Με την πρώτη ματιά, η φράση «θετικό κουτσομπολιό» ίσως ακούγεται αντιφατικό.
Όμως, στον κόσμο της σύγχρονης ανατροφής παιδιών, εξελίσσεται σε ένα διακριτικά δυνατό εργαλείο.
Η ιδέα είναι απλή: Αντί να επαινείς το παιδί σου απευθείας, μιλάς με καλά λόγια για εκείνο σε κάποιον άλλον, ώστε να σε ακούει. Μπορεί να είναι ο σύντροφός σου, ένα αδερφάκι, ένας παππούς ή ακόμα και το κατοικίδιο. Η «μαγεία» κρύβεται στο ότι το παιδί ακούει τα λόγια σου χωρίς να είναι το άμεσο επίκεντρο.
Η τάση αυτή κερδίζει σταδιακά έδαφος στο TikTok και στα γονεϊκά φόρουμ, με βιντεάκια που καταγράφουν τέτοιες τρυφερές στιγμές. Αυτά τα σύντομα στιγμιότυπα μας θυμίζουν ότι, πολλές φορές, τα λόγια που μένουν περισσότερο στις καρδιές των παιδιών είναι όσα δεν τους λέμε κατάματα, αλλά για εκείνα.
Γιατί αγγίζει τόσους γονείς
Η άνοδος του «θετικού κουτσομπολιού» ακουμπά ακριβώς στον πυρήνα της σύγχρονης ανατροφής εκεί όπου η καλλιέργεια συναισθηματικής νοημοσύνης και αυτογνωσίας στα παιδιά δεν είναι απλώς στόχος, αλλά καθημερινή προσπάθεια.
Οι σημερινοί γονείς είναι πιο συνειδητοποιημένοι από ποτέ. Διαβάζουμε βιβλία, παρακολουθούμε ειδικούς, προσπαθούμε να επιβεβαιώνουμε τα συναισθήματα και να δείχνουμε ενσυναίσθηση. Αλλά μαζί με αυτή την πρόθεση υπάρχει και μια σιωπηλή ανησυχία: Κάνουμε αρκετά; Το παιδί μας καταλαβαίνει όλα αυτά που του δείχνουμε;
Ίσως γι’ αυτό το trend είναι τόσο συγκινητικό. Όταν το παιδί φωτίζεται αθόρυβα από χαρά, ακούγοντας τα καλά λόγια, μοιάζει σαν μια μικρή απόδειξη ότι κάτι από όλα αυτά φτάνει μέσα του. Ότι η καλοσύνη, το παράδειγμα, η υπομονή… πιάνουν τόπο.
Κι αυτή η μικρή επιτυχία έχει σημασία, ειδικά σε μια εποχή που η ανατροφή μοιράζεται συνεχώς στα social media, σε reels και viral στιγμές. Είναι σαν ένας καθρέφτης που μας επιστρέφει τις αξίες που προσπαθούμε τόσο σκληρά να καλλιεργήσουμε.
Η ψυχολογία πίσω από τον επαινετικό ψίθυρο
Οι ψυχολόγοι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι τα παιδιά αφομοιώνουν όχι μόνο όσα τους λέμε άμεσα, αλλά και όσα λέγονται γύρω τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, όταν χτίζουν την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, μέσα από τα μηνύματα των ανθρώπων που εμπιστεύονται περισσότερο.
Έρευνες δείχνουν ότι ο έμμεσος έπαινος μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικός από το να δίνουμε απευθείας συγχαρητήρια. Γιατί; Επειδή μοιάζει πιο αληθινός. Όταν ένα παιδί ακούει καλά λόγια που λέγονται σε τρίτους, τα εκλαμβάνει ως πιο ειλικρινή σαν να βλέπει για λίγο πώς το βλέπει ο κόσμος, όχι απλώς πώς θα ήθελαν οι γονείς του να νιώθει.
Με τον καιρό, αυτές οι στιγμές βοηθούν να χτιστεί η εσωτερική φωνή του παιδιού. Αν αυτό που ακούει είναι «είναι τόσο καλόκαρδο με τους φίλους του» ή «προσπαθεί με όλη του την ψυχή», αρχίζει να θεωρεί αυτές τις ιδιότητες κομμάτι της ταυτότητάς του. Αυτή η θετική αυτοεικόνα μπορεί να γίνει η βάση για ανθεκτικότητα, αυτοπεποίθηση και αίσθηση αξίας που το συνοδεύουν σε όλη τη ζωή.
Είναι μια ήσυχη νίκη στη γονεϊκότητα, που δεν χρειάζεται χειροκρότημα, αυτοκόλλητα ή καν αναγνώριση. Μόνο ένα παιδί που απορροφά αγάπη στο παρασκήνιο.
Πηγή: mother.ly
* Η φωτογραφία δημιουργήθηκε με τη χρήση ΑΙ
