύπαρξή τους ήταν ένα απίστευτο γεγονός, παγκόσμιο φαινόμενο και οι εφημερίδες πλήρωσαν τεράστια ποσά για τις φωτογραφίες τους. Η μοίρα τους όμως τους επιφύλασσε την πιο άσχημη εξέλιξη!
Ένα χρόνο μετά τη γέννησή τους ο πατέρας τους υπέγραψε μια προσοδοφόρα σύμβαση για να εμφανιστούν τα κορίτσια στην Παγκόσμια Διεθνή Έκθεση του Σικάγο λες και τα 5 μωρά ήταν εκθέματα.
Η καναδική κυβέρνηση επενέβη, υποστηρίζοντας ότι οι γονείς τους δεν ήταν ικανοί να τις μεγαλώσουν και έτσι το κοινοβούλιο ψήφισε γρήγορα ένα νομοσχέδιο υιοθετώντας τις μικρές όταν έγιναν 9 μηνών.
Τα έθεσε υπό την προστασία του κράτους, παρέχοντάς τους κατάλυμα, το λεγόμενο Quintland, στο οποίο παρακολουθούνταν διαρκώς με ιατρικές εξετάσεις και μεγάλωναν ουσιαστικά σαν πειραματόζωα, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και χωρίς να έρχονται σε επαφή με τον έξω κόσμο παρά μόνο με το νοσηλευτικό προσωπικό. Στην κλινική πήγαιναν τουρίστες και τα παρατηρούσαν από τα τζάμια χωρίς όμως να επικοινωνούν μαζί τους. Σταδιακά η κυβέρνηση του Καναδά προχώρησε στην εκμετάλλευση των κοριτσιών και σε λιγότερο από μια δεκαετία, 5 εκατομμύρια άνθρωποι πέρασαν από το ίδρυμα για να τις δουν και να πάρουν σουβενίρ με τα πρόσωπα τους.
Οι επισκέπτες έβλεπαν τα πεντάδυμα να παίζουν, να τρώνε, να κοιμούνται και έτσι μετατράπηκαν στο πιο δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο στον Καναδά, προσελκύοντας επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Εκτιμάται ότι η δημοτικότητα των κοριτσιών συνέβαλλε άμεσα με μισό δισεκατομμύριο δολάρια στην οικονομία του Οντάριο που το έσωσε από την χρεοκοπία. Διασημότητες συνέρρεαν για να τις δουν, όπως η πρώτη αεροπόρος Αμέλια Έρχαρτ, οι ηθοποιοί Κλαρκ Γκέιμπλ και Μπέτι Ντέιβις ακόμη και η μελλοντική βασίλισσα Ελισάβετ. Το Χόλιγουντ αξιοποίησε την φήμη τους και τέσσερις ταινίες έγιναν γι ‘αυτές στη δεκαετία του 1930.
Κατασκευάστηκαν κούκλες με τα ονόματα των πέντε κοριτσιών, κυκλοφόρησαν δημητριακά, υγρό πιάτων, ακόμη και οδοντόκρεμες με το όνομα τους. Όταν έγιναν 9 ετών, οι γονείς κατάφεραν να κερδίσουν την επιμέλεια των παιδιών, όμως συνέχισαν να τα κρατούν στη γυάλα, «παραχωρώντας» τα μόνο για φωτογραφήσεις και ως αξιοθέατα σε τουρίστες, προκειμένου να κερδίζουν χρήματα.
Το 1952, όταν τα κορίτσια ενηλικιώθηκαν άνοιξαν πόλεμο με όλους. Ισχυρίστηκαν πως δεν είχαν δει ούτε ένα δολάριο από τα εκατομμύρια που έβγαλαν εις βάρος τους τόσο το κράτος και οι γονείς τους. Στα 21 τους το κράτος συγκέντρωσε κονδύλια ύψους 800.000 δολαρίων αλλά τα χρήματα εξαφανίστηκαν από κάποιους αετονύχηδες. Σε κάθε περίπτωση, η πορεία της ζωής τους, ύστερα από τις τραυματικές παιδικές εμπειρίες, δεν ήταν φυσιολογική. Δεν παντρεύτηκε καμία, έζησαν όλες με τους εφιάλτες του παρελθόντος, μακριά από τους δυνάστες. Απομονωμένες από όλους και από όλα, σε ένα μικρό σπιτάκι του Μόντρεαλ, έσβησαν η μία μετά την άλλη.
Η Έμιλι έγινε μοναχή και πέθανε το 1954 20 ετών από επιληπτική κρίση, η Μαρί το 79 στα 45 της από εγκεφαλικό, η Υβόννη το 2001 στα 67 της από καρκίνο.
Οι 79χρονες Αννέτ και η Σεσίλ ζουν ακόμη με μηνιαία σύνταξη 600 δολάρια και οι δύο μαζί.
Πηγή: http://diasimesistories.blogspot.gr
