«Δεν φταις εσύ, φταίει εκείνος! Θα τον συναντήσεις εκεί που δεν το περιμένεις!
Ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει; Είναι κουραστικό! Είμαι 37 ετών γυναίκα. Συναντώ ανθρώπους όλη την ώρα, αλλά όπως και εκατομμύρια άλλες γυναίκες, δεν έχω ακόμα παντρευτεί. Και παρά τα όσα υπονοούν οι άλλοι, δεν αισθάνομαι ότι έχω χάσει το τρένο.
Όπως και πολλές άλλες γυναίκες της ηλικίας μου, στην δεκαετία των 20 κυνηγούσα την καριέρα. Έχω γνωρίζει εξαιρετικούς άντρες απλά δεν έτυχε να προχωρήσουμε.
Το φετινό καλοκαίρι λοιπόν αποφάσισα να ελαφρύνω την καθημερινότητά μου. Έκανα λοιπόν εγγραφή σε site γνωριμιών και αποφάσισα να πω το ναι σε περίπτωση που κάποιος μου ζητούσε ραντεβού.
Κάπως έτσι γνώρισα τον Jay, έναν 48χρονο διαζευγμένο πατέρα δύο παιδιών. Την τέταρτη ημέρα συνομιλίας μας, με προσκάλεσε σπίτι του για καφέ. Πάνω στην συζήτηση με ρώτησε γιατί δεν είχα παντρευτεί έως τώρα.
«Λοιπόν, πέρασαν τα χρόνια προσπαθώντας να καταλάβω τι έπρεπε να κάνω με την καριέρα μου. Δεν είχα χρόνο για άντρες και ρομαντισμούς. Τώρα όμως έχω!», απάντησα.
«Είναι κρίμα που έχασες την ευκαιρία να παντρευτείς», δήλωσε ο Τζέι. «Και προφανώς το ξέρεις ότι αν δεν κάνεις παιδιά μέσα στον επόμενο χρόνο, θα χάσεις κι αυτή την ευκαιρία», συμπλήρωσε.
Με πλήγωσε βαθύτατα! Ήθελα να του πω ότι δεν έχασα καμία ευκαιρία και ότι τα σχόλια του με έκαναν να αισθάνομαι άχρηστη. Αντ’ αυτού όμως διατήρησα την ψυχραιμία μου, σηκώθηκα όρθια και του είπα: «Έχω pilates το πρωί. Καλύτερα λοιπόν να πηγαίνω.» .
Σκέφτηκα όλες τις ανύπαντρες γυναίκες της ηλικίας μου και ένιωσα ακόμα πιο αισιόδοξη ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος και για εμάς. Σκέφτηκα την γιαγιά μου που έκανε το πρώτο της παιδί στα 42 και αναρωτήθηκα γιατί στους άντρες φαίνεται τόσο περίεργο ότι μερικές γυναίκες δεν έχουν παντρευτεί ή δεν έχουν ακόμα παιδί, έστω και στα 40;
Μου πήρε μια ολόκληρη μέρα να σταματήσω να σκέφτομαι τα σχόλια του Jay και να βρω την χαμένη μου εμπιστοσύνη.
Πήγαμε να φάμε πίτσα. Δεν προλάβαμε να κάτσουμε καλά καλά και του είπα «Θυμάσαι τι μου έλεγες τις προάλλες; O,τι έχασα την ευκαιρία μου να παντρευτώ και να κάνω παιδιά. Νομίζω πώς έχεις άδικο!»
Του είπα ότι αισθάνομαι μια χαρά με την ηλικία μου έχοντας βέβαια επίγνωση ότι έχω μικρότερο ποσοστό να μείνω έγκυος φυσιολογικά, συγκριτικά αν ήμουν νεότερη. Αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι εξακολουθώ να ανυπομονώ να γνωρίσω τον άντρα της ζωή μου και να γίνω μητέρα. Και αν δεν τα καταφέρω να μείνω έγκυος φυσιολογικά, ελπίζω με τη βοήθεια της επιστήμης να τα καταφέρω αλλά με το σωστό άτομο.
Του είπα ότι τα λόγια του με πλήγωσαν και ότι είναι στενόμυαλος, αγενής και άκομψος. Του είπα ότι εστίασε μόνο στο γεγονός ότι δεν έχω παντρευτεί ακόμα και δεν έχω γίνει μητέρα, ακυρώνοντας όλα όσα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής. Αυτό με έκανε να αισθανθώ παραγκωνισμένη.
Από την πλευρά του ο Jay παρέμεινε ήρεμος καθ’ όλη τη διάρκεια του ξεσπάσματός μου. Είπε ότι οι γυναίκες που φέρνουν μωρά στην ηλικία μου έχουν εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου και ότι τα μωρά έχουν περισσότερες πιθανότητες να γεννηθούν με ανωμαλίες. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να προχωρήσουμε στο επόμενο θέμα.
Ευχαρίστησα τον Jay για το χρόνο του και τη συνομιλία μας. Αν και στενόμυαλος, ήμουν ευτυχής που κατάφερα να πω φωναχτά αυτά που πραγματικά ήθελα.
Το επόμενο όμως πρωί ξύπνησα στεναχωρημένη! Πόσους ακόμη Jay θα γνώριζα στη ζωή μου; «Που βρίσκεται ο άνθρωπός μου;» αναρωτήθηκα. Ποια είναι η πραγματικότητα;
Όσον αφορά τα παιδιά, υπάρχουν πολλές γυναίκες που γίνονται για πρώτη φορά μητέρες, μετά τα 30. Σίγουρα μετά τα 35 οι πιθανότητες φυσιολογικής σύλληψης είναι λιγότερες αλλά στα 37 μου δεν μπορεί κανένας να μου το αποκλείσει, παρά μόνο ο γιατρός. Η πραγματικότητα δεν είναι τόσο ζοφερή όσο νομίζει ο κόσμος.
Όσο για την εύρεση ενός άνδρα που θα γίνει ο πατέρας των παιδιών μου, υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ του αριθμού των ανύπαντρων αντρών και του αριθμού των ανύπαντρων γυναικών. Οι γυναίκες είναι περισσότερες από τους άντρες σύμφωνα με την τελευταία απογραφή στις ΗΠΑ. Σύμφωνα λοιπόν με ένα πρόσφατο άρθρο που διάβασα στη Washington Post, αν θέλω να βελτιώσω τις πιθανότητές μου να βρω την αγάπη, θα πρέπει να μετακομίσω προς το San Jose ή Columbus ή Οχάιο. Είμαι ανοιχτή σε κάθε πρόταση, αλλά μόνο εάν ερωτευτώ.
Τι θα συμβεί αν η ερωτική μας ζωή αλλάξει την κοινωνία; Κατά κάποιο τρόπο η κοινωνία μας επιβάλλει την θρησκεία, την εκπαίδευση, τη μόρφωση. Έχουμε όμως την δυνατότητα να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να πορευτούμε με βάση τα δικά μας θέλω. Κάποιοι από εμάς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας μόνοι μας. Κάποιοι θα τα μεγαλώσουν με έναν σύντροφο που είναι παρών σε όλα και κάποιοι άλλοι με έναν εικονικό γάμο. Θα είναι όμως η κοινωνία καλύτερη, όλα γίνουν με βάση τα θέλω.
Είμαι πεπεισμένη ότι θα κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα, όπως ανέφερα και στο «ραντεβού» μου. Κάποια στιγμή θα γίνω μητέρα – είτε με φυσιολογικό τρόπο είτε με εξωσωματική ή μέσω της υιοθεσίας – και θα αποκτήσω τη δική μου οικογένεια.
Θα βρεθεί ένας άνθρωπος που θα με αγαπήσει έτσι όπως είμαι και γι’ αυτό που είμαι.»
Carrie.
