Η υπομονή είναι αρετή. Κι αν το έχετε ακούσει έστω μία φορά στη ζωή σας, σηκώστε το χέρι!
Για έναν καλό λόγο η υπομονή είναι μία αξιοθαύμαστη ποιότητα, που όλοι προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε, ακόμη και όταν νιώθουμε ότι αποτυγχάνουμε.
Κι αυτό επειδή η αλήθεια είναι ότι η υπομονή θέλει σκληρή δουλειά. Πόσο μάλλον, όταν αφορά τα παιδιά και πρέπει να τη διδάξουμε, να την καλλιεργήσουμε.
Η σημασία της υπομονής στα παιδιά και πώς θα τους τη διδάξετε
Όχι μόνο είναι σημαντική αξία η υπομονή για να αναπτύξει ένα παιδί, αλλά και ένας δυνατός δείκτης της μελλοντικής του επιτυχίας. Δυστυχώς, στη σημερινή εποχή, η άμεση ικανοποίηση καραδοκεί σε κάθε γωνία.
Όταν βλέπουμε κάτι, το θέλουμε εκείνη τη στιγμή και συχνά το αποκτούμε αμέσως. Είναι όλα αυτά βολικά; Φυσικά και είναι. Αλλά αυτό δεν κάνει την αναμονή πιο εύκολη. Ούτε για εμάς, ούτε για τα παιδιά μας.
Μην παρατάτε ό,τι κάνετε για να βοηθήσετε
Τα παιδιά μας είνα κι αυτά ανθρώπινα όντα και όπως κι εμείς δίνουν μάχη να τιθασεύσουν την ανυπομονησία τους. Όπως ακριβώς εμείς περιμένουμε το πράσινο στο δρόμο για να φτάσουμε στη δουλειά μας, έτσι κι εκείνα περιμένουν τη στιγμή που θα πάρουν το σνάκ που ζήτησαν. Στη ζωή όμως, δεν λειτουργεί πάντα αυτό. Κάποιες φορές πρέπει να περιμένουμε κι αυτή η αναμονή μας κάνει τρελούς. Αλλά έχει και την ομορφιά της η υπομονή και για αυτό μαθαίνεται. Και δεν υπάρχει ανάγκει να παρατάτε ό,τι κάνετε για να βοηθήσετε το παιδίσ σας με την πρώτη φορά που θα ουρλιάξει «Μαμάαα, δέσε μου τα κορδόνια». Δώστε τους την ευκαιρία και τη δυνατότητα να περιμένουν.
Όλοι οι γονείς γνωρίζουν καλά πώς είναι να βρίσκονται συνεχώς στη διάθεση των παιδιών. Από τη στιγμή που γεννιούνται, μοιάζει να αφήνουν ό,τι κάνουν για να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους. Φυσικά και αυτό δεν είναι κακό, ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής. Χρειάζεται, απλώς, να είμαστε προσεκτικοί ως προς το να μην περνάμε τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο «βοηθώ» και «διευκολύνω».
Συνεπώς, αν το παιδί σας φωνάξει «Μαμάα, μπαμπάα θέλω να μου δέσεις τα κορδόνια» η προσέγγιση είναι: «όταν τελειώσω με το γέμισμα του πλυντηρίου, θα δέσω τα κορδόνια σου»
Προπονήστε τα στην υπομονή
Τα παιδιά δεν έχουν γεννηθεί με την ικανότητα να περιμένουν υπομονετικά. Και όπως ακριβώς το πλύσιμο των δοντιών ή ρουτίνα του ύπνου, η υπομονή είναι μία ικανότητα που χρειάζεται χρόνο και πρακτική εξάσκηση. Το να πάρετε χρόνο για εξάσκηση είναι ένα ισχυρό εργαλείο που κάθε γονιός πρέπει να χρησιμοποιήσει. Για αρχή, φτιάξτε μία λίστα με όλα τα πράγματα, για τα οποία τα παιδιά σας ζητούν βοήθεια. Κοιτάξτε τη λίστα και αξιολογήστε ποια είναι αυτά που μπορούν να κάνουν και μόνα τους. Μην ξεχνάτε να είστε ρεαλιστές, ωστόσο. Δεν μπορείτε να περιμένετε από ένα 2χρονο να μπορεί να δέσει τα κορδόνια του. Ένα 7χρονο, όμως, μπορεί.
Στη συνέχεια ρωτήστε τον εαυτό σας: «για ποιο από όλες αυτές τις δουλειές μπορώ να εκπαιδεύσω το παιδί μου και να μην χρειάζεται να περιμένει εμένα να το βοηθήσω;» Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι το να βάζει τα δημητριακά του το πρωί ή να μαζεύει τα ρούχα του. Ό,τι κι αν είναι, πάντως, αρχίστε την προπόνησή του για να το κάνει μόνο του. Απλώς, έχετε στο νου σας, ότι μπορεί να πάρει χρόνο.
Κάντε δραστηριότητες που έχουν αργό ρυθμό
Αν η ιδέα να παίξετε έναν γύρο Monopoly με τα παιδιά σας τρελαίνει, είναι λογικό. Αυτό το παιχνίδι μπορεί να κρατήσει ώρες. Όμως, όταν πρόκειται για την διδάξετε την υπομονή, είναι ιδανικό. Σίγουρα, στο τέλος μίας μακράς ημέρας είναι εύκολο να δώσετε ένα κινητό στο παιδί σας ή να το αφήσετε να παίξει βιντεοπαιχνίδι. Δυστυχώς, όμως, αυτού του τύπου τα παιχνίδια έχουν γρήγορο ρυθμό και συχνά καθιστούν δυσκολότερο για το παιδί να αναπτύξει την αξία της υπομονής. Κατά συνέπεια, όταν παίζετε μαζί ένα παιχνίδι, σκεφτείτε κάποιο που να είναι αργό, αλλά διασκεδαστικό και να μπορείτε έτσι να τους εμφυσήσετε την αξία του να είναι υπομονετικά και να μην βαρεθούν. Εκτός από τη Monopoly, άλλα τέτοια παιχνίδια είναι το Παιχνίδι της Σιωπής -παίζεται πολύ καλά σε road trips-, καθώς επίσης τα παζλ και παιχνίδια με κάρτες.
Ένα πρόγραμμα που να φαίνεται
Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά μας συγκρατούν πολύ καλύτερα τις πληροφορίες όταν τους παρουσιάζονται οπτικά. Γι’ αυτό, αν θέλετε να τους μάθετε την υπομονή, η δημιουργία ενός προγράμματος ή ημερολογίου που θα τοποθετήσετε σε εμφανές σημείο στο σπίτι μπορεί να φανεί εξαιρετικά χρήσιμη.
Έτσι, όχι μόνο θα καταλάβουν πότε ακριβώς πρόκειται να συμβεί κάτι, αλλά θα έχετε κι εσείς ένα εργαλείο αναφοράς κάθε φορά που θα σας κάνουν ερωτήσεις.
Το 4χρονο μπορεί να ρωτήσει: «Μαμά, πότε θα μπούμε στο αεροπλάνο για να πάμε στη γιαγιά;» Και η απάντηση θα είναι: «Το γράφει στο ημερολόγιο. Θες να πας να μετρήσεις πόσες μέρες απομένουν;»
Απλό και αποτελεσματικό! Βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα είναι σε εμφανές σημείο, όπως η κουζίνα ή το σαλόνι. Μπορείτε να το διακοσμήσετε, να το κάνετε πιο διασκεδαστικό ή πολύχρωμο – ειδικά αν έχετε μικρότερα παιδιά.
Φροντίστε να αναγράφονται ξεκάθαρα τόσο η ημερομηνία έναρξης όσο και η ημερομηνία του γεγονότος. Έπειτα, κάθε μέρα που περνά μπορείτε να κολλάτε ένα αυτοκόλλητο, να μετακινείτε έναν μαγνήτη ή να τη διαγράφετε με Χ. Αν έχετε μικρά παιδιά, είναι καλό να εξηγείτε και τι θα κάνετε κάθε μέρα μέχρι το μεγάλο γεγονός. Τη Δευτέρα, πλένουμε τα ρούχα μας. Την Τρίτη, φτιάχνουμε τις βαλίτσες. Την Τετάρτη, πηγαίνουμε στο αεροδρόμιο. Την Πέμπτη, βλέπουμε τη γιαγιά!
Καθώς αυτό το πρόγραμμα θα γίνει ένα σταθερό σημείο αναφοράς στις ζωές των παιδιών σας, θα παρατηρήσετε, ότι η ανυπομονησία τους θα μειώνεται.
Χρησιμοποιήστε χρονόμετρο
Όπως ακριβώς και με το πρόγραμμα, η χρήση ενός χρονομέτρου είναι ένας ακόμη καλός τρόπος να βοηθήσετε τα παιδιά σας να κατανοήσουν την αίσθηση του χρόνου. Αυτά τα πολύ χρήσιμα gadget θα δείξουν στο παιδί σας πώς περνά ο χρόνος με έναν τρόπο που θα είναι εύκολο να τον καταλάβουν. Μία κλεψύδρα άμμου, επίσης, είναι μία εξαιρετική εναλλακτική για πιο σύντομες δουλειές, όπως το να βουρτσίσουν τα δόνται τους ή να πλύνουν τα χέρια τους.
Δείτε πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα οπτικό χρονόμετρο στο σπίτι σας:
Έπειτα από μια απαιτητική μέρα δουλειάς από το σπίτι, σας έχουν απομείνει μόλις λίγες εκκρεμότητες για να ολοκληρώσετε τη σημερινή εργασία. Δεν θα σας πάρει πάνω από 10 λεπτά. Όμως, το διαδικτυακό σχολείο έχει ήδη τελειώσει, και ο 5χρονος γιος σας ζητά επίμονα το «δικό σας χρόνο» μαζί του.
Πρώτα απ’ όλα, μην τα παρατήσετε όλα για να τον εξυπηρετήσετε εκείνη τη στιγμή (θυμάστε την πρώτη συμβουλή;). Γιατί;
Επειδή πρόκειται για μια εξαιρετική ευκαιρία να του διδάξετε την υπομονή! Κι εσείς μπορείτε να τον βοηθήσετε σε αυτό, προσφέροντάς του ένα εργαλείο για να βιώσει την αναμονή πιο συνειδητά.
Πείτε απλά: «Ούτε εγώ κρατιέμαι για τη δική μας ξεχωριστή ώρα. Έχω να τελειώσω δύο ακόμη πραγματάκια για τη δουλειά και μετά θα είμαι όλη δική σου. Για να σε βοηθήσω, θα βάλω έναν χρονομετρητή για 10 λεπτά, ώστε να ξέρεις πότε θα είμαι έτοιμη.»
Με αυτόν τον τρόπο, αναγνωρίζετε την ανυπομονησία και τον ενθουσιασμό του παιδιού σας, αλλά ταυτόχρονα του δίνετε και ένα εργαλείο διαχείρισης του χρόνου. Έτσι, παύετε να είστε εσείς η «φύλακας του χρόνου», αλλά το χρονόμετρο.
Δώστε εσείς το παράδειγμα
Ίσως είναι η πιο δύσκολη αποστολή, αλλά η πιο σημαντική. Κι αυτό επειδή ακόμη και στα χειρότερά μας, τα παιδιά μας παρακολουθούν και μαθαίνουν από εμάς. Εφόσον θέλουμε να μεγαλώσουμε μικρά, υπομονετικά ανθρωπάκια, θα πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα καθημερινά. Για παράδειγμα, να μην πατάμε μανιωδώς την κόρνα, αν κάποιο αυτοκίνητο μπροστά μας καθυστερεί να ξεκινήσει.
Να ξέρετε, ότι τα μικρά αυτάκια στο πίσω κάθισμα παρακολουθούν και ακούν τα πάντα.
Δείχνοντας υπομονή σε διάφορους τομείς της καθημερινής σας ζωής είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να δίνετε το παράδειγμα στα παιδιά σας. Αυτό σημαίνει να συγκρατήσετε την παρόρμηση να φωνάξετε ή να ουρλιάξετε όταν τους βλέπετε να παλεύουν στο σαλόνι ή να διατηρήσετε έναν ήρεμο τόνο φωνής ακόμα κι όταν αντιμετωπίζετε μια κρίση θυμού από ένα νήπιο.
Το συμπέρασμα: Τα παιδιά μας είναι οι καθρέφτες μας. Αν θέλουμε να τα διδάξουμε να περιμένουν με υπομονή, δεν θα μπορέσουμε να το πετύχουμε ποτέ, αν εμείς οι ίδιοι δεν διαθέτουμε αυτήν την ικανότητα.
Αυτά τα 6 tips, όμως, κάνετε μία καταπληκτική αρχή.
