Όταν θέλουμε να γνωρίζουμε τις πιθανές συνέπειες της μακρόχρονης χρήσης της πιπίλας (μέσα από στατιστικά και μελέτες) στην ανάπτυξη της ομιλίας των παιδιών, όπως γύρω από κάθε ζήτημα, ανατρέχουμε στον αντίστοιχο επιστημονικό φορέα για να πάρουμε τις απαντήσεις. Η ανάπτυξη της ομιλίας του κάθε ξεχωριστού παιδιού που είχε ή όχι πιπίλα όπως αυτή περιγράφεται από τους οικείους του (π.χ. μητέρα) ΔΕΝ θα πρέπει ΠΟΤΕ να εκλαμβάνεται ως η απόλυτη αλήθεια για όλα τα υπόλοιπα παιδιά.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, λοιπόν, συστήνει τη χρήση της μέχρι τα πρώτα γενέθλια του μωρού καθώς μετά από αυτήν την ηλικία αυξάνονται οι πιθανότητες για: κακή σύγκλειση των δοντιών και προβλήματα στην άρθρωση μειωμένες προσπάθειες για βάβισμα «μπαμπάλισμα» (6-12 μηνών μωρό που φορά την πιπίλα και εκτός ύπνου), αλλά και μίμηση ήχων και λέξεων καθώς είναι το στόμα «βουλωμένο» συχνές ωτίτιδες, άρα περίοδοι που το παιδί έχει μειωμένη ακοή και ως αποτέλεσμα δεν ακούει καθαρά την ομιλία από τους ανθρώπους ανώριμο μηχανισμό κατάποσης- κινήσεις της γλώσσας που είναι απαραίτητες για την ομιλία
